Δυο Ελληνίδες, κάτοικοι Κωνσταντινούπολης, έφτιαξαν μια ζεστή γωνιά στα στενά του Cihangir που μέσα σε ενάμιση χρόνο εξελίχτηκε σε αγαπημένο στέκι Ελλήνων, Τούρκων και τουριστών. Άνθρωποι που φτάνουν ως εδώ για να απολαύσουν ωραίους καφέδες –του “πατροπαράδοτου” φραπέ συμπεριλαμβανομένου- παραδοσιακά γλυκίσματα, σπιτικές πίτες και γνήσια ελληνική φιλοξενία.
Δυο Ελληνίδες, κάτοικοι Κωνσταντινούπολης, έφτιαξαν μια ζεστή γωνιά στα στενά του Cihangir που μέσα σε ενάμιση χρόνο εξελίχτηκε σε αγαπημένο στέκι Ελλήνων, Τούρκων και τουριστών. Άνθρωποι που φτάνουν ως εδώ για να απολαύσουν ωραίους καφέδες –του “πατροπαράδοτου” φραπέ συμπεριλαμβανομένου- παραδοσιακά γλυκίσματα, σπιτικές πίτες και γνήσια ελληνική φιλοξενία.
Όλοι μια παρέα στα τραπεζάκια του Kalimera Cihangir, να ξεκινάμε τη μέρα μας με αχνιστούς καλοφτιαγμένους καφέδες και ένα κομματάκι σπιτική μπουγάτσα Θεσσαλονίκης, ενώ ο πρωινός ήλιος παίζει ακόμη με τις σκιές στα σοκάκια της Κωνσταντινούπολης και λαμπυρίζει πέρα μακριά, στα κύματα του Βοσπόρου. Αν αυτό ήταν το όνειρο της Ρένας Λιάλιου και της Πηνελόπης Ζαχαράκου, το έκαναν μια υπέροχη πραγματικότητα όχι μόνο για τους εαυτούς τους, αλλά και για τους κατοίκους και τους επισκέπτες τής πάντα γοητευτικής Πόλης.
Πώς δένουν, λέω, των ανθρώπων οι ιστορίες… Η Κωνσταντινούπολη υπήρξε στο παρελθόν ένα μαγικό σταυροδρόμι κόσμων και ιδεών –και όπως φαίνεται απ’ την περίπτωση της Ρένας και της Πηνελόπης ακόμη και στις μέρες μας λειτουργεί κάποιες στιγμές θαυμαστά ως φωτεινή διασταύρωση ανθρώπινων ονείρων… Η Πηνελόπη Ζαχαράκου, βρέθηκε εκεί το 2010 ως απόφοιτη του τμήματος Βαλκανικών Σπουδών του Αριστοτελείου στη Φλώρινα, να δουλεύει στον ιδιωτικό τομέα και παράλληλα να τελειοποιεί τα τουρκικά της –μια και στην Αθήνα είχε εργαστεί και ως καθηγήτρια της. Η Ρένα Λιάλιου, από την πλευρά της, γεννημένη στην Αθήνα, έδινε από πολύ νωρίς τη μάχη της οικονομικής ανεξαρτησίας –μια και ένα σοβαρό οικογενειακό πρόβλημα δεν της επέτρεψε να σπουδάσει στη σχολή που ήθελε, στην Παιδαγωγική Ακαδημία. Αρκετά χρόνια δούλευε 2 δουλειές ταυτόχρονα, πουθενά όμως δεν ήταν απολύτως ευχαριστημένη –πάντα κάτι έλειπε για να νιώσει τη δουλειά κομμάτι του ονείρου της: η αυτονομία και η καθημερινή επαφή με τον κόσμο, η επικοινωνία δηλαδή. Και πώς βρέθηκαν οι δυο αυτές γυναίκες να μοιράζονται το ίδιο όνειρο; Ρωτάμε την Πηνελόπη:
Με τη Ρένα πού συναντήθηκες; Γνωριστήκαμε πριν σχεδόν 6 χρόνια στην Αθήνα. Με διάλεξε να της κάνω μάθημα τουρκικών. Η Ρένα ήθελε πάντα να έρθει Κωνσταντινούπολη, της άρεσε, και μάθαινε τουρκικά γιατί πίστευε ότι ίσως κάποτε με κάποιο τρόπο θα ερχόταν να ζήσει εδώ. Σε ένα ταξίδι της, πριν από ενάμιση χρόνο, έτυχε να βρεθεί αυτός ο χώρος. Η Ρένα σκέφτηκε τι δεν υπάρχει στην Πόλη ελληνικό καφέ. Αυτό ήταν. Τολμήσαμε και σε λίγο καιρό, το πρώτο ελληνικό καφέ της Κωνσταντινούπολης άνοιγε τα παραθυρόφυλλά του.
Το όνομά του πώς γεννήθηκε; Σκεφτήκαμε το απλό: τι κάνουμε εμείς οι Έλληνες το πρωί; Πίνουμε το καφεδάκι μας και λέμε καλημέρα ..Οπότε με τη σειρά μας αυτό θέλαμε να πούμε και εμείς στους νέους μας γείτονες της συνοικίας Cihangir: κάθε μέρα την καλημέρα μας!. Άλλωστε στο Cihangir παλιά ζούσαν αποκλειστικά Έλληνες της Πόλης, η «καλημέρα» ακόμη είναι μία από τις πιο διαδεδομένες λέξεις στους Τούρκους. Τη νιώθουν και την καταλαβαίνουν. Kalimera Cihangir, λοιπόν!
Οι γείτονες, Ρένα; Σας βλέπουν με καλό μάτι; Στην αρχή ήταν κάπως επιφυλακτικοί αλλά γρήγορα αποδείχτηκαν πολύ εντάξει. Όταν είδαν πόσο αγαπάμε αυτό που κάνουμε, πόσο κοπιάζουμε πραγματικά να ξεπεράσουμε τις όποιες δυσκολίες, μας εκτίμησαν, έγιναν πελάτες μας και έφεραν κι άλλους πελάτες. Είναι που νιώθουν σαν στο σπίτι τους και πραγματικά μας βοηθάνε πολύ σε πολλά και διαφορετικά πράγματα. Να, να σου πει η Πηνελόπη τι έγινε τις προάλλες να καταλάβεις…
«Έγινα πρόσφατα μαμά, λέει η Πηνελόπη, έχω 2 ,5 μηνών αγοράκι και ένα πρωί έπρεπε να πάω τις 2 γατούλες μου στο γιατρό οπωσδήποτε –ο άντρας μου έλειπε. Βάζω στο μάρσιπο το μωράκι μου, βάζω και τις γάτες στο καλάθι κλειστό πάνω σε ένα καροτσάκι, βγαίνω στο δρόμο και πραγματικά έτσι φορτωμένη δυσκολευόμουν πάρα πολύ. Με βλέπει ένα παιδί που δουλεύει ντελίβερι κάπου εδώ γύρω, εκείνη τη στιγμή έκανε παράδοση μια παραγγελία, ανεβαίνει στο μηχανάκι του με πλησιάζει “χρειάζεστε βοήθεια” ρωτάει “σας ξέρω, είστε η κυρία από το Kalimera -θέλετε να πάρω τις γάτες να τις πάω εγώ στον γιατρό”; Και όντως τις πήρε τις γάτες, τις πήγε στον γιατρό, τον ευχαρίστησα, δεν είχα λόγια»…
Kalimera, με γλυκά και καφεδάκι Στο καφέ των κοριτσιών μπορεί ο επισκέπτης να ξαποστάσει από τις βόλτες του απολαμβάνοντας όλα τα ροφήματα που θα έβρισκε σε ένα ελληνικό καφέ, αλλά και εξαιρετικά χειροποίητα γλυκίσματα και σνακ βγαλμένα από την ελληνική παραδοσιακή κουζίνα. Οι λογιών λογιών σπιτικές πίτες έχουν εδώ την τιμητικής τους: τυρόπιτες, πρασόπιτες, κιμαδόπιτες… Όποτε αποφασίσουν να βγάλουν και κανένα ελληνικό πιάτο, όπως πλακί στο φούρνο γίνεται χαμός και ξετρελαίνονται οι πάντες. Από παραδοσιακά γλυκά, στο Kalimera Cihangir σερβίρονται γαλακτομπούρεκο, καρυδόπιτα με παγωτό, φανουρόπιτα, μωσαϊκό, ρεβανί με διάφορες γεύσεις. Έχει και της νέας εποχής γεύσης, δε λείπουν δηλαδή τα λαχταριστά τσιζ κέικ και οι τιραμισού… Μια ματιά στη βιτρίνα με τα γλυκίσματα είναι αρκετή για να καταλάβεις ότι εδώ ο επισκέπτης περνάει πολύ γλυκές ώρες…
Αυτό είναι άλλωστε που έχει τη μεγαλύτερη σημασία για τα κορίτσια: ότι όποιος κάθεται εδώ να απολαύσει είτε το καφεδάκι του είτε το γλυκάκι του, νιώθει τόσο άνετα και ζεστά, που …δε λέει να φύγει: περνάει όμορφα απολαμβάνοντας γεύσεις και γνωρίζοντας άλλους ανθρώπους, συζητώντας διάφορα, επικοινωνώντας σε όποια γλώσσα βολεύει, διασκεδάζοντας. Τούρκοι, Έλληνες της Πόλης, Ελλαδίτες, τουρίστες ή ξένοι που η ζωή τους έφερε να ζουν στην Κωνσταντινούπολη, έχουν πλέον το δικό τους ξεχωριστό ελληνικό στέκι στην Πόλη, και δυο «δικούς τους» ανθρώπους να τους πουν καθημερινά μια Kalimera –και να την εννοούν.
Info
Kalimera Cihangir, ελληνικό καφέ στην Πόλη
Akyol Cad. Başkurt Sk. no:84 Cihangir/Beyoğlu, Κωνσταντινούπολη, Τουρκία
Τ +90 212 252 6129
Φοιτητές: ελληνικός καφές με 10% έκπτωση
Happy Hour: 11 πμ έως τις 14 μμ έκπτωση 10% σε όλα