Παραδοσιακά Προϊόντα από την Άμφισσα μέχρι την Ανάφη. Μυρώνια, κάρδαμο, κρίταμα, χλωροτύρι, μανούσος, κονσερβολιά, φορμαέλα… Γνωρίστε τα, δοκιμάστε τα και απολαύστε τα!

Ανθότυρο Ανάφης.
Στρογγυλό, επίπεδο, λευκό τυράκι, αλατισμένο ή ανάλατο, από πλήρες πρόβειο ή κατσισκίσιο γάλα. Μοιάζει με τη μακεδονική μυζήθρα. Αναφιώτικη παραλλάγη του είναι και το «αφρομύζηθρο» με 45-50% λιπαρά, που χρησιμοποιείται κυρίως στη γέμιση για πίτες.

Αρσενικό Σίκινου.
Υποκίτρινο, μαλακό τυρί, κατά την παρασκευή του οποίου χρησιμοποιείται ίση ποσότητα φρέσκου γάλακτος και ορού τυρογάλακτος. Αρσενικό παράγεται και στο νησί της Νάξου.

Χλωροτύρι Άνδρου.
Φρέσκο λευκό τυρί, που θα μπορούσαμε να το περιγράψουμε ως είδος ανάλατης φέτας.
Το συναντάμε και στην Κύθνο, την Κέρκυρα, αλλά και τη Θεσσαλία με διαφορετικά ονόματα. Χρησιμοποιείται ως επιτραπέζιο, αλλά και στο μαγείρεμα.

Φάβα Σαντορίνης.
Εξαιρετική ποικιλία του διάσημου οσπρίου, με μοναδικά αρώματα που αντλεί από την ιδιαίτερη ηφαιστειογενή γη του νησιού. Μαγειρεύεται πολύ εύκολα.

Γραβιέρα Νάξου.
Μοιάζει πολύ με τη γραβιέρα της Κρήτης, αλλά για αυτό το τυρί χρησιμοποιείται μείγμα αγελαδινού και κατσικίσιου γάλακτος.

Κρίταμα Κυκλάδων.
Χορταρικό της κυκλαδίτικης γης, με αλμυρούτσικη επίγευση. Τρώγεται βρασμένο, με παρθένο ελαιόλαδο και ξίδι ή λεμόνι, ή χρησιμοποιείται ως γέμιση σε χορτόπιτες.

Μανούσος Άνδρου.
Ολόπαχο τυρί, φτιαγμένο από πλήρες γάλα. Παράγεται μόνο στην Άνδρο σε εξαιρετικά μικρές ποσότητες.

Βραστό τυρί Ανάφης.
Παρασκευασμένο από ορό τυρογάλκτος (φέτας) και από φρέσκο κατσικίσιο ή πρόβειο γάλα, το τυρί αυτό στεγνώσει, βυθίζεται σε βραστό, αλατισμένο νερό, για λόγο για λόγους συντήρησης. Στη συνέχεια αφήνεται και πάλι στον ήλιο να στεγνώσει και να σκληρύνει.

Κάρδαμο Μάνης.
Μοιάζει με τη σελινόριζα στο σχήμα, έχει σκούρο πράσινο χρώμα και είναι ένα από τα πιο αρωματικά άγρια βότανα της μανιάτικης γης.Συνήθως το προσθέτουν ατμισμένο ή μαγειρεμένο στις σαλάτες. Είναι πάντως πλούσιο και σε φαρμακευτικές ιδιότητες.

Ελιές Καλαμών.
Η Ελλάδα διαθέτει τεράστια ποικιλία σε ελιές αλλά και παρθένα ελαιόλαδα, πολλά από τα οποία είναι ΠΟΠ. Οι ελιές Καλαμών είναι μια από τις πιο διάσημες κατηγορίες μαύρων ελιών, με πολύ χαρακτηριστικό άρωμα που καλλιεργούνται αυστηρά στην περιοχή της Μεσσηνίας.

Μελιτζάνα τσακώνικη.
Μια λεπτή και μακρόστενη εκδοχή της γνωστής μελιτζάνας, με πιο ανοιχτό χρώμα, κάποιες φορές σχεδόν λευκό. Έχει εξαιρετική γεύση και μαγειρεύεται με όλους τους τρόπους. Καλλιεργείται κυρίως στην Αρκαδία, στην Πελοπόννησο.

Μυρώνια Αρκαδίας.
Άγρια χόρτα της πελοποννησιακής γης (Αρκαδία), με πολύ χαρακτηριστική μυρωδιά, που την ξεδιπλώνουν αφού μαγειρευτούν. Συλλέγονται την άνοιξη και χρησιμοποιούνται σε σαλάτες ή σε γέμιση για πίτες, συνήθως αναμεμειγμένα με άλλα ήμερα ή άγρια χορταρικά.

Πορτοκάλια Λακωνίας.
Φημισμένα για το γλυκό χυμό τους τα πορτοκάλια αυτά τα συναντάμε και με την επονομασία «Βαλέντσια».

Σταφίδα κορινθιακή.
Μικρή, γλυκιά, σκουρόχρωμη σταφίδα, εξαιρετικής ποιότητας, που παράγεται από την ποικιλία σταφυλιού σουλτανίνα. Χρισιμοποιείται ευρέως στη ζαχαροπλαστική.

Κονσερβολιά Άμφισσας.
Μια από τις πολλές αξιόλογες ποικιλίες ελιάς της Ελλάδας, η κονσερβολιά Άμφισσας χρησιμοποιείται κυρίως σαν επιτραπέζιο συνοδευτικό φαγητών ή ως μεζές. Διάφοροι τύποι κονσερβολιάς υπάρχουν σε αρκετά ακόμη μέρη της Ελλάδας.

Φορμαέλα Αράχωβας Παρνασσού.
Παραδοσιακό σκληρό τυρί με ευχάριστη γεύση και μυρωδιά, που παράγεται με ιδιαίτερη διαδικασία από ντόπιο φρέσκο γάλα.

Κατίκι Δομοκού.
Λευκό, μαλακό τυρί, γεμάτο αρώματα. Φτιάχνεται από αγελαδινό γάλα ή από μείγμα διαφορετικών ειδών. Χρησιμοποιείται ως επιτραπέζιο, αλλά επειδή είναι τόσο μαλακό, συχνά σερβίρεται και στο πρωινό ως τυρί επάλειψης.

Φέτα.
Το πιο δημοφιλές από τα λευκά τυριά της Ελλάδας, με έντονη γεύση και άρωμα, παράγεται από πρόβειο ή μείξη πρόβειου και κτσικίσιου γάλακτος. Η φέτα είναι σταθερή πρωταγωνίστρια του καθημερινού τραπεζιού απ’ άκρη σ’ άκρη της Ελλάδας είτε ως επιτραπέζιο τυρί, σερβιρισμένη με παρθένο ελαιόλαδο και ρίγανη, είτε σαν αδιαφιλονίκητο στοιχείο της ελληνικής χωριάτικης σαλάτας είτε σα γέμιση μιας καλασικής ελληνικής τυρόπιτας ή κάποιας άλλης από τις δεκάδες πίτες της χώρας. Δικαίωμα παραγωγής φέτας έχει ολόκληρη η χώρα και χωρίς αμφιβολία πρόκειται για το εθνικό τυρί.