Κατάργηση ή έστω δραστικότατη μείωση της πλαστικής σακούλας μέχρι το 2020 εισηγείται με ψήφισμά του το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η δυσάρεστη αλήθεια είναι ότι κάθε χρόνο η Γηραιά Ήπειρος χρησιμοποιεί 95 δισεκατομμύρια πλαστικές σακούλες, οι οποίες με μέσο όρο ζωής από λίγα λεπτά έως λίγες ώρες τη μέρα, επιβαρύνουν το περιβάλλον για 400 χρόνια. Με άλλα λόγια, την ευκολία της πλαστικής σακούλας την πληρώνουμε τελικά πανάκριβα.

Κατάργηση ή έστω δραστικότατη μείωση της πλαστικής σακούλας μέχρι το 2020 εισηγείται με ψήφισμά του το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η δυσάρεστη αλήθεια είναι ότι κάθε χρόνο η Γηραιά Ήπειρος χρησιμοποιεί 95 δισεκατομμύρια πλαστικές σακούλες, οι οποίες με μέσο όρο ζωής από λίγα λεπτά έως λίγες ώρες τη μέρα, επιβαρύνουν το περιβάλλον για 400 χρόνια. Με άλλα λόγια, την ευκολία της πλαστικής σακούλας την πληρώνουμε τελικά πανάκριβα.

Οι πλαστικές σακούλες μιας χρήσης από πολυαιθυλένιο –παράγωγο του πετρελαίου- άρχισαν να εμφανίζονται μαζικά στα σούπερ μάρκετ τη δεκαετία του ’70. Από τότε επιβαρύνουν συστηματικά το περιβάλλον, αφού παραμένουν σ’ αυτό για …4 αιώνες περίπου μέχρι να διαλυθούν, ενώ ένα εκατομμύριο πουλιά και εκατό χιλιάδες χελώνες και άλλα θαλάσσια ζώα πεθαίνουν κάθε χρόνο, έπειτα από την κατάποση πλαστικών σακουλών. Σύμφωνα με στοιχεία του 2008, κάθε χρόνο στην Ελλάδα παράγονται περίπου 1 δισ. πλαστικές σακούλες. Ακόμη και σήμερα –παρότι οι τεχνικές ανακύκλωσης έχουν βελτιωθεί αρκετά μέσα στα χρόνια– το πρόβλημα με το πλαστικό εμφανίζεται σε όλη του τη ζοφερή μεγαλοπρέπεια. Βάσει των αριθμών που δίνει ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων-Πρασίνων, Νίκος Χρυσόγελος, στην Deutsche Welle, δυστυχώς μόνο ένα μικρό ποσοστό πλαστικού είναι δυνατόν να ανακυκλωθεί (γύρω στο 32% των συσκευασιών), ενώ οι πλαστικές σακούλες που χρησιμοποιεί η Ευρώπη είναι περίπου 95 δισεκατομμύρια κομμάτια. Αυτά –σύμφωνα με στοιχεία του euronews– μοιράζονται ως εξής: οι Έλληνες χρησιμοποιούν 242 πλαστικές σακούλες το χρόνο ανά άτομο, ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος περιορίζεται στις 175. Απ’ την πλευρά της η Κομισιόν προβλέπει ότι αν η κατανάλωση πλαστικού δε φρεναριστεί δραστικά, η συνολική παραγωγή πλαστικών στην Ευρώπη θα τριπλασιαστεί μέχρι το 2050.

Με πρόσφατο ψήφισμά του το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητάει την κατάργηση (ή δραστική μείωση) των πλαστικών –και των πλαστικών σακουλών– μέχρι το 2020. Σύμφωνα με τις δικές τους μελέτες και τα στοιχεία που έχουν στα χέρια τους, οι ευρωβουλευτές εκτιμούν ότι μια αυστηρότερη κοινοτική νομοθεσία απέναντι στη χρήση πλαστικού συνδυασμένη με μια φιλοπεριβαλλοντική πολιτική για τα απορρίμματα, πέρα από τα προφανή οφέλη για το περιβάλλον, θα εξοικονομούσε περίπου 70 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως και θα δημιουργούσε πανευρωπαϊκά 400.000 νέες θέσεις εργασίας. Το θέμα είναι ότι ενώ ακόμη και τα σούπερ μάρκετ έχουν αντιληφθεί αν όχι τις οικολογικές, τουλάχιστον τις οικονομικές συνέπειες, οι πολίτες τόσο στην Ελλάδα όσο –αν και λιγότερο- και στο εξωτερικό δυσκολεύονται να αλλάξουν συνήθειες. Είναι σίγουρα απλούστερο και γρηγορότερο να χρησιμοποιείς μια «σακούλα στιγμής», που τη βρίσκεις όπου θέλεις κι όταν ακριβώς τη χρειάζεσαι, απ’ το να μπεις στη διαδικασία του σχεδιασμού και της πρόβλεψης: να πάρεις μαζί σου την υφασμάτινη τσάντα για τα ψώνια που ενδεχομένως θα κάνεις μέσα στη μέρα ή να φροντίσεις την ώρα που πρέπει να πετάξεις τα σκουπίδια σου, να έχεις ειδικές βιοδιασπώμενες σακούλες απορριμμάτων. Όμως είναι μια προσπάθεια αλλαγής συμπεριφοράς που αξίζει να δοκιμάσουμε. Σε πρώτο επίπεδο μπορεί να μην πετύχουμε να καταργήσουμε εντελώς το πλαστικό απ’ τη ζωή μας, αλλά τουλάχιστον ας μη φεύγουμε από το σούπερ μάρκετ με πέντε πλαστικές σακούλες σε κάθε χέρι –απ’ τις οποίες μάλιστα οι τρεις είναι άδειες.