Ο νεαρός από τη Χαλκιδική που «απαρνήθηκε» τη φέτα και παρασκευάζει μπίρες στην Ιερισσό.

Στην Ιερισσό της Χαλκιδικής, τα μεγάλα καζάνια είναι γεμάτα και η διαδικασία βρασμού βρίσκεται στο τελικό στάδιο. Η μυρωδιά της ζύμωσης της μπίρας κατακλύζει τον χώρο στη ζυθοποιία του Δημήτρη Σταθώρη και όλα είναι έτοιμα για την εμφιάλωση. Ένα μόλις χιλιόμετρο πιο κάτω, σε άλλα καζάνια, στο τυροκομείο του πατέρα του, βράζει το γάλα και απομένουν μερικά μόλις στάδια ώσπου να γίνει η φέτα. Ο εικοσιπεντάχρονος, που μεγάλωσε μέσα στο τυροκομείο κι έμαθε όλα τα μυστικά του τυριού, άφησε τη φέτα και ασχολείται με την μπίρα. Μάλιστα, σήμερα διατηρεί τη δική του επιχείρηση που παράγει και εμφιαλώνει μπίρες.

Η μετάβαση από το τυρί στην μπίρα έγινε πριν από αρκετά χρόνια, όταν μετά το σχολείο πήγε να φοιτήσει στη γαλακτοκομική σχολή στα Γιάννενα, για να ακολουθήσει το επάγγελμα του πατέρα του. Εκεί, όπως λέει, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, συνειδητοποίησε πως αυτό που αγαπά δεν είναι η τυροκομική, αλλά η ζυθοποιία.

Ξεκίνησε φτιάχνοντας μπίρα στο σπίτι σε κουβάδες και κατσαρόλες, με μικρές ποσότητες παραγωγής, για φίλους και γνωστούς. Στη συνέχεια πήγε για σπουδές στην Αγγλία, όπου πήρε πτυχίο στη επαγγελματική σχολή ζυθοποιίας. Εκεί φάνηκε και το ταλέντο του, καθώς κατέκτησε την πρώτη θέση σε δυο διαγωνισμούς της σχολής, για την παραγωγή καλύτερης μπίρας και για το καλύτερο επιχειρηματικό πλάνο, αφήνοντας πίσω του ακόμη και Γερμανούς συμφοιτητές του, που φημίζονται για την εξειδίκευσή τους στις μπίρες. Επιστρέφοντας στη Χαλκιδική, έκανε το όνειρό του πραγματικότητα.

«Τυρί και μπίρα μοιάζουν. Είναι και τα δυο είναι προϊόντα ζύμωσης»

Ο Δημήτρης Σταθώρης, αν και απαρνήθηκε το τυροκομείο, βρίσκει πολλά κοινά με τη νέα του δραστηριότητα. «Τυρί και μπίρα μοιάζουν. Είναι και τα δυο είναι προϊόντα ζύμωσης, βρασμού, υπάρχει η παστερίωση, οι μετρήσεις. Έχουν πολλά κοινά ακόμη και στον εξοπλισμό: από φίλτρα μέχρι μαγιές και πυτιές. Και τα δυο είναι φρέσκα προϊόντα. Παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην παραγωγή τους οι μικροοργανισμοί, όπως και η ωρίμανση των προϊόντων, ενώ δέχονται υψηλές θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια της παραγωγής, περνούν και τα δυο από τον εναλλάκτη θερμότητας», εξηγεί.

Η σύνδεση δεν σταματά εκεί, καθώς, όπως σημειώνει ο νεαρός ζυθοποιός, μετά την παράγωγη μπίρας, τα υποπροϊόντα όπως υπολείμματα βύνης κριθαριού προορίζονται για ζωοτροφή ύψιστης θρεπτικής αξίας σε ντόπιους κτηνοτρόφους, που θα δώσουν το γάλα τους στη μονάδα του πατέρα του, οπότε υπάρχει κύκλος.

Η οικογένεια είναι τα τελευταία έξι χρόνια επιχειρηματικά μοιρασμένη στα δυο. Ο μπαμπάς τυροκόμος μαζί με τα άλλα δύο παιδιά του και ο 25χρονος ζυθοποιός! Ανταλλάσσουν μυστικά, συμβουλές και αλληλοβοηθιούνται. Εξάλλου, ο Δημήτρης Σταθώρης μεγάλωσε μέσα στο τυροκομείο, δούλευε εκεί και γνωρίζει τα πάντα για την παραγωγή του τυριού.

«Η ζυθοποιία μας είναι μια μόνιμη μονάδα, η πρώτη εγκατάσταση στη Χαλκιδική που παράγει, συσκευάζει και εμφιαλώνει στον τόπο μας. Η ετικέτα της είναι εμπνευσμένη από το Άγιον Όρος -τις επτά σφραγίδες της Αποκάλυψης του Ιωάννη- και βγάζουμε μια μπίρα για κάθε μια σφραγίδα. Είμαστε τώρα στη δεύτερη φουρνιά», αναφέρει ο κ. Σταθώρης που περιμένει με ανυπομονησία να βγουν στο εμπόριο, τις επόμενες εβδομάδες, και τρεις ακόμη μπίρες του, με τις αντίστοιχες σφραγίδες.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ | Αναστασία Τελιανίδου