DOCTOR FOOD | Επιστημονικές μελέτες για το χάσιμο κιλών με αξιοπερίεργους συσχετισμούς και παράξενα συμπεράσματα.
DOCTOR FOOD | Επιστημονικές μελέτες για το χάσιμο κιλών με αξιοπερίεργους συσχετισμούς και παράξενα συμπεράσματα.
Έχουν δει κατά καιρούς το φως της δημοσιότητας και αυτοί οι …τρόποι για να προσεγγίσει κανείς το ιδανικό σωματικό βάρος:
1. Αλλάζοντας γειτονιά. Βρετανοί ερευνητές της Σχολής Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου συνδέουν το πάχος με τον τόπο διαμονής. Όσοι μένουν σε ακτίνα ενός χιλιομέτρου από γυμναστήριο, γήπεδο, πισίνα ή άλλη εγκατάσταση για σωματική άσκηση, έχουν μικρότερο πάχος, μικρότερη περιφέρεια μέσης και μικρότερη αναλογία λίπους στο σώμα τους, σε σχέση με εκείνους που ζουν μακριά από τέτοιες υποδομές, σύμφωνα με τη βρετανική επιστημονική έρευνα. Ακόμη, εκείνοι που μένουν μακριά από ταχυφαγεία (φαστ φουντ), έχουν επίσης μικρότερο δείκτη μάζας σώματος και πιο λεπτή μέση. Τα ευρήματα δείχνουν ότι η απόσταση από τους χώρους άσκησης, αλλά και από τους ανθυγιεινούς…πειρασμούς, παίζει ρόλο στον έλεγχο της παχυσαρκίας. Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Κέιτ Μέισον, της Σχολής Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα δημόσιας υγείας The Lancet Public Health, ανέλυσαν στοιχεία για περίπου 40.000 ανθρώπους ηλικίας 40 έως 70 ετών στη Βρετανία.
2. Πετώντας το αντικολλητικό τηγάνι. Χημικές ουσίες σε αντικολλητικά σκεύη, συσκευασίες τροφίμων, ακόμη και χαλιά συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο παχυσαρκίας σύμφωνα με αμερικανική μελέτη. Οι υπερφθοριωμένες αλκυλιωμένες ουσίες (γνωστές διεθνώς εν συντομία ως PFAS) που χρησιμοποιούνται σε αντικολλητικά σκεύη της κουζίνας όπως τηγάνια και κατσαρόλες, καθώς επίσης σε χαλιά ανθεκτικά στους λεκέδες, συσκευασίες τροφίμων και σε άλλα προϊόντα, συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο παχυσαρκίας, συμπεραίνει η επιστημονική έρευνα. Ίσως όσοι προσπαθούν να χάσουν κιλά, θα έπρεπε να αποφεύγουν αυτές τις ουσίες. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό PLoS Medicine, σύμφωνα με τις βρετανικές «Γκάρντιαν» και «Τέλεγκραφ», μελέτησαν για χρονικό διάστημα δύο ετών 621 υπέρβαρους και παχύσαρκους ανθρώπους που προσπαθούσαν να κάνουν δίαιτα. Διαπιστώθηκε ότι ενώ οι συμμετέχοντες έχασαν κατά το πρώτο εξάμηνο 6,4 κιλά κατά μέσο όρο, μέσα στους επόμενους 18 μήνες ξαναέβαλαν 2,7 κιλά κατά μέσο όρο. Εκείνοι που είχαν ανακτήσει το μεγαλύτερο βάρος, ήσαν όσοι είχαν στο αίμα τους τα μεγαλύτερα επίπεδα των ουσιών PFAS (Perfluoroalkyl Substances). Η συσχέτιση ήταν πιο αισθητή στις γυναίκες. Αυτές με τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις των εν λόγω ουσιών στο αίμα τους είχαν βάλει ξανά 1,7 έως 2,2 περισσότερα κιλά, σε σχέση με τις γυναίκες που είχαν τα μικρότερα επίπεδα PFAS.
3. «Μαζεύοντας ήλιο» από νωρίς το πρωί. Σύμφωνα με τη νευρολόγο Κάθριν Ριντ και την ερευνητική ομάδα της, του Northwestern University Feinberg School of Medicine, όσο πιο νωρίς βλέπει κανείς το φως του μέρας τόσο χαμηλότερο δείκτη μάζας σώματος έχει. Το φως, βάσει της έρευνάς της, επηρεάζει το λεγόμενο «βιολογικό ρολόι», το οποίο βοηθά τον οργανισμό να συγχρονίζεται με την αλλαγή ημέρας και νύχτας και τα επιμέρους όργανα και συστήματα να λειτουργούν σωστά, Μέσα στα επιμέρους συστήματα ανήκει και το ορμονικό που ελέγχει τον μεταβολισμό –όσο πιο καλά δουλεύει τόσο πιο αποτελεσματικός είναι και ο μεταβολισμός μας. Οι ερευνητές πρότειναν η έκθεση στο φως του ήλιου να γίνεται από τις 8 το πρωί και μέχρι το μεσημέρι για περίπου 20-30 λεπτά, καθώς θεωρούν ότι αυτή η «δόση» ηλιακής ενέργειας ικανή να επηρεάσει το σωματικό βάρος.
4. Αλλάζοντας χρώμα στο πιάτο. Σε σχετική μελέτη (Van Ittersum K, Wansink B: Plate size and color suggestibility: The Delboeuf illusion’s bias on serving and eating behavior. J Consum Res. 2012), επιστήμονες ανακάλυψαν πως η διαφορά στο χρώμα του φαγητού και στο χρώμα του πιάτου μπορεί να μας κάνει να φάμε λιγότερο. Σε ένα εστιατόριο, οι πελάτες έπρεπε να σερβίρουν στον εαυτό τους μακαρόνια με είτε κόκκινη είτε λευκή σάλτσα. Τους δόθηκαν στην τύχη κόκκινα ή λευκά πιάτα. Παρατηρήθηκε ότι οι πελάτες που είχαν χρώμα πιάτου αντίθετο από του φαγητού τους, σερβίρονταν κατά μέσα όρο 22% μικρότερη μερίδα και έλαβαν λιγότερες θερμίδες. Οι ειδικοί δεν μπορούν να εξηγήσουν ακόμα σε τι ακριβώς οφείλεται αυτό. Κάποιοι υποθέτουν ότι συνδέεται με τη λεγόμενη «ψευδαίσθηση Delboeuf» και τα παιχνίδια που παίζει το μάτι ανάλογα με τα οπτικά ερεθίσματα που εκτίθεται.
5. Ταχτοποιώντας την κουζίνα. Αμερικανική μελέτη διαπίστωσε ότι οι κουζίνες-«μπάχαλο» κάνουν τους ανθρώπους να επιλέγουν σνακ υψηλότερης θερμιδικής αξίας. Σύμφωνα με τους ερευνητές του Πανεπιστημίου Κορνέλ οι γυναίκες που ένιωθαν ότι τα πράγματα έχουν ξεφύγει από τον έλεγχό τους και βρέθηκαν σε ακατάστατη κουζίνα κατανάλωσαν περισσότερα πολυθερμιδικά σνακ απ’ τις υπόλοιπες. Συγκεκριμένα κατανάλωσαν μπισκότα συνολικής ενέργειας 103 θερμίδων σε σχέση με τις 38 θερμίδες που έλαβαν οι υπόλοιπες.
6. Αναπολώντας το προηγούμενο γεύμα. Σε μελέτη του Πανεπιστημίου του Birmingham, στους εθελοντές που συμμετείχαν ζητήθηκε να προσπαθούν να θυμηθούν το προηγούμενο γεύμα που έλαβαν κάθε φορά που ένιωθαν πεινασμένοι. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως όσοι μπορούσαν να επαναφέρουν στην μνήμη τους ό,τι έφαγαν λίγες ώρες πριν, κατανάλωναν τελικά πολύ λιγότερα σνακ κατά τη διάρκεια της ημέρας με τα αναμενόμενα θετικά αποτελέσματα στη ζυγαριά.