Το βυσσινό γλυκό στο Αθανασιάδειον, τα ρεμπετογλέντια στον Πλάτανο, οι πρωινές βουτιές στον Άγιο Ισίδωρο και μερικά ακόμη φλασάκια καλοκαιρινής ανεμελιάς από ένα καλοκαίρι που γενικά μόνο ανέμελο δεν θα το έλεγες… Ήταν το καλοκαίρι του ’15.
Το βυσσινό γλυκό στο Αθανασιάδειον, τα ρεμπετογλέντια στον Πλάτανο, οι πρωινές βουτιές στον Άγιο Ισίδωρο και μερικά ακόμη φλασάκια καλοκαιρινής ανεμελιάς από ένα καλοκαίρι που γενικά μόνο ανέμελο δεν θα το έλεγες… Ήταν το καλοκαίρι του ’15.
1. Η πρωινή βουτιά στον Άγιο Ισίδωρο… Παραλία του χιλιομέτρου, με λιγοστές ξαπλώστρες σε κανά δυο σημεία της και που δεν τα καταφέρνει να «πήξει» ούτε το Δεκαπενταύγουστο, δεν την προσπερνάς. Διάλογος 8.00 π.μ. με τον μοναδικό άνθρωπο που αντάμωσα: «Ωραία η θάλασσα σήμερα» -«Ααα, πού να την έβλεπες το πρωί, κοπελιά!». Παππούδια, λέμε! Τα συμπαθέστερα των τρολ.
2. Η στάση για βύσσινο γλυκό στο αιωνόβιο «Αθανασιάδειον». Κόσμημα αλλοτινού καιρού και κλασικό σημείο συνάντησης των ντόπιων, το παλιό ψηλοτάβανο καφενείο που στέκει στην προκυμαία του Πλωμαρίου για 100 χρόνια και βάλε. Διαβάζεις το βιβλίο σου ή την εφημερίδα σου, πίνοντας το καφεδάκι σου και τρώγοντας βύσσινο γλυκό του κουταλιού και όποτε σηκώσεις τα μάτιας σου, νιώθεις ήρωας σε ταινία εποχής.
3. Καλοκαιρινή ανεμελιά και ρεμπετογλέντια απ’ το τίποτα στον Πλάτανο. Η Λέσβος είναι η νήσος των αιωνόβιων πραγμάτων. Αιωνόβια καφενεία, αιωνόβια λιοτρίβεια, αιωνόβιες συνταγές και αιωνόβιοι πλάτανοι. Ο συγκεκριμένος βρίσκεται εκεί απ’ τα τέλη του 1800 και κάτω απ’ την παχιά σκιά του έχουν μαζευτεί ταβερνάκια και καφέ, φτιάχνοντας μια πολύ ιδιαίτερη κατάσταση. Ούζο, κρασί, λιχουδιές και …ταξιμάκι συχνά-πυκνά από παρέες στήνουν γλέντια απ’ το τίποτα.
4. Τα θαλασσινά κι η θέα στο «Αμμουδέλι». Μια γκαζιά έξω απ’ το Πλωμάρι το απόλυτο ουζερί στην απόλυτη θέση -ό,τι ονειρεύσαι για καλοκαίρι στη Μυτηλίνη. Φρέσκο καλαμάρι και χταποδάκι, κορυφαίες σαρδέλες Καλλονής -το «σούσι του Αιγαίου», μπαρμπουνάκι άλφα άλφα, ντόπιο ουζάκι και απρόσκοπτη θέα στη θάλασσα. Απλώς δε θες να φύγεις.
5. Τα ξεχασμένα λιοτρίβεια με τις παλιές βιομηχανικές καμινάδες.
Σιωπηλοί μάρτυρες της εποχής της μεγάλης ακμής του νησιού, τότε που είχε μεταμορφώθει σε ένα ασύλληπτο για το μέγεθός του διεθνές εμπορικό κέντρο και εξήγαγε λάδι και σαπούνι ακόμη και στη Μασσαλία, τα λιοτρίβεια και τα σαπουνοποεία ψιθυρίζουν ιστορίες μιας «λεσβιακής άνοιξης», που δεν περιορίστηκε μόνο στις τέχνες και τα γράμματα.
6. Το αγνάντεμα του Πλωμαριού απ’ τη «μυστική» καντίνα.
Εδώ δεν πλησιάζει τουρίστας και αν το εξοικοιωμένο στην τσίκνα μάτι μας δεν είχε εντοπίσει έναν ανεξήγητο -πολλά υποσχόμενο- καπνό στην απέναντι πλευρά της προκυμαίας μπορεί και να είχαμε χάσει ένα από τα πιο σούπερ σημεία για να χαζεύεις το Πλωμάρι, ειδικά το βράδυ. Τραβάς με το πόδι το λιμενοβραχίονα κι όταν φτάσεις απέναντι, βρίσκεις καντινά με μπόλικο τραπεζοκάθισμα, που ψήνει από σουβλάκι μέχρι κοντοσούβλι, αλλά δεν έχει πρόβλημα να σου φτιάξει κι ένα τζιν τόνικ. Η λήψη από πρωινή βόλτα, που η καντίνα είναι κλειστή. Μαγική εικόνα τη νύχτα το Πλωμάρι που ανάβει τα φώτα του -σαν πολιτεία που αγναντεύεις από κατάστρωμα πλοίου που μόλις μπήκε στο λιμάνι.
7. Το ένα-ουζάκι-στα-γρήγορα στο καφενείο του Κουτζαμάνη. Ακριβώς απέναντι από το «Αθανασιάδειον» το δεύτερο εμβληματικό καφενείο του Πλωμαρίου, καρτποσταλίστικη εικόνα, ιδανικό για να πιεις ένα ουζάκι με μια «πρόχειρη ποικιλία» (έ, ξέρετε ντόπια ντοματούλα, ντόπιο τυράκι, κανά καλαμάρι γεμιστό…) και να κόβεις κίνηση της περαντζάδας και της καθημερινότητας του τόπου. Πλωμάρι, Τ. 2252032130
8. Ένα δωμάτιο «Πάνω στο Κύμα» Όχι δυο βήματα απ’ τη θάλασσα, αλλά πάνω στη θάλασσα, τα πεντακάθαρα στούντιο και οι γκαρσονιέρες της Μαρίας και του Χριστόφορου στην παραλία του Άγιου Ισίδωρου είναι ένα όνειρο καλοκαιρινό σε έξοχη τιμή. Ξυπνάς και βουτάς στο Αιγαίο, κοιμάσαι και ακούς μόνο κύμα, το μόνο που σε χωρίζει απ’ το μπάνιο σου είναι η …παραλία και μερικά αρμυρίκια. www.panostokyma.gr
