TV TIME | Τι περιείχε το τραπέζι της ιστορικής κομώπολης της Ελασσόνας στα χρόνια της Επανάστασης αφηγούνται στην ΕΡΤ γυναίκες τοπικού συλλόγου
TV TIME | Τι περιείχε το τραπέζι της ιστορικής κομώπολης της Ελασσόνας στα χρόνια της Επανάστασης αφηγούνται στην ΕΡΤ γυναίκες τοπικού συλλόγου
Διακόσια χρόνια από το 1821, στην ιστορική κωμόπολη της Τσαριτσάνης Ελασσόνας, γυναίκες της περιοχής μας ταξιδεύουν γευστικά στην εποχή της Ελληνικής Επανάστασης, παρουσιάζοντας το τραπέζι των επαναστατημένων Ελλήνων. Η κωμόπολη άνθισε την περίοδο της Τουρκοκρατίας, αριθμώντας το 18ο αιώνα πληθυσμό δέκα χιλιάδων κατοίκων. Θεωρήθηκε, όχι άδικα, ως μία από τις πιο ακμάζουσες πολιτείες του υπόδουλου Ελληνισμού.
Με μουσικές και νοστιμιές οι κάτοικοι μοιράστηκαν τις παραδόσεις τους στην εκπομπή «Συνδέσεις» της ΕΡΤ.
Σύμφωνα με την κ. Κλεοπάτρα Οικονομίδου οι τεχνικές μαγειρέματος των προγόνων τους την περίοδο της Επανάστασης ήταν το ψήσιμο στην πυρωστιά, το μαγείρεμα στη γάστρα και το ψήσιμο σε φούρνους που έφτιαχναν μόνοι τους από πηλό και άχυρα.
Χόρτα και βολβοί συμπεριλαμβάνονταν στο καθημερινό μενού καθώς υπήρχαν μπόλικοι στην περιοχή. Είχαν ζώα, αλλά δεν συνήθιζαν να τα σφάζουν για το κρέας τους. Τα χρημοποιούσαν για να παίρνουν το γάλα τους να κάνουν τυρί, γιαούρτι και άλλες παρασκευές. Κρέας έτρωγαν τις γιορτές ή κάποιες Κυριακές.
Σύμφωνα πάντα με την κ. Οικονομίδου, το κύριο πρωινό τους ήταν παπάρα με γάλα και ξινόγαλα με κριθαρένια γαλέτα. Το γεύμα τους περιείχε πάντα ένα κομμάτι ψωμί, λίγες ελιές, ένα κρεμμύδι, ξηρούς καρπούς, λίγο τυρί.
Το αλεύρι το φτιάχναν μόνοι τους απ’ τους σπόρους κριθαριού ή σιταριού -ό,τι είχαν. Το αλέθαν σε πέτρινους χειρόμυλους και στη συνέχεια το ξέραιναν στον ήλιο. Με λίγο αλεύρι, λίγα χόρτα, λίγο γάλα, λίγο τραχανά -κι αυτόν φτιαγμένο με πιρούνι που σπάζαν στο χειρόμυλο- φτιάχνανε μπατσαριά, μπομπότα με καλαμποκίσιο αλεύρι, γαλατόπιτα, τραχανόπιτα, όλες αυτές τις πίτες. Οι πίτες ήταν το φαγητό του Σαββάτου και των καλεσμένων. Οι πίτες ήταν φτιαγμένες με φύλλα.
Με ρύζι, φιδέ, ζάχαρη και κανέλα έφτιαχναν ένα γλυκό για τους νεόνυμφους και τις λεχώνες, μια παράδοση που οι παλιές νοικοκυρές κρατούν ως σήμερα.