Η παχυσαρκία μπορεί να μειώσει από 5 έως 20 χρόνια το προσδόκιμο επιβιώσεως, όταν το τσιγάρο «κόβει» 10 χρόνια από τη ζωή, καθώς αυξάνει τον κίνδυνο εκδήλωσης καρδιοπάθειας, τύπου 2 διαβήτη και άλλων ασθενειών.
Η παχυσαρκία μπορεί να μειώσει από 5 έως 20 χρόνια το προσδόκιμο επιβιώσεως, όταν το τσιγάρο «κόβει» 10 χρόνια από τη ζωή, καθώς αυξάνει τον κίνδυνο εκδήλωσης καρδιοπάθειας, τύπου 2 διαβήτη και άλλων ασθενειών.
Πλέον, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα δημόσιας υγείας στον ανεπτυγμένο κόσμο. Πριν το 1980, τα ποσοστά δεν ξεπερνούσαν το 10% του πληθυσμού. Από τότε, οι παχύσαρκοι έχουν διπλασιαστεί και τριπλασιαστεί, ενώ υπέρβαρο είναι περισσότερο από το 50% του πληθυσμού, τουλάχιστον στα μισά κράτη-μέλη του ΟΟΣΑ.
Η ανδρικού τύπου παχυσαρκία που χαρακτηρίζεται από μεγάλη κοιλιά κρύβει σοβαρούς κινδύνους για την υγεία. Οι έως τώρα μελέτες έχουν δείξει πως η μέτρηση της περιμέτρου της μέσης αποτελεί καλό δείκτη για το σπλαχνικό λίπος και κατ’ επέκταση για τον κίνδυνο που διατρέχει ένας άνθρωπος να αναπτύξει προβλήματα όπως ο διαβήτης τύπου 2. Επιπλέον, η μεγάλη κοιλιά μειώνει την πνευμονική λειτουργία. Υγιής θεωρείται η περίμετρος της μέσης όταν είναι κάτω από 88 εκατοστά του μέτρου για τις γυναίκες και κάτω από 102 εκατοστά του μέτρου για τους άντρες.
Η παχυσαρκία θεωρείται σήμερα μέρος του λεγόμενου μεταβολικού συνδρόμου, που δεν είναι τίποτα άλλο από τον συνδυασμό αυξημένων λιπιδίων στο αίμα, δηλαδή της χοληστερόλης ή των τριγλυκεριδίων, αυξημένης αρτηριακής πίεσης και αυξημένου σακχάρου. Στις περιπτώσεις αυτές, η παχυσαρκία συμβάλλει στο να αναπτυχθεί στεφανιαία νόσος, καρδιακή ανεπάρκεια, καθώς και υπνική άπνοια (διαταραχή της αναπνοής κατά τον ύπνο). Η πιθανότητα εκδήλωσης μάλιστα αιφνιδίου θανάτου αυξάνεται στο παχύσαρκο άτομο κατά 40 φορές σε σχέση με το φυσιολογικό.
Η παχυσαρκία, κατά κανόνα οφείλεται σε αυξημένη πρόσληψη θερμίδων από τις τροφές, σε συνδυασμό με την έλλειψη άσκησης. Η άσκηση καθαυτή δεν καταπολεμά την παχυσαρκία εάν πρωτίστως δεν ελεγχθεί το διαιτολόγιο.
Βέβαια, πέραν από τους δύο αυτούς παράγοντες, συμμετέχουν και τα γονίδια του παχύσαρκου. Για αυτόν άλλωστε τον λόγο χρειάζεται ριζική μεταβολή του τρόπου ζωής γενικότερα, όχι μόνο για να καταπολεμηθεί η παχυσαρκία, αλλά κυρίως για να διατηρηθεί το αρχικό αποτέλεσμα. Οι περισσότεροι παχύσαρκοι μετά την απώλεια πολλών κιλών επανέρχονται στον προηγούμενο τρόπο ζωής τους, με αποτέλεσμα να ξαναπαίρνουν το βάρος που έχασαν.
