ΑΛΚΟΤΕΣΤ | Ο ξεχωριστός αμπελώνας περιλαμβάνει 63 στρέμματα ασύρτικο και 13 μανδηλαριά και μαυροτράγανο.
ΑΛΚΟΤΕΣΤ | Ο ξεχωριστός αμπελώνας περιλαμβάνει 63 στρέμματα ασύρτικο και 13 μανδηλαριά και μαυροτράγανο.
Η Μήλος, το πανέμορφο νησί των Δυτικών Κυκλάδων, είναι γνωστό για τις παραλίες του και αποτελεί δημοφιλή τουριστικό προορισμό. Η οικονομία όμως στο πέρασμα των αιώνων έχει στηριχθεί και στην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων. Στις περισσότερες περιπτώσεις όταν τελείωνε μία εξόρυξη, το ορυχείο θάβονταν σε μια προσπάθεια πρόχειρης αποκατάστασης.
Τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Νίκου Ιωαννίδη για την ert.gr, οι αποκαταστάσεις αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της διαδικασίας εξόρυξης καθώς οι σύγχρονες τάσεις θεωρούν ότι το τελευταίο στάδιο μιας εξόρυξης είναι εξίσου σημαντικό με τα άλλα. Η προσπάθεια που γίνεται αποσκοπεί στη συνύπαρξη της εξορυκτικής δραστηριότητας με την τουριστική ανάπτυξη.
Ένα αμπέλι στη θέση του παλιού ορυχείου περλίτη
Με γνώμωνα τις νέες τάσεις, έγινε και η αποκατάσταση στην περιοχή Τράχηλας. ‘Ένα ακρωτήρι στη νότια πλευρά του νησιού. Στη θέση του παλιού ορυχείου περλίτη βρίσκεται σήμερα ένας αμπελώνας έκτασης περίπου 76 στρεμμάτων.
Είναι η πρώτη φορά που γίνεται αποκατάσταση ορυχείου με φύτευση αμπελιού.
Η εταιρεία Imerys (γαλλικών συμφερόντων) που εκμεταλλεύεται τις εξορύξεις έχει αναπτύξει τμήμα Έρευνας και Ανάπτυξης μόνο για τις αποκαταστάσεις. Ο γεωπόνος–δασολόγος Γιώργος Πετράκης είναι υπεύθυνος αποκαταστάσεων της εταιρείας και έχει καταφέρει με την ομάδα του να δημιουργεί περιβάλλοντα που πλησιάζουν στην αρχική εικόνα των τοπίων. Μαζεύουν σπόρους φυτών πριν την εξόρυξη, τους αναπαράγουν και τους καλλιεργούν και φυτεύουν τα φυτά όταν τελειώσει το κοίτασμα.
Με δική του πρωτοβουλία ξεκίνησε το project. Ο αμπελώνας σήμερα περιλαμβάνει 63 στρέμματα ασύρτικο και 13 στρέμματα μανδηλαριά και μαυροτράγανο. Όπως συμβαίνει σε όλα σχεδόν τα αμπέλια στο Αιγαίο έτσι κι εδώ, τα προβλήματα στην καλλιέργεια είναι πολλά. Το άκρο του αμπελώνα απέχει 50 μέτρα από τη θάλασσα με αποτέλεσμα οι δυνατοί άνεμοι να δημιουργούν σοβαρά προβλήματα. Το ίδιο και το αλάτι της θάλασσας που κάθεται πάνω στα φύλλα. Οι άνθρωποι εδώ όμως καταφέρνουν παρά τις δυσκολίες να φτιάχνουν ένα κρασί που ξεχωρίζει.
Φέτος είναι η τρίτη χρονιά που τρυγήθηκε το αμπέλι και από τον τρύγο αναμένεται να παραχθούν περίπου 1.200 φιάλες κρασί, το οποίο όμως δεν προορίζεται για πώληση αλλά μοιράζεται στους εργαζόμενους και στα στελέχη της εταιρείας.
Καθώς δεν υπάρχει οινοποιείο, τα σταφύλια μεταφέρονται στη Νάουσα και οινοποιούνται από την οινολόγο Χαρούλα Σπινθηροπούλου.
Το κρασί του 2017, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της ERT, είναι ένα πολύ τυπικό νησιώτικο ασύρτικο με έντονη οξύτητα και τα χαρακτηριστικά αρώματα της ποικιλία. Η γεύση του σε κάποιο βαθμό θυμίζει τα ασύρτικα της Σαντορίνης. Αυτή η αίσθηση της μεταλλικότητας υπάρχει και σε αυτό το κρασί της Μήλου, που έχει γίνει από αμπέλια τα οποία μεγάλωσαν πάνω σε ηφαιστειογενή εδάφη. Το νεαρό της ηλικίας των κλημάτων γίνεται αντιληπτό στο στόμα καθώς το κρασί δεν έχει όγκο, δυνατό σώμα. Σίγουρα όμως είναι ένα κρασί με πολύ καλές προοπτικές.