Είναι τα ξαδερφάκια της πιο -μη μου άπτου- σαμπάνιας και μιλάνε ελληνικά. Σας συστήνουμε τα ελληνικά αφρώδη κρασιά και τις καλύτερες ποικιλίες τους.

Βρίσκονται στη σκιά του Καμπανίτη οίνου και δεν είναι τίποτε άλλο παρά αφρώδεις οίνοι που παράγονται με μέθοδο παρόμοια με της σαμπάνιας. Ωστόσο, συνήθως υπάρχει μια ουσιαστική διαφορά στην παραγωγή κι αυτή είναι πως στα αφρώδη κρασιά της Καμπανίας εφαρμόζεται η μέθοδος Champenoise, κατά την οποία το κρασί υφίσταται μια δεύτερη ζύμωση, αυτή τη φορά μέσα στη φιάλη. Η μέθοδος αυτή προσδίδει ιδιαίτερη φινέτσα στις σαμπάνιες.

Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως οι αφρώδεις οίνοι που παράγονται με άλλες μεθόδους είναι κατώτεροι σε ποιότητα. Αν και οι πειραματισμοί στην Ελλάδα στο χώρο του κρασιού έχουν βρει πρόσφορο έδαφος κυρίως τα τελευταία 20 χρόνια, εντούτοις για την ώρα έχει φανεί πως από τις ελληνικές ποικιλίες οι ιδανικότερες για την παραγωγή αφρωδών οίνων είναι η βορειοελλαδίτικη Ντεμπίνα και το ερυθρό Ξινόμαυρο.

Από αυτές τις ποικιλίες παράγονται οι μοναδικοί αφρώδεις οίνοι Ο.Π.Α.Π. (Ονομασία Προέλευσης Ανώτερης Ποιότητας) στη χώρα μας: το ροζέ Αμύνταιο από την οινοποίηση του Ξινόμαυρου και το λευκό Ζίτσα από την Ντεμπίνα. Ενδιαφέρουσες προσπάθειες επίσης είναι τα αφρώδη κρασιά της Ρόδου από την ντόπια ποικιλία Αθήρι, ενώ κάτι παραπάνω από αξιόλογα αποτελέσματα έδειξαν οι δειλές προσπάθειες ορισμένων πρωτοπόρων οινοποιών της Πελοποννήσου στην παραγωγή αφρώδους από Μοσχοφίλερο. Κρυώστε τα στους 8 βαθμούς περίπου και απολαύστε τα στο ποτήρι flute της σαμπάνιας.