Ο Οδυσσέας εκτός προγράμματος, μαγειρεύει, συλλογίζεται και καταγράφει για χάρη μας.

Πάντα θεωρούσα τη μαγειρική μόρφωση. Εννοώ πως θα έπρεπε να περιλαμβάνεται στα βιογραφικά. «Έχω τελειώσει Πολιτικές Επιστήμες, μιλάω αγγλικά και ξέρω να μαγειρεύω». Δεξιότητα, φαντασία και εξειδικευμένες γνώσεις σε μία «τέχνη» που ο καθένας λύνει τα αινίγματά της αναλύοντας κομμάτια του εαυτού του και ανιχνεύοντας μνήμες που δεν προσεγγίζονται με κανέναν άλλο τρόπο.

Δεν έχω άλλο δρόμο να φτάσω την εικόνα της γιαγιάς μου παρά μόνο μέσα από την ανυπομονησία να τη δω να βγάζει το ταψί από το φούρνο και να λέει «δεν είναι ώρα ακόμα, να κρυώσει λίγο…». Είναι μία γλώσσα που έχει όλη τη δομή αλλά και όλα τα τερτίπια της γλώσσας. Συντακτικό, γραμματική, νεολογισμούς, καινούριες λέξεις, αλλά και βρισιές. Κουβέντες του δρόμου, ακαδημαϊσμούς, ήσυχες τρυφεράδες αλλά και δυνατές φωνές. Όποτε τρώω κάτι καλό που αγνοώ το πώς και το τι του, νιώθω τζάμπα μάγκας. Ακριβώς όπως όταν –λατρεύοντας την οδήγηση– οδηγώ ένα αυτοκίνητο που δεν ξέρω πώς δουλεύει. Όσες φορές έχω προσπαθήσει να μαγειρέψω, ανακαλύπτω πως εκείνη τη στιγμή αναμετριέμαι με τον εαυτό μου σε πολλά επίπεδα. Δικαιώνω ή όχι επιλογές μου, κολακεύω ή όχι δογματισμούς και στερεότυπα, δοκιμάζω τις ανοχές μου στο διαφορετικό και τις αντοχές μου στο καινούριο.

Μόνος, με δεκάδες σκέψεις να διασταυρώνονται στον αέρα και να χτυπιούνται πάνω στα ντουλάπια και τον απορροφητήρα. Σαν να περνάει ακάλεστη η προηγούμενη ζωή μου και να μου ζητάει να δοκιμάσει κάτι από αυτό που φτιάχνω. Συγκέντρωση, αλλά και σκόρπισμα του μυαλού, κολλήματα αλλά και ζωηρές εμπνεύσεις που αποδεικνύουν ή ακυρώνουν την αξία τους αμέσως και δεν μπορείς να κρυφτείς πουθενά. Παλαιότερα όταν δεν πετύχαινα κάτι, το έτρωγα με το ζόρι, γιατί το είχα φτιάξει με τα χεράκια μου. Τώρα, αρνούμαι. Αισθάνομαι ότι συμμετέχω στην ασχήμια και στο κακότεχνο μόνο και μόνο επειδή δεν μπορώ να λύσω τους γρίφους. Τους απλούς –εξαιρετικά απλούς– γρίφους. Βάζω λίγο ελαιόλαδο στην ντοματοσαλάτα μου και σκέφτομαι να απλοποιήσω έτσι και τη ζωή μου κάποτε…

Τον Οδυσσέα Ιωάννου τον αγαπήσαμε ως ραδιοφωνικό παραγωγό του (τότε) ΜΕΛΩΔΙΑ, τον τραγουδήσαμε ως στιχουργό κάποιων σπουδαίων τραγουδιών, τον διαβάσαμε ως συγγραφέα και ως συντάκτη του protagon.gr και τον ακούμε σήμερα μέσα από το διαδικτυακό ραδιόφωνo www.toradiofono.gr τις Τρίτες και τις Πέμπτες 20.00-22.00.