Μια μπουκιά φαΐ που καταναλώνεται σε κάποια γωνιά του κόσμου δεν είναι απλώς μια μπουκιά φαΐ…
Μια μπουκιά φαΐ που καταναλώνεται σε κάποια γωνιά του κόσμου δεν είναι απλώς μια μπουκιά φαΐ… Μπορεί να είναι από εφιαλτική ανάγκη μέχρι παραδεισένια απόλαυση, από εκλεπτυσμένο δείγμα πολιτισμού μέχρι άνιση σχέση οικονομίας, από αποτέλεσμα κυνικής πολιτικής μέχρι βαθιά απόδειξη θρησκευτικής πίστης… Κάθε μήνα ο φακός των διεθνών φωτορεπόρτερ αποτυπώνει τις δεκάδες όψεις που μπορεί να έχει ένα πιάτο φαγητό στο μικρό, μοναχικό πλανήτη μας.
ΕΛΛΑΔΑ, Αθήνα, 19 Οκτωβρίου 2011:
Η εικόνα του κουλουρά που στέκεται μες στα συντρίμμια στη γωνιά κεντρικού αθηναϊκού πεζόδρομου προσπαθώντας να πουλήσει την πραμάτεια του, παρά τις σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ αστυνομίας και διαδηλωτών που μαίνονταν τριγύρω, αποτυπώνει μία από τις πολλές όψεις της απελπισίας που έχει πάρει η καθημερινή ζωή στην Αθήνα για χιλιάδες ανθρώπους από τη βαθιά οικονομική κρίση και το συνεχιζόμενο πρόγραμμα λιτότητας. Μια άλλη όψη της συμπυκνώνεται στη φράση: «Να μην αποδειχθεί ο χειμώνας του 2012 ένας φονικός χειμώνας». Τη δραματική αυτή έκκληση εξέφρασε ο διευθυντής των Γιατρών του Κόσμου, Νικήτας Κανάκης, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε η οργάνωση πριν λίγο καιρό. Κατά τη διάρκειά της, κατατέθηκε η -σοκαριστική- διαπίστωση ότι η Ελλάδα μαστίζεται πλέον από σοβαρή ανθρωπιστική κρίση, διαπίστωση που αντλείται από τη μέχρι τώρα εμπειρία των Γιατρών στα πολυϊατρεία της χώρας. Πριν από λίγα χρόνια, σύμφωνα με την Οργάνωση, εκείνοι που έστηναν ουρές για μέρες ολόκληρες έξω από τα πολυϊατρεία των Γιατρών του Κόσμου ήταν οι μετανάστες και οι πρόσφυγες του κέντρου της Αθήνας, οι πρώτοι που για ευνόητους λόγους επλήγησαν από την κατάρρευση του κράτους πρόνοιας. Σήμερα, έξω από τα ίδια πολυϊατρεία στέκονται άποροι, άστεγοι και ασθενείς χωρίς περίθαλψη, που είναι πλέον Έλληνες πολίτες. «Πέρυσι το ποσοστό των Ελλήνων που απευθύνονταν για βοήθεια στα πολυϊατρεία μας ήταν 7%. Φέτος έχει σκαρφαλώσει στο 30% και αυξάνεται δυστυχώς κάθε μήνα», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Κανάκης, που κάνει έκκληση στην ελληνική κοινωνία να στηρίξει τη δράση της Οργάνωσης, μια και το πρόβλημα φαίνεται να ξεπερνάει πλέον κατά πολύ τις δυνατότητές της: «Ζητάμε βασικά τρόφιμα για να φτιάξουμε οικογενειακά πακέτα, ώστε διακριτικά να μπορούν να τα παίρνουν οι άνθρωποι στα σπίτια τους διατηρώντας την αξιοπρέπειά τους χωρίς συσσίτια», συμπλήρωσε, για να καταλήξει: «Δυστυχώς τέτοιου είδους δράσεις κάποτε αφορούσαν σε αντιμετώπιση ανθρωπιστικής κρίσης σε χώρες του Τρίτου Κόσμου. Όχι πια!». Η έκκληση αφορά κυρίως σε τρόφιμα όπως ρύζι, όσπρια, μακαρόνια, λάδι, γάλα σε κουτί και παιδικά γάλατα. Επίσης αφορά σε οικονομική ενίσχυση για αγορά αντιβιοτικών, αντιπυρετικών φαρμάκων και αναλώσιμων υλικών (γάζες, επίδεσμοι, σύριγγες κ.λπ.). Οι λογαριασμοί όπου μπορεί κάποιος να ενισχύσει την προσπάθεια είναι: Marfin Egnatia Bank: 0061274407, Alpha Bank: 199-00- 2002-002401, Εθνική Τράπεζα: 141/29611217. Τηλέφωνο επικοινωνίας: 210 3213150 (PHOTO: AFP / Λουίζα Γουλιαμάκη)
ΙΝΔΙΑ, Amritsar, 18 Οκτωβρίου 2011:
Με πυρετώδεις ρυθμούς ετοιμάζουν οι Ινδοί σεφ στις κουζίνες του Amritsar κατά εκατοντάδες τα γλυκά λουκουμαδάκια που προορίζονται για τη μεγάλη γιορτή Diwali. Πρόκειται για το ινδουιστικό Φεστιβάλ -ευρύτερα γνωστό ως «Φεστιβάλ των Φώτων»- που αποτελεί εθνική αργία για ολόκληρη την Ινδία και γιορτάζεται μεταξύ 15 Οκτωβρίου και 15 Νοεμβρίου κάθε έτους. Φέτος το Diwali ξεκίνησε στις 26 Οκτωβρίου. Στη διάρκεια της πενθήμερης γιορτής, που σε κάθε ινδουιστική κοινότητα διαφέρει ως προς το πνεύμα της, οι μετέχοντες πιστοί φωτίζουν τα σπίτια τους μόνο με λάμπες πετρελαίου και πήλινα διακοσμητικά φαναράκια. Στην περιοχή του Amritsar, πάντως, το Φεστιβάλ Diwali γίνεται προς τιμήν του θεού Rama, που σύμφωνα με τη μυθολογία των Hindu επιστρέφει στα πάτρια εδάφη μετά τη σαρωτική νίκη που πετυχαίνει ενάντια στο Βασίλειο του Κακού, του οποίου ηγείται ο δαίμονας Ravana. (PHOTO: AFP / Narinder Nanu)
ΓΕΡΜΑΝΙΑ, Hornow, 12 Οκτωβρίου 2011.
Την ίδια ώρα που η Ελλάδα παραπαίει απ’ τις συνέπειες των δυσβάστακτων όρων δανειοδότησης που θέτουν οι Ευρωπαίοι εταίροι, η Γερμανία ετοιμάζεται για «παραμυθένια Χριστούγεννα». Παρότι μεσολαβούν παραπάνω από δύο μήνες μέχρι τη μεγάλη γιορτή από τη μέρα που τραβήχτηκε η φωτογραφία, φαίνεται πως τα μίξερ κι οι κουτάλες στις σοκολατοποιίες της χώρας έχουν ήδη πάρει φωτιά, διευρύνοντας ουσιαστικά το χρόνο ζωής μιας αυστηρά εποχικής αγοράς. Απόδειξη η Katja Schumann, υπάλληλος της φημισμένης σοκολατερί «Confiserie Felicitas» στο Hornow της Ανατολικής Γερμανίας, που μεταφέρει το θηριώδη -όσο και έκπληκτο- σοκολατένιο Άι Βασίλη στην προθήκη του καταστήματος. Η οικογενειακή επιχείρηση που έστησε ένα ζευγάρι Βέλγων εδώ και 20 χρόνια στη γερμανική πόλη, απασχολεί σήμερα 57 εργαζόμενους, δουλεύει στο φουλ και χρησιμοποιεί καθημερινά 300 με 400 κιλά σοκολάτας, προκειμένου να δημιουργήσει τις χειροποίητες λιχουδιές της που υπόσχονται καλά, γλυκά Χριστούγεννα. (PHOTO: AFP / Patrick Pleul / Germany Out)
ΡΩΣΙΑ, Μόσχα, 1 Νοεμβρίου 2011.
Όχι, δεν είναι σκηνή από φθηνιάρικη «ιστορική» τηλεοπτική παραγωγή -σαν αυτές που σατιρίζει ο Βαγγέλης Περρής- όπου Ρώσοι στρατιώτες τον καιρό του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου εμφανίζονται από αβλεψία του σκηνοθέτη να καταναλώνουν αμερικάνικο junk food του 21ου αιώνα. Ο φαντάρος της φωτογραφίας, ντυμένος με τη σοβιετική στολή του 1941, «τσιμπάει» κάτι στο πόδι, λίγο πριν λάβει μέρος στην πρόβα της επετειακής παρέλασης που θα διασχίσει την Κόκκινη Πλατεία. Ενόψει των εορτασμών των 70 χρόνων από την ιστορική παρέλαση στις 7ης Νοεμβρίου του 1941, τότε που οι πολιορκημένοι από τους Ναζί Μοσχοβίτες παρέλασαν στην ίδια πλατεία πριν φύγουν για το Μέτωπο, οι Ρώσοι διοργανωτές σκέφτηκαν ότι θα είχε ενδιαφέρον η τελετή να γίνει με ρούχα και οπλισμό της εποχής. (PHOTO: AFP / Ria Novosti, Alexey Philippov).
ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ, Ουάσιγκτον, 8 Νοεμβρίου 2011.
Τους Ben Cohen και Jerry Greenfield το πιθανότερο είναι να μην τους ξέρετε. Τα Ben & Jerry, όμως, τα πιο λαχταριστά αμερικανικά παγωτά που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά, σίγουρα τα ξέρετε και ίσως να τα προτιμάτε κιόλας – τόσο για τα εξαιρετικά πλούσια και ποιοτικά υλικά τους όσο και για τη στρατηγική αλληλέγγυου εμπορίου που συστηματικά ακολουθούν στην παραγωγή και διακίνησή τους. Λοιπόν, αυτή τη φορά το ηγετικό δίδυμο της θρυλικής παγωτοβιομηχανίας ξεπέρασε κάθε προηγούμενο στο πεδίο της έμπρακτης κοινωνικής αλληλεγγύης, συμμετέχοντας στην κατάληψη της McPherson DC, κεντρικής πλατείας της Ουάσιγκτον, και μοιράζοντας οι ίδιοι τσάμπα παγωτά στον κόσμο. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι Ben & Jerry δηλώνουν ανοιχτά την υποστήριξή τους στο κίνημα Occupy Wall Street που σαρώνει τις πλατείες των Ηνωμένων Πολιτειών ζητώντας μια κοινωνία προσαρμοσμένη στις ανάγκες του «99%» των πολιτών και όχι του 1% των πολυεθνικών και των τραπεζών. Ήδη μέσα από την επίσημη ιστοσελίδα της εταιρείας τους έκαναν σαφές με δημόσια δήλωσή τους ότι συμμερίζονται πλήρως το θυμό των διαδηλωτών για «την ανισότητα που επικρατεί στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών», την οποία θεωρούν «απλώς ανήθικη», το υψηλό ποσοστό ανεργίας και την ασυγκράτητη πολιτική δαπανών από και προς τις μεγάλες εταιρείες εις βάρος της πλειονότητας της κοινωνίας. (Photo : AFP / Paul J. Richards).
ΓΑΛΛΙΑ, Λυών, 17 Νοεμβρίου.
«Δώσε και μένα μπάρμπα»! Ο φακός συνέλαβε το πέρασμα του Beaujolais Nouveau απ’ τη Λυών. Η άφιξή του σήμανε κανονική «επίθεση» από εκατοντάδες Γάλλους, που περίμεναν μέσα στη νύχτα την –πολυδιαφημισμένη– στιγμή της πρώτης δοκιμής. Με το παραδοσιακό σλόγκαν «Le Beaujolais nouveau est arrivé!», το οινικό μάρκετινγκ, σε μια από τις πιο πετυχημένες του ιδέες, έχει καταφέρει να αυξήσει κατακόρυφα, και μάλιστα σε διεθνές επίπεδο, τις εξαγωγές του συγκεκριμένου κρασιού, που –μεταξύ μας– δε θεωρείται και τίποτε ιδιαίτερο από τους μυημένους οινόφιλους. Την τρίτη Πέμπτη κάθε Νοέμβρη, λοιπόν, γύρω στη 1.00 μετά τα μεσάνυχτα εκατομμύρια φιάλες με το «διασημότερο νεαρό κρασί του κόσμου» ξεκινούν το ταξίδι τους απ’ την καρδιά της Γαλλίας για τα πέρατα της Γης. Ο θρύλος θέλει τα σταφύλια να είναι όλα μαζεμένα με το χέρι από τους 4.000 (!) αμπελουργούς που δραστηριοποιούνται στο κουκλίστικο Beaujolais αποκλειστικά γύρω από το super concept «Beaujolais Nouveau» και το βυσσινί κρασί να φτάνει στα πρώτα χείλη μόλις 6-8 εβδομάδες μετά τον τρύγο του. Στην Ελλάδα εδώ και μια δεκαετία περίπου, αρκετές κάβες και μαγαζιά με delicatessen, ακολουθούν το οινικό happening διοργανώνοντας ανάλογες βραδιές γευσιγνωσίας συνήθως μέχρι τις 25 κάθε Νοέμβρη. (Photo: Jean-Philippe Ksiazek).