Tα βλαστάρια σας αρνούνται πεισματικά να φάνε οτιδήποτε είναι πικρό, ξινό ή σκληρό και λατρεύουν τις μαλακές, κρεμώδεις και γλυκές τροφές; Ε καλά, μην το παίρνετε κατάκαρδα, τα περισσότερα παιδιά έτσι είναι…
Tα βλαστάρια σας αρνούνται πεισματικά να φάνε οτιδήποτε είναι πικρό, ξινό ή σκληρό και λατρεύουν τις μαλακές, κρεμώδεις και γλυκές τροφές; Ε καλά, μην το παίρνετε, κατάκαρδα τα περισσότερα παιδιά έτσι είναι. Πρέπει επιτέλους να το αφομοιώσουμε. Είναι άνισος ο αγώνας ανάμεσα στην κέτσαπ και στον πολτό ελιας και είναι πραγματικά δύσκολοι καιροί για τα ξινά μήλα και τις πικρές μελιτζάνες όταν αντίπαλους έχουν τα γλιφιτζούρια και τα hotdogs.
Μιλώντας με τα παιδιά μου, όταν ήταν μικρότερα, και τα συμμαθητούδια τους συνειδητοποίησα ότι η παραδοσιακή ελληνική κουζίνα –με εξαίρεση ίσως τα ζυμαρικά– ήταν ο κακός τους δαίμονας και ο καθημερινός τους καυγάς με τις μαμάδες τους: σιχαίνονταν τα ρεβίθια γιατί έχουν κάτι «αηδιαστικά σκληρά σακκουλάκια», δεν τους άρεσαν οι μελιτζάνες γιατί είναι «σκέτη πίκρα», δεν τρελαίνονταν για το χρώμα της φακής (!) και σνόμπαραν το κοκκινιστό ή λεμονάτο κρέας, γιατί είναι σκληρό και άνοστο. Δε συζητάμε για τις δύστυχες τις αγκινάρες που δεν τις ήξεραν καν, με τετοιο όνομα πια τι προκοπή να δουν…Eπίσης μου δήλωναν ευθαρσώς ότι περιμένουν πώς και πώς να μεγαλώσουν για να τρώνε επιτέλους ότι θέλουν, να παραδοθούν δηλαδή άνευ όρων στα χάμπουργκερ, στις πίτσες και στα σνακς που διαφημίζει η τηλεόραση.
Το θέμα είναι ότι αυτή η διατροφική ένδεια και η γευστική αναρχία δεν αντιμετωπίζονται εύκολα. Θέλουν γνώση, αποψη, υπομονή και γερά νεύρα. Και το πιο δύσκολο, θέλουν ζωντανό παράδειγμα εμάς τους ίδιους τους γονείς. Διότι αποκλείεται να πείσουμε τον τετραπέρατο μπόμπιρα-δυνάστη μας να επιλέξει το φρεσκοστυμμένο χυμό, όταν η οικογένεια χρειάζεται 2 λίτρα Coca Cola για να αντεπεξέλθει στις …καθημερινές της υποχρεώσεις μπροστά στην τηλεόραση και όταν εμείς οι ίδιοι προτιμάμε την κέτσαπ από την ξινούτσικη και υγιεινή σπιτική σάλτσα ντομάτας στη μακαρονάδα μας. Καλό λοιπόν είναι, αν θέλουμε να μεγαλώσουμε γερά παιδιά, γεμάτα ενεργητικότητα και υγεία, να περιορίσουμε πρώτα απ’ όλα εμείς τις γευστικές μας αμαρτίες που και θα τα παιδέψουν και θα τα παχύνουν. Πρέπει με κάθε τρόπο να αποφεύγουμε οικογενειακώς τα αλμυρά και τα γλυκά σνακς, τις σοκολάτες και τα αναψυκτικά, γιατί κόβουν την όρεξη και συνηθίζουν το παιδί στη γεύση τους. Εκτός όμως από το καλό παράδειγμα και τις υγιεινές συνήθειες στο οικογενειακό τραπέζι, υπάρχει και κάτι ακόμα πολύ σημαντικό που μπορούμε να κάνουμε για να αποκτήσουν τα παιδιά μας γαστρονομική παιδεία και αυτό είναι η εκπαίδευσή τους από την παιδική ηλικία στην επιλογή της σωστής τροφής.
Εκπαίδευση στο σούπερ μάρκετ. Αφήστε τα να σας συνοδέψουν στα ψώνια της εβδομάδας (και ο Θεός βοηθός). Εκείνα θα το εκτιμήσουν ιδιαιτέρως και ελπίζω να μη σας βγει ξινό. Προσοχή όμως, τα παιδιά είναι πολύ καλοί πελάτες για το σούπερ μάρκετ και κινδυνεύετε να γυρίσετε σπίτι με ένα κάρο άχρηστες και βλαβερές λιχουδιές σε δελεαστικά περιτιλύγματα. Προσπαθήστε να χαλιναγωγήσετε την καταναλωτική τους μανία και αν τελικά αποδειχτούν συνεργάσιμα επιβραβεύστε τα προσκαλώντας τον κολλητό στο σπίτι σας το Σαββατοκύριακο ή συνοδέψτε τα στο σινεμά. Καταστρώστε με προσοχή τη λίστα με τα ψώνια φροντίζοντας να υπάρχουν τρόφιμα όλων των κατηγοριών (γαλακτοκομικά, κρέατα, αυγά, λαχανικά, ψάρια, φρούτα). Βρείτε αφορμές και παραστάσεις, μιλήστε τους για την αξία της ποικιλίας στη διατροφη, δείξτε τους ότι επιλέγετε εκείνο ή το άλλα προΐόν επειδή είναι πιο υγιεινό. Μάθετέ τα να αναζητούν τα θρεπτικά συστατικά στις συσκευασίες των τυποποιημένων προΐόντων. Με το τόοοσο μπούρου μπούρου δε μπορεί κάτι θα μείνει!
Αισθητική αφύπνιση στο …μανάβικο. Το μανάβικο είναι ο παράδεισος των υγιεινών επιλογών και ο σωστός τόπος για να αφυπνισθουν και οι υπόλοιπες αισθήσεις που συμμετέχουν στη δημιουργία της γεύσης δηλαδή όσφρηση, όραση και η αφή. Επιμείνετε ότι τα φρούτα και τα λαχανικά είναι όμορφα και αφήστε τα παιδιά σας να εξοικειωθούν με τα σχήματα και τη χρήση τους.Αφήστε τα να διαλέξουν ό,τι θέλουν με βάση το σχήμα που τους φαίνεται φιλικό, το χρώμα που προτιμούν και τη μυρωδιά που τους αρέσει. Η πιθανότητα αφενός να πιάσουν κάτι ανθυγιεινό είναι μηδενική και αφετέρου δεν μπορεί να μείνουν ασυγκίνητα από την εμφάνιση και τα αρώματά των φρούτων και των λαχανικών. Άλλωστε ο πιο σίγουρος τρόπος για να τα κάνετε να δοκιμάσουν καινούριες και «δύσκολες» γεύσεις είναι να τις έχουν επιλέξει τα ίδια. Βάλτε όλη την τέχνη και τη φαντασία σας για να μαγειρέψετε νόστιμα ή να σερβίρετε ευφάνταστα τις επιλογές τους.
Κάντε τους τη χάρη Αυτό που έχει σημασία είναι να κάνετε τα παιδιά σας να ενστερνιστούν ότι το φαγητό είναι απόλαυση και για σας και για εκείνα. Φροντίστε η ατμόσφαιρα στο οικογενειακό τραπέζι να είναι χαλαρή και ευχάριστη. Μη δημιουργείτε ένταση για το αν το παιδί έφαγε και πόσο. Με το θυμό και τα νεύρα δε βγαίνει τίποτα. Σηκώστε το πιάτο του από το τραπέζι χωρίς σχόλια, αν έχει αφήσει φαγητό. Και κυρίως μην το τιμωρείτε επειδή δεν τρώει. Αν δείτε ότι συνεργάζονται μαζί σας και κάνουν προόδους αφήνετέ τα μια μέρα της εβδομάδας να φάνε ότι θέλουν –ένα hot dog στο τόσο δεν έβλαψε κανέναν. Δε χάθηκε ο κόσμος. Άλλωστε αν τα συνηθίσετε να εκτιμούν την ποικιλία και να έχουν κριτική στάση απέναντι στη διατροφή, μην εκπλαγείτε καθόλου αν κάποια μέρα προτιμήσουν τo σπιτικό κοκκινιστό κοτόπουλο με πουρέ απο τα chicken nuggets με προκάτ τηγανητές πατάτες.
Κωνσταντίνα Αθανασίου
