Ομάδα ειδικών από το Ινστιτούτο Salk της Καλιφόρνια, με επικεφαλής τον Δρ Σατσιντανάντα Πάντα, έκανε πειράματα σε ποντίκια και διαπίστωσε ότι μια διαταραχή των γονιδίων που συγχρονίζουν την όρεξη με τον ύπνο, είναι ικανή να συντελέσει σε αλλαγή του ωραρίου σίτισης, σε υπερκατανάλωση τροφής και αναπόφευκτα, σε παχυσαρκία. 

 

Οι ερευνητές τροποποίησαν γενετικά τα πειραματόζωα, ώστε να φέρουν ένα γονίδιο του κιρκαδικού βιολογικού ρυθμού, το οποίο στη συνέχεια απενεργοποίησαν. Τα ποντίκια τότε αποσυγχρονίστηκαν και άρχισαν να τρώνε την ώρα που κανονικά θα έπρεπε να κοιμιούνται. Επίσης, η σκόπιμη μετάλλαξη ενός άλλου γονιδίου του βιολογικού τους «ρολογιού» -το οποίο εμπλέκεται στις διαταραχές ύπνου- έκανε τα ποντίκια να κοιμούνται περισσότερο από το φυσιολογικό.

 

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι, τα εν λόγω γονίδια συνεργάζονται για να διατηρούν τον ύπνο και το φαγητό στον σωστό συγχρονισμό. Όταν όμως δυσλειτουργούν, τότε απορρυθμίζεται η όρεξη και η διατροφή, καθώς και ο ύπνος.

 

«Εδώ και πολύ καιρό οι άνθρωποι υποβάθμιζαν το σύνδρομο νυχτερινής διατροφής ως μη πραγματικό», εξηγεί ο Δρ Πάντα αλλά η νέα μελέτη ανοίγει πλέον ένα νέο πεδίο ερευνών σχετικά με τον τρόπο που ρυθμίζεται στον οργανισμό ο κύκλος ύπνου-φαγητού.

 

Περίπου το 1% έως 2% των ανθρώπων εκτιμάται ότι έχει τη συνήθεια να ξυπνάει κατά τη διάρκεια της νύχτας για να φάει κάτι, γεγονός που τώρα πλέον διαπιστώνεται ότι έχει βιολογική βάση και δεν έχει απλώς να κάνει με την λιγούρα. Πρόσφατα το σύνδρομο της νυχτερινής κατανάλωσης τροφής ταξινομήθηκε επίσημα ως διατροφική διαταραχή.  

 

Πάντως, αν και η νέα μελέτη δίνει μια πιθανή βιολογική εξήγηση, είναι αμφίβολο κατά πόσο ισχύει για όλους όσοι έχουν αυτή την τάση να ξυπνούν στη μέση της νύχτας για να φάνε κάτι. Η νυχτερινή διατροφή στην πλειοψηφία των περιπτώσεων τείνει να είναι ανθυγιεινή, με πολλές θερμίδες και γι’ αυτό συντελεί στην παχυσαρκία.