Δυο ιστορικά ζαχαροπλαστεία της πόλης, που συνδέθηκαν με τις πιο γλυκές αναμνήσεις γενιών και γενιών Αθηναίων και που αρκετοί νομίζουμε ότι το ένα είναι υποκατάστημα του άλλου –αν και αυτό δεν ισχύει. Ωστόσο στο δίλημμα «Βάρσος Κηφισιάς ή Βάρσος Χαλανδρίου;» η συνηθέστερη απάντηση συνήθως συμπυκνώνεται σε τρεις λεξούλες: «Βάρσος να ‘ναι…»
Δυο ιστορικά ζαχαροπλαστεία της πόλης, που συνδέθηκαν με τις πιο γλυκές αναμνήσεις γενιών και γενιών Αθηναίων και που αρκετοί νομίζουμε ότι το ένα είναι υποκατάστημα του άλλου –αν και αυτό δεν ισχύει. Ωστόσο στο δίλημμα «Βάρσος Κηφισιάς ή Βάρσος Χαλανδρίου;» η συνηθέστερη απάντηση συνήθως συμπυκνώνεται σε τρεις λεξούλες: «Βάρσος να ‘ναι…»
Η ιστορία του Βάρσου Κηφισιάς. Η ιστορία του Βάρσου Κηφισιάς χάνεται πίσω στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν ο Βασίλειος Χ. Βάρσος εγκαταλείπει τη γενέτειρά του, την Καστριώτισσα Φωκίδας για να βρει την τύχη του στην Αθήνα. Το 1892, και σε ηλικία μόλις 16 ετών, ανοίγει γαλακτοπωλείο (όπου παράγει ο ίδιος γάλα) στη γωνία Πανεπιστημίου και Σανταρόζα. Τις επόμενες δεκαετίες το κατάστημα γνωρίζει ιδιαίτερη ακμή, αφού το 1910 φέρεται να απασχολεί 24 άτομα προσωπικό και να διατηρεί ένα από τα μεγαλύτερα ψυγεία της εποχής με 20 παγοκολόνες. Το 1922 μεταφέρεται στην Κηφισιά -εκεί όπου τον γνωρίσαμε και τον αγαπήσαμε. Στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής κρατάει τη φήμη του ως το μέρος που μπορεί να βρει κανείς γνήσιο, ανόθευτο, μη νερωμένο γάλα –αγαθό που σπάνιζε, όπως πολλά άλλα.
Στο μεταξύ ο υιός Κωνσταντίνος Βάρσος επεκτείνει τις παραγωγικές μονάδες της οικογένειας και το 1950 δίνει πρωτόγνωρη ώθηση στις δυνατότητες παραγωγής φρέσκου γάλακτος εισάγοντας ολλανδικές αγελάδες που του αποδίδουν σχεδόν τετραπλάσια ποσότητα γάλακτος σε σχέση με τις γηγενείς. Κατά τη διάρκεια της πάνω του ενός αιώνα ιστορίας του, ο Βάρσος δεν έγινε απλώς το εμβληματικότερο ζαχαροπλαστείο της Κηφισιάς, αλλά μας χάρισε μοναδικά γλυκές παιδικές μνήμε σε όποιο σημείο της Αθήνας κι αν μέναμε, αφού η βόλτα στην Κηφισιά υπήρξε κάτι σαν κυριακάτικη οικογενειακή εκδρομή και μια στάση για κάποιο γαλακτερό και βουτυράτο γλύκισμα στο Βάρσο επιβεβλημένη. Δεν τον χάναμε δε ποτέ, αφού ήταν «μόλις δεις το βαρέλι του τροχονόμου, δεξιά».
Σήμερα, στα ηνία του ζαχαροπλαστείου βρίσκεται η τέταρτη γενιά, που συνεχίζει να προσφέρει τις αγαπημένες και ανεξίτηλες στο χρόνο γεύσεις: το ρυζόγαλο και τις κρέμες του, το πρόβειο ή αγελαδινό γιαούρτι δικής τους παραγωγής, το μιλφέιγ και τα μαρεγκάκια… Περισσότερα στο varsos.gr
Η ιστορία του Βάρσου Χαλανδρίου. Ο Βάρσος Χαλανδρίου μπορεί να μην έχει κλείσει ακόμη τα 100, ωστόσο τα 75 τα έχει πατημένα. Η οικογενειακή επιχείρηση ξεκίνησε το 1945, όταν τα τρία αδέλφια Δημήτρης, Παναγιώτης και Ιωάννης Βάρσος, ανοίγουν ένα μικρό γαλατάδικο στο Χαλάνδρι. Μεταπολεμικώς πουλάνε φρέσκο γάλα και γιαούρτι, κρέμες, ρυζόγαλα και παγωτά, από δικά τους αιγοπρόβατα που βόσκουν στα κτήματά τους στο Πολύδροσο. Το 1965 τους βρίσκει με καινούριο μαγαζί –το γνωστό μας στην πλατεία Δούρου. Δεν υπάρχει Χαλανδριώτης ή Χαλανδριώτισσα μιας χι ηλικίας που να μη συνέδεσε παιδικές μνήμες με τα γαλακτομπούρεκα, τις κρέμες, αλλά και τα σιροπιαστά κέικ του «τοπικού» Βάρσου, γλυκίσματα που μέχρι το 1978 μπορούσαν να απολαμβάνουν και στα τραπεζάκια που υπήρχαν στο πεζοδρόμιο. Σήμερα το ιστορικό ζαχαροπλαστείο βρίσκεται στα χέρια της τρίτης γενιάς και μπορεί να βρει κανείς υποκαταστήματά του στα Βριλήσσια, την Παλλήνη και την Αρτέμιδα. Περισσότερα στο σχετικό άρθρο της Άρτεμης Τζίτζη απ’ όπου οι πληροφορίες και η φωτογραφία πατώντας εδώ.
Save
Save