Κρασιά και τσίπουρα βρίσκουν την καλύτερη παρέα στα ντόπια λουκάνικα, τις κυκλαδίτικες λούτζες, τα μανιάτικα σύγλινα, τα λευκαδίτικα σαλάμια, το κρητικό απάκι και τόσα άλλα παραδοσιακά εδέσματα…
Όλα ξεκίνησαν την εποχή που τα ψυγεία ήταν δυσεύρετα και σπάνια. Η ανάγκη των ανθρώπων να παρατείνουν τη ζωή του κρέατος και να μπορέσουν να το αποθηκεύσουν και να το συντηρήσουν για τις πιο δύσκολες μέρες οδήγησε στη δημιουργία μερικών εξαιρετικών αλλαντικών σε διάφορες περιοχές του τόπου μας. Τα μπαχαρικά, τα βότανα, τα αρωματικά, το κάπνισμα του κρέατος και άλλοι τρόποι παρασκευής, επιστρατεύτηκαν για να δημιουργήσουν το πραγματικά λαχταριστό τελικό αποτέλεσμα.
Τις μέρες των γιορτών λοιπόν, εκτός από όλα τα άλλα πεντανόστιμα, μαγειρευτά, εδέσματα που σερβίρονται στο τραπέζι, τα αλλαντικά αξίζουν να έχουν τη δική τους θέση. Θα συνοδεύσουν τέλεια το κρασί ή τα τσιπουράκια των φίλων που έχουν την ευκαιρία να συναντηθούν περισσότερες φορές απ’ τα συνήθη. Ας ρίξουμε μια ματιά στις δημοφιλείς επιλογές που προσφέρει ο τόπος μας.
Λού(τ)ζα Κυκλάδων
Χοιρινό κόντρα φιλέτο ψημένο στο αλάτι, αρωματίζεται με μείγμα μυρωδικών και μπαχαρικών (όπως θρούμπη, ρίγανη, μπαχάρι και πιπέρι)περνιέται σε έντερο και ξαναψήνεται αυτή τη φορά με πολυήμερη παραμονή στον αέρα. Πιο ξακουστή η λούζα της Μυκόνου αλλά εξίσου καλές της Σύρου και της Τήνου με μικρές διαφορές στα μπαχαρικά και στον τρόπο παρασκευής. Μπορείτε να την απολαύσετε ωμή κομμένη σε λεπτές φέτες με λίγο ελαιόλαδο και πιπέρι πάνω σε φρυγανισμένο ψωμάκι ή τυλιγμένη ρολό και στερεωμένη με οδοντογλυφίδες.
Νούμπουλο κέρκυρας
Το ξακουστό αλλαντικό του νησιού των Φαιάκων, παρασκευάζεται από χοιρινό κρέας, μαρινάρεται και καπνίζεται σε μπόλια. Το έδεσμα που παράγεται και από την αλλαντοποιία Comeco έχει μαλακή γεύση και βουτυρένια υφή. Προτιμήστε να το κόψετε σε λεπτές φέτες για να το απολαύσετε.
Προσούτο Ευρυτανίας
Μπορεί στο άκουσμα της λέξης προσούτο το μυαλό μας να ταξιδεύει στην Ιταλία, αλλά εδώ και δεκαετίες, στην Ευρυτανία και συγκεκριμένα στον Προυσό, το αλλαντικό που παρασκευάζεται από το αλλαντοποιείο Στρεμμένου δεν έχει τίποτα να ζηλέψει σε ποιότητα και γεύση.
Καβουρμάς της βόρειας Ελλάδας
Υπέροχη, πικάντικη, λιχουδιά από μοσχαρίσιο ή βουβαλίσιο κρέας όπως ο παραδοσιακός καβουρμάς του Μπόρα στις Σέρρες. Το κρέας κόβεται σε μεγάλα κομμάτια, βράζεται για ώρες με πράσα, κρεμμύδια και μπαχαρικά και στη συνέχεια συντηρούνται μέσα στο λίπος τους.
Απάκι Κρήτης
Κρητική παστή λιχουδιά μαριναρισμένου χοιρινού κρέατος. Καπνίζεται σε αρωματικά βότανα και τυλίγεται σε ένα στρώμα από μπαχαρικά και μυρωδικά, αποκτώντας έτσι χαρακτηριστική υπόξινη και αρωματική γεύση.
Σύγλινο Μάνης
Παστωμένο χοιρινό κρέας. Το χοιρινό αλατίζεται, μαρινάρεται σε κόκκινο κρασί και μπαχαρικά και συντηρείται σε ένα μείγμα από το λίπος του. Ταιριάζει πολύ με το πορτοκάλι γι’ αυτό και πριν το χρησιμοποιήσουν το σοτάρουν ελάχιστα με φλούδες πορτοκαλιού.
Σαλάμι Λευκάδας
Κομμάτια χοιρινού κρέατος ζυμωμένα με κομμάτια λίπους, ολόκληρα πιπέρια και μπαχαρικά. Η σωστή και μακρά ωρίμανση στον αέρα κάνει τη διαφορά.
Τα λουκάνικα
Ο εύκολος και αγαπημένος μεζές του τραπεζιού σε κάθε γωνιά της Ελλάδας έχει και ξεχωριστή γεύση. Οι παραλλαγές έχουν να κάνουν με τη γέμιση και τον συνδυασμό των μπαχαρικών και των αρωματικών. Στην Κρήτη για παράδειγμα είναι ξιδάτα και καπνισμένα, ενώ στη Μάνη γεμίζονται με πορτοκαλόφλουδες. Στη Θεσσαλία τα λουκάνικα έχουν πράσα και στην Τήνο μαραθόσπορο. Όλα λοιπόν είναι θέμα γεύσης και γούστου!
Παστουρμάς Καππαδοκίας
Είναι δικός μας ο παστουρμάς; Σύμφωνα με τον Φάνη Θεοδωρόπουλο, ιδιοκτήτη του αλλαντοπωλείου «Αραπιάν» και του μεζετζίδικου (έτσι το λέει) «Τα Καραμανλίδικα» ναι, καθώς ο παστουρμάς που έφτιαχναν οι Έλληνες της Καππαδοκίας είναι αλλιώτικος από τον τουρκικό. Μιλώντας παλιότερα στο «Γαστρονόμο» είχε πει συγκεκριμένα: «Πολλοί δεν ξέρουν ότι ο παστουρμάς δημιουργήθηκε και τελειοποιήθηκε από τους Καραμανλήδες, Έλληνες της Καππαδοκίας. Αν φας τουρκικό, θα καταλάβεις ότι είναι άλλο προϊόν». Σημείωνε ακόμη ότι: «Τον χειμώνα του 2003 έγινε ένα μπαμ στην αγορά του παστουρμά. Τότε βγήκε η “Πολίτικη Κουζίνα” και όλη η Αθήνα κατέβαινε στο κέντρο, στα παστουρματζίδικα, να πάρει. Ειδικά τα Χριστούγεννα η ουρά ήταν απίστευτη. Μέχρι τότε τον κόβαμε στο χέρι, αλλά δεν προλαβαίναμε, ξεκινήσαμε να κόβουμε στη μηχανή»…
