«Λέγεται σμυρναίικο και είναι μια ελληνική σπεσιαλιτέ» λέει και ξαναλέει ακούραστα και χαμογελαστά ο Γιόζεφ Χίνκελ στους πελάτες και τους προσφέρει ένα κομμάτι ψωμί για να δοκιμάσουν. Είναι αρτοποιός τέταρτης γενιάς και ιδιοκτήτης του περίφημου φούρνου στο Ντίσελντορφ που έχει παράδοση 125 χρόνων.
«Λέγεται σμυρναίικο και είναι μια ελληνική σπεσιαλιτέ» λέει και ξαναλέει ακούραστα και χαμογελαστά ο Γιόζεφ Χίνκελ στους πελάτες και τους προσφέρει ένα κομμάτι ψωμί για να δοκιμάσουν. Είναι αρτοποιός τέταρτης γενιάς και ιδιοκτήτης του περίφημου φούρνου στο Ντίσελντορφ που έχει παράδοση 125 χρόνων.
Στα δυο μικρά μαγαζιά του στην παλιά πόλη της πρωτεύουσας της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας επικρατεί το αδιαχώρητο. Οι πελάτες γνωρίζουν την ποιότητά του και περιμένουν υπομονετικά σε ουρές για να αγοράσουν ένα από τα 120 με 150 διαφορετικά είδη ψωμιού που διαθέτει κάθε μέρα. Πουλάει αποκλειστικά ψωμί και ελάχιστα γλυκά φούρνου. Από την περασμένη Παρασκευή περιέλαβε στο πρόγραμμά του και ένα ελληνικό ψωμί που λέγεται σμυρναίικο. Εμπνευστής του ο 24χρονος Σταύρος Ευαγγέλου από την Αθήνα:
«Είναι ένα ψωμί πολύ, πάρα πολύ ιδιαίτερο γιατί δεν ζυμώνεται. Ουσιαστικά αφήνεις το αλεύρι μαζί με το νερό να ζυμωθεί από μόνο του. Είναι ένα ψωμί με προζύμι βασιλικού και λεμονιών. Τη συνταγή την έχουμε από τον παππού μου που ήταν από την Σμύρνη. Το έχουμε και εμείς στο μαγαζί (στην Ελλάδα) και τώρα το βγάλαμε κι εδώ και γίνεται χαμός, δεν το περίμενα!».
Το να φτιάχνεις ψωμιά είναι δημιουργία
Ο Σταύρος Ευαγγέλου μεγάλωσε μέσα στα αλεύρια, όπως λέει, και όταν τελείωσε το σχολείο του, την Εράσμιο Ελληνογερμανική Σχολή, ήταν αμέσως σαφές με τι θα ασχολούνταν. Οι γονείς του συνεχίζοντας την παράδοση του παππού, ο οποίος ήταν ζαχαροπλάστης και αρτοποιός από τη Σμύρνη, ανέλαβαν το μαγαζί και το μετέτρεψαν σε μια μεγάλη οικογενειακή επιχείρηση.
Τα μάτια του Σταύρου λάμπουν όταν μιλάει για τα ψωμιά και εξηγεί τι είναι αυτό που τον γοητεύει:
«Είναι πολλά πράγματα. Καταρχάς μου αρέσει η δημιουργικότητα. Είναι πολύ δημιουργική δουλειά, είναι μια δουλειά πολύ ζωντανή. Τα ζυμάρια είναι ζωντανοί οργανισμοί. Κάποιος με πολλή φαντασία και δημιουργικότητα μπορεί κάθε μέρα να φτιάχνει κάτι καινούργιο, κάτι ιδιαίτερο, κάτι μοναδικό. Οπότε αυτό μου αρέσει».
Στόχος η επιστροφή στην Ελλάδα
Ο νεαρός αρτοποιός σπουδάζει τώρα την τέχνη του στο Μίνστερ, στην καλύτερη επαγγελματική σχολή στη Γερμανία, όπως υποστηρίζει, κι έτσι μπόρεσε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, αφού εάν έμενε στην Ελλάδα θα είχε «καεί» όπως λέει. Παράλληλα από τον Αύγουστο και μέχρι τον Δεκέμβριο θα εργάζεται στο φούρνο του Γιόζεφ Χίνκελ.
Πέρυσι, μετά από μια σειρά σκληρών διαγωνισμών, εκπροσώπησε τη Γερμανία στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό για νέους αρτοποιούς. Το ελληνικό του διαβατήριο δεν τον εμπόδισε, όπως τονίζει. Αυτό που μέτρησε ήταν αποκλειστικά και μόνο οι ικανότητές του. Αναδείχθηκε πρώτος σε τέσσερις κατηγορίες καταφέρνοντας να ξεπεράσει ακόμα και τους Γάλλους στα κρουασάν.
Τώρα όνειρό του είναι να επιστρέψει στην Ελλάδα τον Οκτώβριο του 2017, όταν θα τελειώσει τις σπουδές του για να στηρίξει την οικογενειακή επιχείρηση και να δημιουργήσει περισσότερα προϊόντα που δεν θα έχουν ως στόχο μόνο την απόλαυση αλλά και την υγεία.
