Επιστημονική μελέτη που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κατέληξε στο συμπέρασμα πως το μέλι μπορεί να έχει σημαντικό ρόλο στην καταπολέμηση επιπλοκών της παχυσαρκίας, όπως του σακχαρώδη διαβήτη τύπου2.
Επιστημονική μελέτη που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κατέληξε στο συμπέρασμα πως το μέλι μπορεί να έχει σημαντικό ρόλο στην καταπολέμηση επιπλοκών της παχυσαρκίας, όπως του σακχαρώδη διαβήτη τύπου2.
Σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα του www.mednutrition.gr που αναδεικνύει τα συμπεράσματα της μελέτης, η κατανάλωση 15 γρ. μελιού την ημέρα έχει ευεργετική επίδραση στις συγκεντρώσεις γλυκόζης και ινσουλίνης συγκριτικά με άλλες γλυκαντικές ουσίες με την ίδια περιεκτικότητα σε γλυκόζη.
Στη μελέτη, που πραγματοποίησε το Τμήμα Ενδοκρινολογίας και Μεταβολισμού της Α’ Παιδιατρικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών και παρουσιάστηκε στο 41ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ελληνικής Ενδοκρινολογικής Εταιρείας, συμμετείχαν 30 υγιή παχύσαρκα κορίτσια μέσης ηλικίας 11,5 χρόνων με Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) πάνω από την 90η θέση. Στόχος των επιστημόνων ήταν να εξεταστεί η επίδραση που έχει το μέλι συγκριτικά με την κοινή ζάχαρη στις συγκεντρώσεις γλυκόζης και ινσουλίνης σε παχύσαρκα παιδιά.
«Τα ευρήματα της εξάμηνης αυτής μελέτης έδειξαν ότι η καθημερινή κατανάλωση μελιού ίσως να καθυστερεί ή να προλαμβάνει την ανάπτυξη της αντίστασης στην ινσουλίνη, την διαταραχή της ανοχής στη γλυκόζη και την ανάπτυξη σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2 σε παχύσαρκα κορίτσια», ανέφερε η κ. Ευαγγελία Χαρμανδάρη, Αν. Καθηγήτρια Παιδιατρικής και Εφηβικής Ενδοκρινολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Υπεύθυνη του Τμήματος Ενδοκρινολογίας, Μεταβολισμού της Α’ Παιδιατρικής Κλινικής του Νοσοκομείου Παίδων «Η Αγία Σοφία».
Τα ζάχαρα του μελιού συγκριτικά με της κοινής ζάχαρης εμπορίου παρουσιάζουν την εξής διαφορά, η οποία είναι πάρα πολύ σημαντική για την υγεία: Η φρουκτόζη του μελιού απορροφάται στο αίμα με ενεργητική απορρόφηση (μεταφορείς που βρίσκονται στην επιφάνεια των κυττάρων των λαχνών του εντερικού σωλήνα συλλαμβάνουν τα μόρια φρουκτόζης και τα μεταφέρουν μέσα στα κύτταρα), ενώ η ζάχαρη απορροφάται μετά την πέψη μέσω ώσμωσης. Έτσι η ταχύτητα απορρόφησης της φρουκτόζης γίνεται με βραδύτερο ρυθμό και δεν προκαλεί υπερέκκριση ινσουλίνης, ενώ αντίθετα η γλυκόζη εισέρχεται με ταχύτητα και υψηλή συγκέντρωση στο αίμα προκαλώντας άμεση παραγωγή ινσουλίνης από το πάγκρεας.
«Φάρμακο» το μέλι. Πέρα απ’ τις διαπιστώσεις της μελέτης, η θερμιδική, αντιβακτηριδιακή αλλά και αντιοξειδωτική δράση του μελιού, το κατατάσσει σε μια από τις σημαντικότερες γλυκαντικές ουσίες με θετική επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό. Η χημική σύνθεση του μελιού ποικίλει από είδος σε είδος. Γενικά, τα συστατικά που περιέχει είναι:
Κύρια στοιχεία: Νερό 17%, Γλυκόζη 31%, Φρουκτόζη 38%, Μαλτόζη 7.5%, Σακχαρόζη 1.5 %, άλλα Ζάχαρα περίπου 12%.
Δευτερεύοντα στοιχεία: Οξέα, Ένζυμα, Βιταμίνες, και άλλους Αντιβιοτικούς παράγοντες.
Βιταμίνες: A, Β2, B3, Β6, Β3, C, K, Βιοτίνη, Φολικό οξύ. Μεταλλικά άλατα: Ασβέστιο, Νάτριο, Κάλιο, Μαγνήσιο, Σίδηρο, Χλώριο, Φώσφορο, Θείο, Ιώδιο, Αργίλιο, Βόρειο, Χρώμιο, Χαλκός, Λίθιο, Νικέλιο, Μόλυβδο.