Εμβληματικός μεζές της παραδοσιακής μανιάτικης κουζίνας, που στήλωσε γενιές και γενιές Μανιατών κατά τη διάρκεια του λιομαζώματος…

Είναι το πιο «εμβληματικό» πιάτο της Μάνης. Πρόκειται για είδος παστού χοιρινού κρέατος με ιστορία που κρατάει από τα αρχαία χοιροσφάγια και την ανάγκη συντήρησης του κρέατος για όσο το δυνατόν μακρύτερες περιόδους. Τα μέρη του χοιρινού που επιλέγονται είναι συνήθως η σπάλα και το μπούτι. Αλατίζονται, στεγνώνουν και καπνίζονται σε κλαδιά φρέσκιας φασκομηλιάς («σπάκα» για τους Μανιάτες). Μετά το κάπνισμα, τα μεγάλα κομμάτια ψαχνού βράζονται σε ελαιόλαδο και νερό μαζί με πορτοκάλια. Στη συνέχεια τοποθετούνται σε δοχεία και καλύπτονται με γλίνα (χοιρινό λίπος δηλαδή). Μ’ αυτόν τον τρόπο διατηρούνται για πολύ καιρό.

Το σύγκλινο τρώγεται ωμό, σκέτο, ως συνοδευτικό του κρασιού ή του τσίπουρο, αλλά γίνεται και εξαιρετικός μεζές συνδυασμένο με χωριάτικα τηγανητά αυγά και χοντροκομμένες πατάτες. Το χειμώνα ενισχύει γευστικά και τις σούπες οσπρίων, όπως η φασολάδα, ακριβώς όπως κάνουμε δηλαδή με τα λουκάνικα, αλλά και τα πιάτα με τραχανά. Αν βρεθείτε στη Μέσα Μάνη και περάσετε από την πανέμορφη Αερόπολη, μια στάση στο κρεοπωλείο «Το Φασκόμηλο» θα σας …τροφοδοτήσει με καλό σύγκλινο, αλλά και ντόπια λουκάνικα. Για όποιον δε θέλει να περιμένει τόσο, διατίθεται σε αρκετά μαγαζιά με διαλεχτά ελληνικά παραδοσιακά προϊόντα.