Το παρακάτω απόσπασμα αποτελεί μέρος του άρθρου Ας συστηθούμε με την «ντίβα» του βορειοελλαδίτικου αμπελώνα και δημοσιεύεται με αφορμή την 1η Νοεμβρίου, που έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα του Ξινόμαυρου από τους «Οινοποιοιούς Βορείου Ελλάδος»

Ξινόμαυρο, η «ντίβα» όπως αποκαλείται του βορειοελλαδίτικου αμπελώνα και η πλέον ευγενής ερυθρή γηγενής ποικιλία της Βόρειας Ελλάδας, καλλιεργείται κυρίως σε ορεινές περιοχές, στη Μακεδονία και στη Bόρεια Θεσσαλία. Το όνομά του προέρχεται από τη σύνθεση των λέξεων όξινο και μαύρο.

Το τυπικό ερυθρό Ξινόμαυρο είναι ρουμπινί με απαλή και μέτρια ένταση. Το μαγικό αρωματικό μπουκέτο του ξεχειλίζει από βιολέτες, κόκκινα και μαύρα φρούτα, αλλά απλώνεται μέχρι τον πολτό ελιάς, την ντομάτα, τα μανιτάρια, τον καπνό.

Μία παλαιωμένη εκδοχή του ταιριάζει με ένα κρεμώδες ριζότο με μανιτάρια και τρούφα, ένα ροζέ με θαλασσινά και σάλτσα ντομάτας ή απλώς με μία πίτσα ή μία σαλάτα με αποξηραμένες ντομάτες και τυρί φέτα.

Η λευκή εκδοχή του (ναι υπάρχει και τέτοια) αγαπά τα στρείδια. Και όσο αφορά το επιδόρπιο, αξίζει η δοκιμή ενός ροζέ αφρώδη οίνου από Ξινόμαυρο με τάρτα φράουλα.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο στο ethnos.gr πατώντας εδώ.