Με αφορμή την 8η Μαρτίου – Ημέρα της Γυναίκας η Σταυριανή Ζερβακάκου, η Αργυρώ Κουτσού, η Ντίνα Νικολάου, η Σοφία Ουργαντζίδου και η Γεωργιάννα Χιλιαδάκη περιγράφουν τι σημαίνει να είσαι γυναίκα σεφ εν έτει 2022 και αν έχει καταρριφθεί ο σεξισμός και η ανισότητα λόγω φύλου.
«Είναι ευκολότερo για μια γυναίκα να γίνει CEO (σ.σ. διευθύνουσα σύμβουλος) παρά επικεφαλής σεφ» ανέφερε προ διετίας το αμερικανικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg. Η διαπίστωση βασιζόταν σε στοιχεία που καταδείκνυαν ότι μόλις το 6,3% των επικεφαλής σεφ σε εστιατόρια των ΗΠΑ είναι γυναίκες σε σύγκριση με το μεγαλύτερο 6,6% (!) που είναι οι CEO γένους θηλυκού στη λίστα Fortune 500 του γνωστού αμερικανικού περιοδικού.
Σε ό,τι αφορά το Ηνωμένο Βασίλειο, βάσει των στοιχείων της Στατιστικής Υπηρεσίας της χώρας του 2018, μόνο το 18,5% των 250.000 επαγγελματιών σεφ είναι γυναίκες. Όταν πρόκειται δε για αστέρια Michelin, οι αριθμοί είναι ακόμη πιο δυσοίωνοι: μόλις 10 από τα 172 βραβευμένα εστιατόρια της ίδιας χρονιάς είχαν γυναίκες σεφ «στο τιμόνι».
Για να έρθουμε και στα δικά μας, δεν έχουν περάσει δύο χρόνια από τότε που οι διάσημοι κριτές του δημοφιλούς ριάλιτι/διαγωνισμού μαγειρικής, MasterChef, αποκαλούν «αφρόκρεμα της ελληνικής γαστρονομίας από την Αθήνα και από όλη την Ελλάδα» 25 προσκεκλημένους της εκπομπής σεφ, ανάμεσα στους οποίους δεν υπάρχει ούτε μία γυναίκα. Άλλωστε, μόλις τον Οκτώβριο του 2021, η Κωνσταντίνα Φάκλαρη γίνεται η πρώτη γυναίκα σεφ που μαγειρεύει για επίσημο δείπνο του Προεδρικού Μεγάρου ύστερα από πρόσκληση της Προέδρου της Δημοκρατίας, Κατερίνας Σακελλαροπούλου.
Φαίνεται πως οι επαγγελματικές κουζίνες παραμένουν μια σκανδαλιστικά ανδροκρατούμενη υπόθεση, το κλισέ άνδρας σεφ – γυναίκα μαγείρισσα υπάρχει ακόμη στο πίσω μέρος του κεφαλιού αρκετών και είναι να αναρωτιέται κανείς πόσο έχουμε προχωρήσει από το 1950, όταν ο Fernand Point – αποκαλούμενος και «πατέρας» της σύγχρονης γαλλικής κουζίνας- υποστήριζε, συμπυκνώνοντας το πνεύμα μιας εποχής, πως μόνο οι άνδρες έχουν την τεχνική, την πειθαρχία και το πάθος που χρειάζεται για να μετατρέψουν τη μαγειρική σε τέχνη.
Ο λόγος στις ίδιες τις σεφ
«Φυσικά και η θέση της γυναίκας δεν είναι ίδια με αυτή του άντρα στις επαγγελματικές κουζίνες και αυτό είναι φαινόμενο παγκόσμιο», αναφέρει η Ντίνα Νικολάου, σεφ με διεθνή καριέρα, τηλεοπτική και συγγραφική παρουσία και συνιδιοκτήτρια του ελληνικού εστιατορίου Evi Evane στο Παρίσι. Από τη μια η μητρότητα που δεν είναι συμβατή με την απαιτητική επαγγελματική μαγειρική, από την άλλη οι πολλοί άνδρες στο επάγγελμα, που το έχουν διαμορφώσει χρόνια τώρα, σύμφωνα με τις ανάγκες τους, τα απωθημένα τους, τις επιθυμίες τους, και το έχουν μετατρέψει σε έναν εργασιακό χώρο με φωνές, βρισιές και στρατιωτική πειθαρχία, απομακρύνουν πολλές γυναίκες από το επάγγελμα εξηγεί η κ. Νικολάου.