Η σιδηροπενική αναιμία αποτελεί πολύ συχνό φαινόμενο στις δυτικές κοινωνίες. Όταν παρατηρείται έλλειψη σιδήρου στον οργανισμό είναι απαραίτητο να ακολουθείται το κατάλληλο διαιτολόγιο, το οποίο θα περιέχει τροφές πλούσιες σε σίδηρο.
Η σιδηροπενική αναιμία αποτελεί πολύ συχνό φαινόμενο στις δυτικές κοινωνίες. Όταν παρατηρείται έλλειψη σιδήρου στον οργανισμό είναι απαραίτητο να ακολουθείται το κατάλληλο διαιτολόγιο, το οποίο θα περιέχει τροφές πλούσιες σε σίδηρο.
ΠΗΓΗ:www.iatronet.gr – της Κωνσταντίνας Λελούδη – διαιτολόγος – διατροφολόγος
Η συνιστώμενη ημερήσια ποσότητα του σιδήρου είναι 10mg την ημέρα για έναν ενήλικα άνδρα και 15mg/ημέρα για τις γυναίκες. Το ανθρώπινο σώμα περιέχει περίπου 2 με 4 γραμμάρια σιδήρου. Η συνολική ποσότητα του σιδήρου σε έναν οργανισμό δεν σχετίζεται μόνο με το βάρος του ατόμου αλλά και με ένα πλήθος φυσιολογικών καταστάσεων όπως η ηλικία, το φύλο, εγκυμοσύνη και το στάδιο της ανάπτυξης. Ανάλογα λοιπόν με αυτές τις παραμέτρους κυμαίνονται και οι διαιτητικές απαιτήσεις του οργανισμού σε σίδηρο.
Παρόλο που ο σίδηρος περιέχεται σε όλα σχεδόν τα τρόφιμα, η περιεκτικότητά του στην μέση δυτική δίαιτα αξιολογείται ότι δεν ξεπερνά τα 5-7mg ανά 1000 θερμίδες. Είναι σημαντικό όταν παρατηρείται έλλειψη σιδήρου να καταναλώνονται τροφές πλούσιες σε σίδηρο.
Μεγάλη περιεκτικότητα σιδήρου συναντάμε στο κόκκινο κρέας, τα ψάρια και τα πουλερικά, όπου το μεγαλύτερο ποσοστό του σιδήρου (50-60%) σε αυτά τα τρόφιμα είναι εύκολα απορροφήσιμο. Σίδηρος συναντάται επίσης και σε φυτικά προϊόντα όπως τα φρούτα, τα λαχανικά (ιδιαίτερα τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά) και τα δημητριακά. Ωστόσο, στα φυτικά προϊόντα ο σίδηρος βρίσκεται σε μορφή με την οποία δύσκολα απορροφάται ή απορροφάται σε μικρό ποσοστό. Παρεμπόδιση της απορρόφησης του “φυτικού” σιδήρου, έχει παρατηρηθεί από παράγοντες όπως οι πολυφαινόλες, συμπεριλαμβανομένης της τανίνης (που βρίσκεται στο τσάι), το οξαλικό οξύ (στο σπανάκι, την σοκολάτα, το τσάι), το EDTA (ένα συντηρητικό τροφίμων).
Μερικοί από τους διατροφικούς παράγοντες που εμπλέκονται στον μεταβολισμό του “φυτικού” σιδήρου και βοηθούν στην απορρόφησή του είναι το ασκορβικό οξύ (βιταμίνη C), το κιτρικό οξύ, η φρουκτόζη και η σορβιτόλη καθώς και το κόκκινο κρέας, τα ψάρια και τα πουλερικά όταν καταναλώνονται παράλληλα με τα φυτικά προϊόντα.
Απαραίτητη είναι λοιπόν η κατανάλωση φρέσκων, μη κατεργασμένων τροφίμων πλούσιων σε σίδηρο, με τον κατάλληλο συνδυασμό ώστε να προσλαμβάνεται η επαρκής ποσότητα σιδήρου σε μορφή εύκολα απορροφήσιμη για να καλύπτονται οι ημερήσιες ανάγκες του οργανισμού.
