Πάει καιρός από την τελευταία φορά που τα είπαμε και ομολογώ πως όταν χτύπησε το «κόκκινο τηλέφωνο» της i Cook Greek, πέρα από τη χαρά που πήρα για την είδηση της επιστροφής μας, ένιωσα μια περίεργη αμηχανία.

Πάει καιρός από την τελευταία φορά που τα είπαμε και ομολογώ πως όταν χτύπησε το «κόκκινο τηλέφωνο» της i Cook Greek, πέρα από τη χαρά που πήρα για την είδηση της επιστροφής μας, ένιωσα μια περίεργη αμηχανία. Κάτω από άλλες συνθήκες, μέσα σε ένα διάστημα κοντά 3 μηνών, θα είχα μαζέψει υλικό για ένα μικρό βιβλίο, όχι για τις 700 λέξεις του Cook ‘n’ Roll…

…O υπολογιστής μου θα είχε γεμίσει με δίσκους, σειρές και ταινίες και εγώ απλά θα ξεχώριζα τα καλύτερα – βασικά αυτό θα μου έπαιρνε τον περισσότερο χρόνο, η επιλογή των best of the best. Aυτή τη φορά τα πράγματα δεν ήταν έτσι. Οι φάκελοί μου δεν ήταν χωρισμένοι ανά μήνα (!) και τα περιεχόμενά τους μπορούσες να τα διαβάσεις χωρίς καν να χρειαστεί να κάνεις scroll down!

Κλέψαν την παράσταση;
Άρχισα να ανησυχώ. Τι συνέβη τους τελευταίους μήνες; Σταμάτησαν να βγαίνουν καλοί δίσκοι, ωραίες σειρές και ταινίες ή εγώ σταμάτησα να ενδιαφέρομαι; Είναι ιδέα μου ή το πιο δραματικό σίριαλ που είδα τον τελευταίο καιρό είναι αυτό των προσφάτων πολιτικών εξελίξεων στη χώρα μας; Ένα κοινωνικο-πολιτικό δράμα που από επεισόδιο σε επεισόδιο μεταλλάσσεται σε θρίλερ για γερά νεύρα, αυστηρώς ακατάλληλο για ανήλικους; Είναι η αγωνία μου για το επόμενο επεισόδιο τόσο μεγάλη, που δεν έχω μυαλό για να ασχοληθώ με οτιδήποτε άλλο; Είναι το άγχος μου για να δω πώς θα τελειώσει τέτοιο, που αναγκάζομαι να γκουγκλάρω στο internet για να δω τα spoilers που λένε ξένα sites; Ή μήπως απλώς φταίει το γεγονός πως σχεδόν όλοι οι άνθρωποι που ξέρω έχουν πάθει εμμονή με αυτό, και αναγκάζομαι να το παρακολουθώ για να έχω άποψη κάθε φορά που η συζήτηση γυρνάει προς τα κει; Είναι δύσκολο πάντως να μη γίνει κανείς θεατής του συγκεκριμένου σίριαλ. Και αυτό γιατί, όπου και να κοιτάξεις, είναι εκεί: στα περιοδικά, στα sites, στα social media, στις εφημερίδες. Οι πρωταγωνιστές και το υπόλοιπο επιτελείο δεν χάνουν την ευκαιρία να φωτογραφηθούν, να δώσουν συνεντεύξεις, να κάνουν αποκλειστικές δηλώσεις, να εισβάλουν με κάποιο τρόπο στην καθημερινότητά σου. Άρα, ποιο είναι το συμπέρασμα; Η ζωή μας έχει μετατραπεί σε τηλεόραση που παίζει μόνο ένα κανάλι; Η μόνη μουσική που θα ακούμε θα είναι αυτή στους τίτλους αρχής των έκτακτων δελτίων και των ειδήσεων; Μήπως τελικά η Γη σταμάτησε να γυρίζει;

Λίγα και καλά
Κοιτάζοντας ξανά τους φακέλους με τα video και τη μουσική μου, με περισσότερη ψυχραιμία αυτή τη φορά, συνειδητοποίησα κάτι που ξεδιάλυνε το τοπίο. Οι μουσικές, οι ταινίες και οι σειρές είχαν όντως μειωθεί ποσοτικά, ποιοτικά όμως συνέβαινε το αντίθετο. Εννοώ πως, ακόμα και αν είχα περισσότερες επιλογές, αυτά που θα αποτελούσαν τα λεγόμενα «best of the best» των φακέλων μου θα ήταν αυτά που υπήρχαν ήδη εκεί. Ίσως τελικά όλο αυτό το πολιτικο- οικονομικό μπάχαλο του τελευταίου καιρού να επηρέασε ακόμα και το τι θα ακούσω και τι θα δω. Ίσως να με έκανε πιο επιλεκτικό, πιο αυστηρό με τις επιλογές μου. Ίσως τελικά να μη χρειαζόμουν τόσο μεγάλη ποικιλία και όλα αυτά να έπιαναν τζάμπα χώρο στο σκληρό μου. Ίσως τελικά με λίγα και καλά να είμαι το ίδιο ευχαριστημένος με πριν. Μπορεί και περισσότερο…

Δίσκοι Που Πρέπει να Ακούσεις

Jamie Woon – Mirrorwriting Soul, r n’ b, pop και dubstep αναθυμιάσεις, που δημιουργούν άλλοτε υπνωτιστική, άλλοτε ξεσηκωτική ατμόσφαιρα, σε κάθε περίπτωση όμως σαγηνεύουν.

Florence and the Machine – Ceremonials Αιθέρια φωνητικά, επικές pop ενορχηστρώσεις και γυναικεία ψυχή, σε έναν δίσκο που φέρνει την άνοιξη μες στην καρδιά του χειμώνα.

Future Islands – On the water Σκοτεινή electro pop σε υγρά 80’s μονοπάτια πάνω στα οποία καθρεπτίζονται οι νέον επιγραφές της σύγχρονης ηλεκτρονικής σκηνής.

Beirut – The Rip Tide Ρομαντική μελαγχολία στη γνωστή folk/ gospel φόρμα των Beirut, με τάση προς το (electro)pop.

5 Τηλεοπτικέ ς Σειρές που Πρέπει να Δεις

Game of Thrones Σπαθιά, αίμα, ίντριγκες, έρωτες, πάθη και… 7 (!) γενεολογικά δέντρα, στην καλύτερη δραματική σειρά της σεζόν, την οποία το Empire χαρακτήρισε ως «Lord of the Rings… with sex».

Louie Ο stand up comedian Louie C.K. μεταφέρει την καθημερινότητά του στη μικρή οθόνη δημιουργώντας την πιο ανθρώπινη, συγκινητική και αληθινά αστεία σειρά των τελευταίων χρόνων.

Breaking Bad Αν και έχω ξαναγράψει γι’ αυτό το τηλεοπτικό έπος, έχοντας τελειώσει και την 4η αριστουργηματική σεζόν, θέλω να επαναλάβω αυτό που είχα πει και παλιότερα: μιλάμε για τη σειρά της δεκαετίας. Απλά δείτε την, τέλος.

2 Broke Girls Ο δημιουργός του Sex and the City αφήνει τα μεγαλεία και τη λάμψη του Manhattan και μετακομίζει σε μια hipster συνοικία του Brooklyn, ακολουθώντας την τάση της εποχής που θέλει τις πρωταγωνίστριες cool, αστείες, κυνικές και άφραγκες. Ξεπερασμένης αισθητικής, με (ίσως) παρωχημένο χιούμορ, το «2 Broke Girls» δεν αλλάζει κοσμοθεωρίες, προσφέρει όμως απλόχερα 30 λεπτά χωρίς καμία σκέψη και άφθονο γέλιο.

Suburgatory Μπαμπάς και κόρη μετακομίζουν από το Μανχάταν στα περίφημα suburbia της Νέας Υόρκης και έρχονται αντιμέτωποι με ένα τελείως ξένο προς αυτούς σύμπαν. Πανέξυπνη, αστεία και χαριτωμένη σάτιρα του τραγελαφικού lifestyle των αμερικανικών προαστίων, με καλογραμμένους χαρακτήρες και σπιρτόζικη διάθεση.