Οι ασθένειες αυτές αρχίζουν όταν ορισμένα βακτήρια του στόματος προσκολλώνται μεταξύ τους και δημιουργούν βιομεμβράνες, οι οποίες αποτελούνται από βακτήρια που «κρατιούνται» μεταξύ τους με έναν ιστό εξωκυττάριου DNA, ο οποίος ενώνει τα βακτήρια το ένα με το άλλο και με μία στερεή επιφάνεια.

 

Οι βιομεμβράνες αυτές δημιουργούν την οδοντική πλάκα και παράγουν οξέα, που αρχίζουν να βλάπτουν τα δόντια.

 

Το καθημερινό βούρτσισμα, το καθάρισμα με οδοντικό νήμα, η φθορίωση του νερού και άλλες μέθοδοι μπορούν να συμβάλλουν στην απομάκρυνση των βακτηριακών πλακών, αλλά η επίδρασή τους είναι περιορισμένη.

 

Οι ερευνητές με επικεφαλής την δρα Μ. Βικτώρια Μορένο-Αρριμπάς, καθηγήτρια Οινολογίας στο UAM, θέλησαν να διερευνήσουν κατά πόσον οι πολυφαινόλες μπορούν να επιβραδύνουν την ανάπτυξη των βακτηρίων, όπως είχαν δείξει προγενέστερες μελέτες.

 

Οι πολυφαινόλες είναι ισχυρές αντιοξειδωτικές ουσίες, που κατ’ εξοχήν υπάρχουν στο κόκκινο κρασί και στο εκχύλισμα από τα κουκούτσια των σταφυλιών.

 

Οι ερευνητές καλλιέργησαν αποικίες των βακτηρίων που προκαλούν τις οδοντικές ασθένειες, ώστε να δημιουργηθούν βιομεμβράνες, τις οποίες στη συνέχεια άρχισαν να εκθέτουν για 2 λεπτά σε τέσσερα υγρά.

 

Τα υγρά αυτά ήταν κόκκινο κρασί, κόκκινο κρασί χωρίς αλκοόλ, κόκκινο κρασί εμπλουτισμένο με εκχύλισμα από κουκούτσια σταφυλιών και νερό με περιεκτικότητα 12% σε αλκοόλ (αυτό χρησιμοποιήθηκε για λόγους συγκρίσεως).

 

Όπως διαπίστωσαν, όλα τα είδη κρασιού καταπολέμησαν αποτελεσματικά τις βιομεμβράνες, διασπώντας τη στερεή δομή τους και αποδιοργανώνοντάς τες.