Βλέπω τρώγοντας…

The Sopranos Κύκλοι 1 έως 6 (1999- 2007), ΤV (HBO)
Creators: David Chase
Cast: James Gandolfini, Edie Falco, Jamie- Lynn Sigler, Michael Imperioli, Lorraine Bracco Διάρκεια: 86 επεισόδια (περίπου 12 ο κάθε κύκλος)

Yλικά:
1 μεσήλικας γκάγκστερ σε κρίση ηλικίας, κρίση ταυτότητας και ολοένα περισσότερες κρίσεις πανικού. (Tony Soprano)

1 σύζυγος που προσπαθεί να βρει την ιδανική ισορροπία μεταξύ της επιθυμίας της για μια υγειή οικογενειακή ζωή και της πραγματικότητας, που θέλει τον άντρα της αρχηγό του οργανωμένου εγκλήματος στο New Jersey (Carmela Soprano)

2 παιδιά λίγο πριν και λίγο μετά την εφηβεία, που αρχίζουν να αντιλαμβάνονται πως ο πατέρας τους δεν είναι ακριβώς ο νομοταγής επιχειρηματίας που τόσα χρόνια πίστευαν. (Meadow Soprano, ‘A.J.’ Soprano, Jr.)

1 γιαγιά αυταρχική, ανικανοποίητη και προβληματική, με συγκεχυμένα συναισθήματα για το γιο της Tony και την οικογένειά του. (Livia Soprano)

1 ψυχοθεραπεύτρια που έχει αναλάβει τον Tony Soprano χωρίς να έχει ιδέα τι επιπτώσεις θα έχει το γεγονός αυτό στην επαγγελματική, προσωπική, οικογενειακή και σεξουαλική ζωή της. (Dr. Jennifer Melfi)

1 αρχιμαφιόζος θείος σε προχωρημένη ηλικία, που αναγκάζεται να αποσυρθεί από την ιεραρχία και να παραχωρήσει τη θέση του στον ανιψιό του Τony, γεγονός με το οποίο αρνείται πεισματικά να συμβιβαστεί. (Corrado ‘Junior’ Soprano)

1 ανιψιός, μεγάλη αδυναμία του Τony Soprano, με βλέψεις και φιλοδοξίες για άνοδο στην ιεραρχία του εγκλήματος, που έρχεται σε αντίθεση με τον, κατά βάθος, αδύναμο και ανασφαλή χαρακτήρα του. (Christopher Moltisanti)

Δεκάδες άλλοι χαρακτήρες μαφιόζων που είτε ανήκουν στο περιβάλλον του Τony Soprano είτε δρουν εναντίον του είτε υποκρίνονται τους φίλους του, ολοκληρώνουν αριστοτεχνικά το μεγαλειώδες πορτρέτο της «καλύτερης τηλεοπτικής σειράς που έχει γυριστεί ποτέ», σύμφωνα με την Ένωση Κριτικών της Αμερικής.

22 Βραβεία Emmy, 5 Χρυσές Σφαίρες, βιβλία, soundtrack, και ένα πρόσφατο συλλεκτικό box set με όλα τα επεισόδια, λεύκωμα με φωτογραφίες, συνταγές μαγειρικής και άλλα καλούδια στην προνομιακή τιμή των 400(!) ευρώ, επιβεβαιώνουν, πέρα από την καλλιτεχνική, και την εμπορική επιτυχία των Sopranos.

Εκτέλεση:
Για να να μπείτε στο κλίμα, πριν από το μαγείρεμα κάντε μια ρετροσπεκτίβα στο «The Godfather», συνεχίστε με «Goodfellas» και τελειώστε με «Analyse This». Αν η επαφή σας με την ιταλική κουλτούρα περιορίζεται αποκλειστικά στις καρμπονάρες, ίσως στα πρώτα επεισόδια η αμερικανο-ιταλική slang των μαφιόζων να σας δυσκολέψει – ενδεχομένως οι μόνες εκφράσεις που θα καταλαβαίνετε ξεκάθαρα να είναι όσες περιλαμβάνουν τη λέξη «fuck», οι οποίες δεν είναι και λίγες, οπότε μην απογοητεύεστε. Επίσης, μην απορήσετε αν κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης σας ανοίξει η όρεξη.
Οι μισές από τις σκηνές κάθε επεισοδίου διαδραματίζονται σε ώρα φαγητού σε πολυτελή εστιατόρια, τρατόριες, τραπεζαρίες και κουζίνες με πρωταγωνιστή τον Tony και την οικογένειά του, των οποίων η εμμονή στις γαστρονομικές απολαύσεις συνοψίζεται στην ατάκα του μικρού A.J. κατά τη διάρκεια κάποιου οικογενειακού καβγά: «Μπορεί να σας φανεί περίεργο, αλλά το φαγητό δεν αποτελεί λύση σε όλα τα προβλήματα!».
Στη συνταγή μας τώρα: Αρχικά ξεπλένουμε τα υλικά μας από κάθε είδους γραφικότητα, υπερβολή, πολιτική ορθότητα και σεμνοτυφία. Έπειτα παίρνουμε το κύριο συστατικό (Tony Soprano), το τσιγαρίζουμε σε καυτή αλήθεια, ενώ το γυρίζουμε τακτικά για να ροδοκοκκινίσουν και οι 5 πλευρές του: του εγκληματία, του συζύγου, του πατέρα, του εραστή και κυρίως του ανθρώπου.
Προσθέτουμε και τα υπόλοιπα υλικά χωρίς να καλύπτουμε τον Τony (ο συγκεκριμένος δίνει γεύση μόνο αν βρίσκεται πάνω από τους υπόλοιπους) και συνεχίζουμε πασπαλίζοντας με μυρωδικά απιστίας, πάθους, εκδίκησης και μίσους.
Στη συνέχεια βγάζουμε από το κελάρι της ψυχής 10-20 κιλά ωμής βίας (για κάθε κύκλο) και αφού αφαιρέσουμε το περιτύλιγμά της (σελίδες κομμένες από την Αγία Γραφή, από βιβλία ψυχανάλυσης και άλμπουμ ασπρόμαυρων φωτογραφιών του παρελθόντος), την κόβουμε σε ασύμμετρα κομμάτια, τα οποία πετάμε στο μείγμα προκαλώντας αναθυμιάσεις θυμού, τιμωρίας και συγχώρεσης.
Περιχύνουμε το σύνολο με σάλτσα κόκκινη σαν αίμα και το αφήνουμε να βράσει με μπαρούτι, πυρίτιδα και ιταλικά μπαχαρικά, μέχρι να αποκαλυφθεί η ουσία. Ενδέχεται να μην είναι ίδια για όλους – το αποτέλεσμα διαφοροποιείται ανάλογα με τον τρόπο που ο καθένας επεξεργάζεται τη συνταγή.
Όπως και να ‘χει, το «The Sopranos» παραμένει ένα οπτικό έδεσμα για απαιτητικούς θεατές, μια τηλεοπτική γαστρονομία υψηλών προδιαγραφών, μια γευστική εμπειρία που δεν ξεχνιέται εύκολα…

Αποτέλεσμα:
Η γεύση του είναι τόσο πλούσια και πολυεπίπεδη, που είναι πρακτικώς αδύνατο να καταλήξεις σε κάποιο επίθετο που να τη χαρακτηρίζει. Πικρό; Πικάντικο; Γλυκό; Στυφό; Ξινό; Aνάλαφρο; Βαρύ; Το ίδιο και η υφή του. Κατά βάση σκληρό και συμπαγές, αλλά σε κάποια σημεία μαλακό και εύθραυστο, που αναπάντεχα σπάει και αφήνει το θεατή να διεισδύσει στο μυαλό και στην ψυχή των γκάνγκστερ και να έρθει σε επαφή με την πιο ευαίσθητη και ανθρώπινη πλευρά τους.
Χωρίς να το καταλάβεις, φτάνεις σύντομα σε σημείο να ενδιαφέρεσαι για τον Tony Soprano, να τον αγαπάς σαν ήρωα και να παραβλέπεις το γεγονός ότι στην πραγματικότητα είναι ένας ψυχρός εγκληματίας. Αυτό που μένει στο τέλος είναι η αιώνια μάχη του Καλού με το Κακό, μια μάχη που βρίσκεται σε εξέλιξη κατά τη διάρκεια των 6 κύκλων μέσα στο μυαλό του Τony, με τους θεατές παρατηρητές (ή συμμετέχοντες) να περιμένουν με αγωνία την έκβασή της, αντικρίζοντας ίσως για πρώτη φορά στα τηλεοπτικά δεδομένα τη σκοτεινή πλευρά της απονομής της δικαιοσύνης.

Βαθμολογία: 10 στις 10 σφαίρες.

Tip: Οι 6 κύκλοι του «The Sopranos» κυκλοφορούν στην Ελλάδα και κοστίζουν γύρω στα 40 ευρώ έκαστος. Προσωπικά προτείνω να ψάξετε την ξένη έκδοση, από το εξωτερικό μέσω Ιnternet, που είναι σχετικά πιο οικονομική και σίγουρα πιο προσεγμένη αισθητικά.