Ξεφυτρώνουν παντού, μιλούν ακατάπαυστα, σχολιάζουν τους πάντες και τα πάντα και μόνο ένα θαύμα μπορεί να τους ξανακλείσει στην κουζίνα τους, εκεί όπου πραγματικά ανήκουν. Είναι οι Μαϊντανοί του iCookGreek.

-Είδατε, αγαπημένες μου, τι σάλος έχει ξεσπάσει στα περιοδικά και στις ειδήσεις για το θέμα Eurovision; Πολύ δευτεροκλασάτα -λέει- τα ονόματα που παίζουν.
-Στο Ciao και στο Star αναφέρεσαι με τον όρο «περιοδικά» και «ειδήσεις»;
-Ναι, αγάπη μου, εκεί αναφέρομαι, γιατί αν αναφερόμουν στο «Time» και στο BBC δε θα είχαμε στήλη, οπότε θα περιοριζόμαστε στο μόνο πράγμα που γνωρίζουμε αληθινά και σε βάθος, δηλαδή στο να αυγοκόψουμε κάποιον λαχανοντολμά ίσως.
-Φυσικά και θα είχαμε στήλη, ανόητη, αλλά επέμενες να κατακλέψουμε τη Λουέλα.
-Δεν κλέβω τη Λουέλα.
-Ποια κλέβεις, την Κρουέλα;
-Εγώ χαράζω δικό μου δρόμο στο πεδίο του Κάθε Άσχετος Σχολιάζει Ό,τι Του Κατέβει Σε Όποιο Τομέα Του Προκύψει Με Μηδενικές Γνώσεις Και Πάντα Με Το Αζημίωτο.
-Καλά εντάξει, από τι ενοχλήθηκε το άσχετο μυαλό σου στον τομέα Eurovision;
-Καταρχήν από το θράσος κάποιων να σχολιάζουν τα «δευτεροκλασάτα» ονόματα, τι στιγμή που ακόμα ξεχρεώνουμε τις δόσεις για τα Gaultier των πρωτοκλασάτων.
-Μιλάς με στοιχεία τώρα;
-Ποτέ δε μιλάω με στοιχεία. Το έχω αρχή μου.
-Οκ, μην παρεξηγείσαι, τι άλλο σε προβληματίζει;
-Ο τίτλος του ενός τραγουδιού.
-Για το «No Madonna» λες;
-Ναι, φοβάμαι μην επιβεβαιωθεί μια θλιβερή, ενδόμυχη, γκαντεμοσκέψη, που μου προκαλεί αααβίαστα, αααβασάνιστα.
-Δηλαδή;
-No Madonna, no party!
-Εγώ, αγαπημένες μου, έτσι κι αλλιώς διαφωνώ με την επιλογή Δάντη, Σαρμπέλ ή Τάμτας. Άκου ο ένας θα πάει με τη rock-ethnic «Madonna» και ο άλλος με τη latin ethnic «Μαρία, γειά σου» ή «Ave Maria» ή τι άλλο κουλό θα ακούσει η Παναγιά  να βάλει το χέρι της. Επιτέλους φέτος οραματίζομαι ποιοτική στροφή, καλλιτέχνη με βάθος και ουσία να μας εκπροσωπήσει στο σοβαρό διαγωνισμό επαξίως.
 -Αν έχεις κάποιον από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στο μυαλό σου να μας το πεις ευθέως.
-Γιατί τέτοια πίεση;
-Για να σηκωθούμε να φύγουμε εγκαίρως.
-Δεν πάτε καλά ανόητες, μία είναι η επιλογή: Έφη Θώδη. Καλτ φιγούρα, με τέμπο, ρυθμό, νέγρικη φωνή και με διεθνή δισκογραφία παρακαλώ.
-Ε άι σιχτίρ, καθόμαστε και σε ακούμε τόση ώρα κι έχω και πίλινγκ.
-Δεν κατάλαβα; Καλύτερα ήτανε τα φινλανδικά τέρατα πέρυσι; Άσε που μετά τις τελευταίες δηλώσεις της, βλέπω στα φωνητικά Μάρλεϊ, Σαντάνα και Σελίν Ντιόν και αυτή τη μεταφυσική εμπειρία ως ανοιχτόμυαλος τηλεθεατής δε θέλω να τη χάσω.
-Θυμήσου ότι όταν λες Εύη Θώδη, μιλάς για τον γνωστό περιφερόμενο θίασο!
-Λίγη ανθρωπιά να είχε μείνει μέσα σου, ξιπασμένη, αδύνατον να μη δάκρυζες με την ερμηνεία της στο «Τζίγκλι μπελ».
-Η μόνη περίπτωση να δακρύσω με την ερμηνεία της είναι όταν σκέφτομαι το γιο της, που έχει γίνει ρόμπα το παιδί στο σχολείο και την παρακαλάει -λέει- να το κόψει το ξενόγλωσσο.
-Είστε γελοίες και ανεπίκαιρες να κάθεστε να ασχολείστε με την Eurovision από τώρα. Αυτή, παιδί μου, είναι περίοδος των μεγάλων γεγονότων. Τι Grammies! Τι Χρυσές Σφαίρες! Τι Oscars!
-Τι Πατρινό Καρναβάλι !
-Φέτος να ντυθείς μπριάμ, ανόητη. Να σε δω στο άρμα – ταψί να παρελαύνεις και να σε ραίνουν με ψιλοκομμένο μαϊντανό ως βιολογικό κομφετί κι άλλο δεν θέλω.
-Δεν σοβαρεύεστε λιγάκι κορίτσια; Γιατί δεν είμαι και πολύ σίγουρη ότι θα προλάβουμε ούτε τα Oscar ούτε την Eurovision.
– ??????????
– Καλά , ότι δεν μπορείτε να σκεφτείτε το ξέρω, ότι δεν μπορείτε να διαβάσετε δεν το φανταζόμουν… -??????????
-Το γράφει όλος ο διεθνής τύπος: Οι επιστήμονες μετακίνησαν το Ρολόι της Συντέλειας που μετρά τον χρόνο μέχρι την καταστροφή του κόσμου μπροστά. ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΔΥΟ ΛΕΠΤΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ!
-Δεν την κατανοώ την κίνηση αυτή από πλευράς επιστημόνων. Και γιατί δεν το μετακινούσαν δύο λεπτά πίσω;
– Να σου πω, αυτή η καταστροφή ισχύει και για το Κολωνάκι;
– Σας αγνοώ παντελώς γιατί το θέμα είναι σοβαρότατο. Για να καταλάβετε την οικολογική καταστροφή που έχει συντελεσθεί, διακεκριμένοι ωκεανό-βιολόγοι δήλωσαν ότι όλα τα είδη θαλασσινών θα έχουν εκλείψει ως το 2048. Δεν ξέρω για σας αλλά εγώ είμαι εργαζόμενη μητέρα δύο μικρών παιδιών και ανησυχώ.
– Γιατί; Φοβάσαι μην δεν έχεις υλικά για μυδοπίλαφο;
-Αχ θεέ μου σε παρακαλώ…Να δω το τελευταίο επεισόδιο του «Lost» κι ύστερα να γίνει ό,τι θέλει.
-Ξέρει καμιά σας τι είναι δεις στον ύπνο σου ότι φτιάχνεις spicy γαρίδες και ξαφνικά να ανακαλύψεις έντρομη ότι δεν έχεις σταγόνα Κόκκινο Tabasco;
-Είναι ότι πρέπει να τηλεφωνήσεις άμεσα στο 166 και να μεταφερθείς κατεπειγόντως με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ σε κάποιο ασφαλή χώρο εκτός σπιτιού, γιατί το φαγητό σου έχει γίνει εμμονή και ακόμη και στον ύπνο σου δεν κάνεις τίποτε άλλο εκτός από το να μαγειρεύεις. Πες τους να σε πάνε σε κάποιο σινεμά, ένα θέατρο, μια μουσική σκηνή, ακόμη και σε ένα χώρο τέχνης εν ανάγκη.
-Πήγα, δεν πήγα στα εγκαίνια του Κωνσταντίνου Λαδιανού, στο Gazonrouge, σε μια κάθετο στη Μάρνης; -Αν κρίνω από την περίπτωσή σου ο καλλιτέχνης πρέπει να έκοψε φλέβα από την ασχετίλα που μάζεψε στα εγκαίνια.
-Μπα, μην το λες, μόνο εγώ μπερδεύτηκα. Αλλά δε φταίω εγώ, ο τίτλος φταίει. Διάβασα «Feed me» και νόμιζα ότι είναι γύρω από το φαγητό. Επιπλέον μετά την έκθεση μου είχαν τάξει ότι θα πηγαίναμε να τσιμπήσουμε.
-Αλίμονο, δεν πήγε κάπου αλλού το μυαλό μου. Και τελικά; Πώς σου φάνηκαν τα έργα;
-Nα σου πω, η κάπως απόκοσμη πληρότητα της κάθε εικόνας με παρέπεμψε περισσότερο σε μια γενεαλογία που περνάει από τους Ιταλούς primitives στη φλαμανδική ζωγραφική, τους Άγγλους Προραφαηλίτες, τη νέο-ψυχεδέλεια και το σύγχρονο χοροθέατρο. Φυσικά στα πλαίσια ενός ιδιότυπου μαγικού ρεαλισμού, με τις λογοτεχνικές αναφορές του όρου πάντα….
-Εσύ προσωπικά μετά τον εφιάλτη με τις γαρίδες και το τελειωμένο Tabasco είδες και όλα τα παραπάνω σε ένα Λαδιανό;
-Για να είμαι ειλικρινής εγώ είδα κάτι ανθρώπους να κόβουν σε κομμάτια κάτι άλλους ανθρώπους και είτε να τους σερβίρουν ως μεζέ με ένα γεμάτο καμπερνέ είτε να τους ψήνουν στο μπάρμπεκιου προορίζοντάς τους για ένα στεγνό κυρίως πιάτο ή να τους βράζουν στη χύτρα για μια ιδιαίτερη χειμωνιάτικη σούπα, ίσως και βελουτέ.
-Προφανώς γι’ αυτό και δε σου εμπιστεύτηκε κανείς το δελτίο Τύπου της έκθεσης, αγάπη μου.
-Δεν ξέρω, τι να σου πω, ότι είμαι άσχετη είμαι, αλλά όλο αυτό το κανιβαλικό του πράγματος με ζόρισε. -Ε τι τον ήθελες κι εσύ τον Κωνσταντίνο Λαδιανό; Δεν πήγαινες καλύτερα στον Κωνσταντίνο Ρήγο;
-Ποιον καλέ; Αυτόν των Ελεύθερων Πολιορκημένων;
-Όχι, τον άλλον, της Πέγκυς Ζήνα.

Tabasco στο στόμα

Γαρίδες spicy
Υλικά που θα χρειαστείτε για 4-6 άτομα:
1 κιλό γαρίδες μεγάλες,
2 φρέσκα κρεμμυδάκια και 1 ξερό ψιλοκομμένα,
2 σκελίδες σκόρδου ψιλοκομμένες,
1 κλωνάρι σέλινο ψιλοκομμένο,
2 πιπεριές κίτρινες ή κόκκινες, κομμένες σε ροδέλες,
100 ml λευκό ξηρό κρασί,
1 κουτί ντοματάκια ξεφλουδισμένα και ψιλοκομμένα,
1½ κουταλάκι του γλυκού κόκκινο Tabasco®,
6 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο,
αλάτι, πιπέρι φρεσκοτριμμένο και λίγο ξίδι.

Εκτέλεση:
Βράζετε τις γαρίδες 2’-3’ σε αλατισμένο νερό, στο οποίο έχετε προσθέσει λίγο ξίδι.
Τις στραγγίζετε και, αν θέλετε, τους αφαιρείτε τα κελύφη. Ζεσταίνετε σε μια κατσαρόλα το λάδι και σοτάρετε τα κρεμμύδια (φρέσκα και ξερό) για 4’-5’. Προσθέτετε το σέλερι, τις πιπεριές και το σκόρδο και συνεχίζετε το σοτάρισμα 5΄ακόμη ανακατεύοντας. Σβήνετε κατόπιν με το κρασί, προσθέτετε τα ντοματάκια και βράζετε μέχρι να εξατμισθούν τα υγρά.
Τέλος προσθέτετε από πάνω τις γαρίδες, το Tabasco® και αλατοπίπερο και αφήνετε να πάρουν μια-δυο βράσεις. Σερβίρετε αμέσως.

Music to dine by Pitsoulis

1. STADIUM ARCADIUM – RED HOT CHILLI PEPPERS (2006)
Ροκιές με άποψη. Κάψα που σβήνει με μπύρα και ανάβει ξανά με Tequila.Τρώγεται με τζήν και t shirt στην μπάρα.
2. HOT STUFF – DONNA SUMMER (1979)
Τρώτε γρήγορα να χορέψουμε. Φανταιζί ρούχα, τρελά χρώματα, glitter και πολύς, πολύς καυτός ιδρώτας. Ευτυχώς, που η disco δεν απαιτεί σφιχταγκαλιάσματα…
3. RED HOT & BLUE – VARIOUS ARTISTS SING COLE PORTER (1991)
Με μαχαίρια & πιρούνια πολλών διαστάσεων, 7 διαφορετικά ποτήρια, απίστευτες πορσελάνες ακούμε, τρώμε, συζητάμε και ιδροκοπάμε στα κρυφά. Φταίει το φαγητό…ή μήπως οι μύχιες σκέψεις που έχουν μουσκέψει τα εσώψυχα μας;

The tip: να ξέρετε ότι η λιπαρή ύλη (στην προκειμένη περίπτωση το ελαιόλαδο) «μαλακώνει» τη spicy γεύση του Tabasco, οπότε μην το φοβηθείτε. Εκτός πια κι αν -τι να πούμε- είστε τόσο ξενερουά… Garnish: φετάκια πράσινου λεμονιού και φυσικά άφθονος μαϊντανός. Time to cook : 10’ για την προετοιμασία και 30’ για το μαγείρεμα. (Γρήγορα τη βγάζουμε, έτσι;)