Τα ψηλόλιγνα και ντελικάτα βλαστάρια της άνοιξης είναι εδώ
Τα άγρια σπαράγγια, νόστιμα και πιο αρωματικά, ξεπετιούνται εδώ κι εκεί στις εξοχές της ελληνικής επικράτειας και αποτελούν περιζήτητο μεζέ, με τη φρέσκια, φυτική τους γεύση. Τα καλλιεργημένα σπαράγγια, που αφθονούν στην αγορά, είναι εξίσου νόστιμα αλλά αρκετά ακριβά.
Αν βρεθείτε με μερικά ντελικάτα, ανοιξιάτικα σπαράγγια στην κουζίνα σας, καλλιεργημένα ή άγρια, οι κλασικοί τρόποι να τα απολαύσετε είναι είτε ψητά είτε αχνισμένα με λαδολέμονο και φρέσκα μυρωδικά είτε τηγανητά με αυγά. Αγαπούν επίσης το μπέικον και το τυρί και μπορούν να γίνουν γέμιση σε δεματάκια από φύλλο κρούστας ή σφολιάτας. Τα σπαράγγια δε χρειάζονται πολύ ψήσιμο. Σε περίπτωση που τα δικά σας είναι αρκετά χονδρά, τα κόβετε απλώς κάθετα στη μέση.
Για να φτιάξετε ομελέτα, αρκεί να σοτάρετε τα σπαράγγια μερικά λεπτά σε λίγο ελαιόλαδο πριν ρίξετε μέσα τα χτυπημένα αυγά με κάποιο φρέσκο μυρωδικό της αρεσκείας σας.
Μαγειρεύονται επίσης στον ατμό, στον φούρνο ή στη σχάρα και αγαπούν το λεμόνι.
Σε ό,τι αφορά το καθάρισμα των σπαραγγιών, θυμηθείτε ότι δεν καθαρίζουμε τις κορυφές τους. Καθαρίζουμε τη βάση τους ψαχουλεύοντας με το χέρι το σημείο που τελειώνει το μαλακό μέρος και αρχίζει να σκληραίνει. Εκεί ακριβώς τα κόβουμε. Ούτε τη φλούδα καθαρίζουμε συνήθως στα φρέσκα, τρυφερά σπαράγγια, εκτός και αν προς το κάτω μέρος μας φανεί κάπως σκληρή, οπότε την αφαιρούμε εκείνο το τμήμα της.
Σπαράγγια βρίσουμε στην αγορά την άνοιξη και μέχρι τις αρχές Ιουνίου.
