Dreamgirls 
Σκηνοθέτης: Bill Condon
Cast: Jamie Foxx, Beyonce Knowles, Jennifer Hudson, Eddie Murphy
Σενάριο: Bill Condon
Διάρκεια: 130΄
Υλικά:
Μωρ’ τι σου ’ρθε κι έβαλες στην κατσαρόλα; Πάθος, προδοσίες, πολλά λεφτά, φήμη, λαγνεία, εκμετάλλευση, υπερβολή, εκπληκτικά τραγούδια, 3 τρελές μαύρες, ένας ατζέντης κάθαρμα-ιδιοφυΐα, και ο Eddie Murphy να μεταμορφώνεται από Little Richard με όλο το σατέν, το στρας και την coiffure σε Marvin Gaye και ως φωνητικό styling και ως τραγικό τέλος. Σιγά να μην είναι συμπτωματικές οι όποιες (δηλαδή όλες) ομοιότητες με την ιστορία της Motown ή με τις περιπέτειες της Diana Ross και των Supremes.
Εκτέλεση:
Η πολυαναμενόμενη προσαρμογή για τον κινηματογράφο του υπέρ musical των ’80s που έκανε θραύση στο Broadway και ανέδειξε την Jennifer Holliday κατέφθασε φρέσκο-μαγειρεμένη και αχνιστή.
Ο Curtis Taylor Jr. (Jamie Foxx) είναι ένα τέρας εξυπνάδας και μηχανορραφίας που από πωλητής σε μάντρα αυτοκινήτων φτιάχνει μια δισκογραφική εταιρία με στόχο και σκοπό να γνωρίσει στους ξενέρωτους λευκούς Αμερικάνους τις γεύσεις και τις μυρωδιές της μαύρης μουσικής κουζίνας.
Άντε πάνε κάντο εσύ αυτό τώρα στα τέλη της δεκαετίας του ’60, που για να κυκλοφορήσεις στα high μέρη ως μαύρος θα έπρεπε να ήσουν λευκός που κάηκε από τον ήλιο.
Παίρνει λοιπόν τρεις μαύρες κοπέλες, την Effie-χοντρή-φωνάρα (Jennifer Hudson), την Deena-ζυμάρι-κουκλάρα (Beyonce) και την Lorrell-αδιάφορη-μαϊντανός (A. Noni Rose), τις πλένει, τις καθαρίζει, τις στολίζει με περούκες σε σχήμα και μέγεθος λαχανοντολμά εποχής και έτοιμο το πιάτο για σερβίρισμα. Κι επειδή το πολύ το μαύρο δεν το αντέχουν οι λευκοί, προσαρμόζει τη συνταγή στα μέτρα του πελάτη, τουτέστιν εκδιώχνει την πολύ μαύρη-πολύ φωνάρα, βάζει αρχηγό την κουκλάρα-ζυμάρι και αναμειγνύει τους μαύρους ρυθμούς με πολλές κουταλιές από καλοχτυπημένη λευκή ποπ μαρέγκα.
H Jennifer Hudson σκίζει κυριολεκτικά (εξ’ ου και το Oscar φέτος), η Beyonce είναι ό,τι και ό ρόλος της (μαλλιά star, φωνή χωρίς προσωπικότητα) και ο Eddie Murphy ανανεώνει την καριέρα του εκπληκτικά.
Αποτέλεσμα:
Αυτό δεν είναι ένα απλό φαντασμαγορικό δαλιανίδικο musical ή κάποιο από τα αλώνια στα σαλόνια παραμύθι- show. Είναι ένα έργο φαουστιανής ηθικής, όπου οι χαρακτήρες είναι έτοιμοι να πουλήσουν την ψυχή τους στον διάολο για την επιτυχία …λέμε τώρα.
Βαθμολογία: 4 στα 5
Tip: Δεν πήγατε στο γάμο κι έχει μπουφέ να γεμίστε το πιάτο πυραμίδα. Φέρνει σε πιο καθιστό dinner, όπου το κάθε έδεσμα θέλει το χρόνο του.