FOOD STORIES | Άρθρο ακατάλληλο για ανηλίκους. Παραδίνεται στους πειρασμούς και λατρεύει τις γλυκές αταξίες. Διαβάζεται με μια πλάκα σοκολάτας στο δεξί χέρι κι ένα ποτήρι αλκοόλ στο αριστερό.

FOOD STORIES | Άρθρο ακατάλληλο για ανηλίκους. Παραδίνεται στους πειρασμούς και λατρεύει τις γλυκές αταξίες. Διαβάζεται με μια πλάκα σοκολάτας στο δεξί χέρι κι ένα ποτήρι αλκοόλ στο αριστερό.

Το «πιο γλυκό κομμάτι της ζωής μας» ήταν μια Lacta και «η πρώτη μας αγάπη και παντοτινή» μια IΟΝ αμυγδάλου. Ίσως το πιο σπουδαίο κομμάτι ήταν, για πολλούς, μια Break, αλλά οι επαναστάτες έριχναν ψήφο λαιμαργίας στον Παυλίδη. Ας μην πιάσω ωστόσο το κεφάλαιο Μερέντα ή για τους εναλλακτικούς τη Νουτέλα, διότι η βαλίτσα θα πάει μακριά και θα βυθιστεί στις λίμνες της Κολάσεως.

Εκείνο που θυμάμαι, πάντως, ως την πιο τρυφερή παιδική μου ανάμνηση είναι ένα κομμάτι σοκολάτας γάλακτος να λιώνει στο στόμα κι ένα ποτήρι γάλα να απογειώνει τη γλυκιά θαλπωρή. Και να σας πω την αλήθεια, αυτή η απόλαυση ποτέ δεν έπαψε να με γαληνεύει, ενώ είμαι απολύτως σίγουρη πως έβαλε τα θεμέλια για τις μετέπειτα γαστρονομικές μου αναζητήσεις. Κι ανάμεσα σ’ αυτές τις τελευταίες, η πιο γκουρμεδιάρικη -σχεδόν θεία- συνήθεια που απέκτησα με την ενηλικίωσή μου, και τη νόμιμη πλέον κατανάλωση αλκοόλ, είναι η δίχως τύψεις απόλαυση κομματιών bitter σοκολάτας ύστερα από μικρές γουλιές ενός 7άστερου ΜΕΤΑΧΑ ή ενός πλούσιου λικέρ κεράσι. Αργότερα, ήρθαν τα vintage αρμανιάκ, τα malt ουίσκι, τα rare κονιάκ και τα ρούμι μαθουσάλες. Ακολούθησαν οι πρώτες εμπειρίες μου με τη μυθική, διάσημη σοκολάτα Valrhona, την ελβετικής προέλευσης και …μεγαλωμένη στο Βέλγιο Neuhaus, τις ελβετικές Teuscher, Cadbury και Nestle, για να καταλήξω με το στόμα μπουκωμένο από τα άγια τα χεράκια του μάγου Παρλιάρου.

Αφροδισιακή κι εθιστική, η σοκολάτα είναι πειρασμός που τρυπώνει στο μυαλό και στρογγυλοκάθεται μέχρι να καταφέρει να εισχωρήσει στη στοματική σας κοιλότητα. Σας το λέω εγώ, που μέχρι να τελειώσω το άρθρο κατανάλωσα άπειρα πλακάκια της μελαχρινής και της καστανής εκδοχής της. Για του λόγου το αληθές, όμως, κάντε κι εσείς ένα τεστ: νοικιάστε το «Chocolat» με τη Juliette Binoche και τον Johnny Depp και θα καταλάβετε γιατί ο τελευταίος μπήκε στο τριπάκι να κολυμπήσει ξανά μανά στις θάλασσες της σοκολάτας του «Charlie and the chocolate factory»…

Σοκολατάκια έκπληξη. Ξέρω ότι σε πολλούς δεν αρέσουν οι εκπλήξεις, ιδιαίτερα όταν αφορούν το φαγητό τους. Πράγματι, έχω δει τέτοια γεμιστά με λικέρ σοκολατάκια να εκσφενδονίζονται με απέχθεια, ακόμα κι από μεγάλους οπαδούς της σοκολάτας. Για να είμαι ειλικρινής, δεν τους είχα ιδιαίτερη εκτίμηση. Όταν άρχισα πια να ευχαριστιέμαι τον πικάντικο συνδυασμό που δημιουργούσαν στο στόμα μου, μόλις άνοιγε το σφαιρικό σοκολατίδιο, είχα ήδη περάσει στο μεθεπόμενο στάδιο: «Πλακάκια σοκολάτας κι από δίπλα τα σκληρά ποτά». (βλέπε παρακάτω)

Για κάποιους, λοιπόν, το ανώτατο στάδιο της σοκολατολαγνείας είναι τα all time classic γεμιστά Mabel, τα ψαγμένα τού Leonida και της Lindt, οι πιο δυσεύρετες πραλίνες της Jack Daniel’s, με γέμιση από το ομώνυμο ποτό, ή οι πολύ ιδιαίτερες γεμιστές σοκολάτες της Venchi. Κι ας μην ξεχνάμε τις περιβόητες Gold Kenn με αληθινό Cointreau, Remy Martin VSOP, Famous Grouse, Grand Marnier, Jack Daniel’s, Kalhua, Hose Cuervo, Malibu, Grappa, Mandarin Napoleon και άλλα.

Αυτό όμως που θα ήταν κρίμα να χάσετε, είναι η μοναδική σοκολάτα του Σαντορινιού οινοποιού Αργυρού με γέμιση Vinsanto – μια ηφαιστειακή έκρηξη γεύσης! Πολύ ενδιαφέρουσες επίσης είναι οι γεμιστές σοκολάτες της Edel & Gut με ζελέ από κρασί Traminer. Οι λάτρεις του γκουρμέ μπορούν να επισκεφθούν το site του «La maison du chocolat» και να παραγγείλουν on line τα Fine Champagne Truffles με γεύση καλού κονιάκ. Ωστόσο, με μια βόλτα σε καλές κάβες θα ανακαλύψετε κι άλλα μεθυστικά διαμάντια, ενώ και στα σοκολατομάγαζα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης θα ξετρυπώσετε πάμπολλες εκδοχές σε γεμιστούς πειρασμούς.

Οι ζεστές σοκολάτες του χειμώνα (που κόβουν οχτάρια…)
Η πεμπτουσία της γεύσης! Το ρόφημα που έπινα στα κλεφτά ήδη από τα 13 μου, όταν η μητέρα μου έβαζε μπουγάδα. Φθινοπωρινό απογευματάκι, ψοφόκρυο -για τα δικά μου δεδομένα- και δυο τρεις -ή λίγο περισσότερες- σταγόνες METAXA, από το 3άρι που είχαμε για τα γλυκά, στο αχνιστό γάλα με το κακάο. Μμμ, απόλαυση!

Με τα χρόνια, το κακάο αναβαθμίστηκε σε ζεστή σοκολάτα γάλακτος κι αργότερα σε σκούρα σοκολάτα υψηλής περιεκτικότητας σε κακάο, ενώ παράλληλα το 3άρι μεγάλωσε κι έγινε 7άρι, κι άλλοτε Glenfiddich, Jack Daniel’s ή Drambuie. Μέχρι που επισκέφτηκα το «Petite Fleur» και ανακάλυψα πως το να φτιάξεις την τέλεια ζεστή σοκολάτα θέλει χρόνο και μεράκι, δηλαδή χαμηλή φωτιά, ξεχωριστό σκεύος για κάθε πελάτη, 17 λεπτά στη φωτιά και 5 λεπτά αναμονής στον πάγκο πριν σερβιριστεί, ώστε να αποκτήσει την κατάλληλη υφή και θερμοκρασία. Βέβαια, εκεί το πράγμα έχει προχωρήσει ένα βήμα παραπάνω: η υπέροχη ζεστή σοκολάτα Valhrona με μέλι και μπράντι που θα πιείτε στο μαγαζί είναι βιολογική, όπως επίσης κι εκείνη με τριμμένο μοσχοκάρυδο και bourbon καθώς και η υπέροχη με ξύσμα πορτοκαλιού και ρούμι.

Κάπου εδώ νομίζω ανήκει κι εκείνη η …λειψή κατηγορία με τα λικέρ σοκολάτας, που για κάποιο λόγο δε φαίνεται να κινούν το ενδιαφέρον των ποτοποιών. Σε κάποιες κάβες θα βρείτε κάνα δυο ετικέτες, που σε γενικές γραμμές εμένα προσωπικά δε με συγκινούν.

Πλακάκια σοκολάτας κι από δίπλα τα σκληρά ποτά
«Αγαπητός», «Αριστοκρατικόν», «Le Chocolat», «Au Delicieux», «Luxor». Στους ναούς της σοκολάτας θα βρείτε μεγάλη γκάμα επιλογών. Αν όμως δεν προλαβαίνετε, κάντε μια στάση στο περίπτερο και προμηθευτείτε μια από τα κλασικά. Μετά, φωνάξτε φίλους, ανάψτε το τζάκι, την αυτόνομη θέρμανση, το ερκοντίσιον (ή ό,τι άλλο σας βρίσκεται), γεμίστε τα ποτήρια με ό,τι πιο εκλεκτό σε οινόπνευμα (όχι βότκα, για όνομα του Θεού, πάντα αλκοόλ στις αποχρώσεις του μελιού: ένα ουίσκι, ένα μαύρο ρούμι, ένα κονιάκ ή ένα μπράντι, ένα ΜΕΤΑΧΑ ή ακόμα και μια παλαιωμένη γκράπα, ένα απόσταγμα παλαίωσης του Παρπαρούση ή του Μπαμπατζίμ, ή, αναλόγως με την ποιότητα και το είδος της σοκολάτας, ακόμα και με κάποιο λικέρ) και …βυθιστείτε στα καζάνια της Κολάσεως.

Και τώρα, πλακάκια σοκολάτας δίπλα σε μπρούσκα κόκκινα κρασιά Merlot και μαύρη σοκολάτα: η τελευταία λέξη της μόδας! Πράγματι, είναι λαχταριστός συνδυασμός. Δεν είναι όμως ο μαναδικός: κι άλλοι …ερυθρόδερμοι εκπρόσωποι του διεθνούς αμπελώνα …ποθούν τη σοκολάτα.

Μη σας ξενίζει ο συνδυασμός ξηρού κρασιού με τη γλυκιά γεύση της σοκολάτας. Η μαύρη σοκολάτα δεν είναι και τόσο γλυκιά, ενώ ταυτόχρονα είναι στυφή -όπως και τα κόκκινα κρασιά- και στο τελείωμά της μπορεί να δημιουργήσει αίσθηση οξύτητας όπως και το κρασί.

Κάντε μια δοκιμή, λοιπόν. Αν όχι με Merlot, δοκιμάστε το Grenache rouge, το Syrah, το Cabernet Sauvignon, το δικό μας Αγιωργήτικο, τη Νεγκόσκα, τη Μαυροδάφνη (όχι μόνο στη γλυκι, αλλά και στην ξηρή εκδοχή της) και φυσικά το Port! Δοκιμάστε και τις σοκολάτες της Luxury Belgian Chocolate «Chocolate meets wine», που έχουν πολύ ενδιαφέρον, καθώς είναι οι πιο ανήσυχες απ’ όλες: προτείνουν στη συσκευασία τους, αναλόγως με την περιεκτικότητά τους σε κακάο, το είδος του κρασιού με το οποίο ταιριάζουν.

Δοκιμάστε λοιπόν τους εξής συνδυασμούς:
•Σοκολάτες με περιεκτικότητα γύρω στο 35% σε κακάο ταιριάζουν με Sauternes, Port, Riesling, Ice Wine.
•Σοκολάτες με 50% περιεκτικότητα σε κακάο, με γλυκά Gewurztraminer, Merlot, Cabernet Sauvignon, Merlot, Grenache, Tawny Port, Medium Dry Amontillado Sherry.
•Σοκολάτες με 60% σε κακάο, με Tempranillo, Pinot Noir, Nebbiolo, Merlot, Barbem, Cream Sherry, Ruby Port.
•Τέλος, οι δυναμίτες με 77% σε κακαόμαζα ταιριάζουν με Malbec, Carmenere, Shiraz, πολύ γλυκά Sherry και γενικά με κρασιά με πλούσιο σώμα.

Κέικ με αλκοολικούς βαθμούς
Κέικ σοκολάτας με κονιάκ, φοντί σοκολάτας με ρούμι, κρέπες σοκολάτας με τριμμένη καρύδα και μαλιμπού, κρεπ Σουζέτ με Grand Marnier, σουφλέ σοκολάτας με ουίσκι, σαλάμι σοκολάτας (κορμός δηλαδή) με κονιάκ, τάρτα σοκολάτας με λικέρ cherry. Άπαιχτος ο συνδυασμός γλυκών και αλκοόλ – το ξέρει κι η μαμά. Εσείς απλά βάλτε τη φαντασία σας να οργιάσει και κάντε κι άλλα, πιο τολμηρά παιχνίδια: π.χ. φτιάξτε μπράουνις με λικέρ καρυδάκι, μους σοκολάτας με Baileys, τούρτα σοκολάτα με μπόλικο ουίσκι, μπριός σοκολάτας με γλυκιά Μαυροδάφνη…

ΠΗΓΗ: Eφημερίδα I COOK GREEK Τ. 19 | της Νικολέτας Μακρυωνίτου