ΠΡΟΣΩΠΑ | Ο κ. Γιώργος Καπετσώνης, θυμάται την Αθηναϊκή Ζυθοποιία από τότε που δούλευαν σ’ αυτή μόνο τα δύο …αφεντικά της.
ΠΡΟΣΩΠΑ | Ο κ. Γιώργος Καπετσώνης, θυμάται την Αθηναϊκή Ζυθοποιία από τότε που δούλευαν σ’ αυτή μόνο τα δύο …αφεντικά της.
Πριν περίπου μισό αιώνα, ένας νέος ακολουθεί τη σύσταση ενός φίλου για μια δουλειά: τη δουλειά που έμελλε αλλάξει τη ζωή του, κάνοντας τον τον πρώτο εργαζόμενο της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας.
«Δώσαμε ραντεβού Μπενάκη 24 και Μαυροκορδάτου 13, στον 6ο όροφο. Εκεί ήταν τα γραφεία της εταιρείας. “Αθηναϊκή Ζυθοποιία” έγραφε μια μικρή πινακιδούλα έξω από την πόρτα», θυμάται και σχεδόν βουρκώνει, εξιστορώντας τα γεγονότα στη Σοφία Μαυραντζά για το CNN Greece.
«Μπήκα σε ένα γραφείο γεμάτο χαρτιά πεταμένα από εδώ και από εκεί. Δεν υπήρχε κανένας άλλος, ήταν τα 2 αφεντικά μόνο. Η δουλειά μου ήταν τα οικονομικά και οι δαπάνες, κάτι σαν υπεύθυνος λογιστηρίου.»
Μέσα από τη γραφειοκρατική ρουτίνα του χώρου εκείνου στην οδό Μπενάκη, γεννιόταν μια από τις πιο εμβληματικές εταιρίες της ελληνικής επιχειρηματικότητας. Ο 23χρονος Γιώργος δεν μπορούσε τότε να το φανταστεί. Σήμερα, στα 81 του πλέον, μπορεί ακόμα να δει κανείς τη φλόγα στα μάτια του όταν αφηγείται το πώς στήθηκε το πρώτο εργοστάσιο στην Κηφισού.
«Ο αείμνηστος Διογένης Χούρσογλου είχε τις άδειες ζυθοποιού και οινοποιού. Ήταν δύσκολο την εποχή εκείνη, λόγω πολιτικών καταστάσεων, να πάρεις άδεια. Το οικόπεδο είχε ήδη αγοραστεί από το ‘62, εδώ στον Ελαιώνα, 10 στρέμματα αρχικά. Μετά προστέθηκαν κι άλλα.»
Μετακόμιση με …Ι.Χ.
Μετά από ένα χρόνο, η πρώτη ομάδα της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας μεταφέρεται στο εργοστάσιο. Οι εργασίες γίνονται με πυρετώδεις ρυθμούς.
«Στο γραφείο της Μπενάκη μείναμε το ‘63 και το ‘64. Προς το τέλος του ‘64 ήρθαμε κάτω και την μετακόμιση την κάναμε μόνοι μας: τα 2 αφεντικά, μια κοπέλα που είχαμε προσλάβει για ιδιαιτέρα, η Μαίρη Αθανασίου, και ένας τεχνικός. Εμείς οι 5 κάναμε την μετακόμιση των γραφείων με τα αυτοκίνητα μας (των υπολοίπων, δηλαδή, καθώς εγώ ήμουν ο μικρότερος και δεν είχα καν αυτοκίνητο τότε).»
Ο πρωθυπουργός Παναγιώτης Κανελλόπουλος θα έβαζε το θεμέλιο λίθο…
Ο θεμέλιος λίθος μπήκε το ‘64. Όμως μία μέρα πριν, ένα τυχαίο πολιτικό γεγονός εκείνης της ταραγμένης περιόδου ανατρέπει τα σχέδια. «Συγκεκριμένα, 11 Ιουλίου στην Μαυροκορδάτου και Μπενάκη γινόταν ένα Διοικητικό Συμβούλιο με θέμα τις λεπτομέρειες της επόμενης μέρας. Ήταν η μεγάλη ημέρα για εμάς. Θα έμπαινε ο θεμέλιος λίθος. Το απόγευμα ακούω «έκτακτο παράρτημα». Κατεβαίνω κάτω, παίρνω μια εφημερίδα και διαβάζω ότι έπεσε η κυβέρνηση. Πρωθυπουργός τότε ήταν ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, τον οποίο είχαμε καλέσει να θέσει τον θεμέλιο λίθο! Αναστατωθήκαμε, άρχισαν τα τηλέφωνα και τελικά κανονίστηκε να τοποθετήσει τον θεμέλιο λίθο ο Τσουκαλάς, ο τότε Δήμαρχος Αθηναίων. “Αθηναϊκή Ζυθοποιία – Δήμαρχος Αθηναίων, ταιριάζει” σκέφτηκαν και τον κάλεσαν την ίδια στιγμή!»
Η πρώτη Amstel δημιουργήθηκε το 1965. Θυμάται ο κ. Καπετσώνης:
«Το ‘65, τον Γενάρη είμαστε έτοιμοι και αρχίζουμε τις πρώτες καζανιές. Είχαμε 4 σιλό. Αρχές του Απρίλη εμφιαλώσαμε. Είχαμε προσλάβει 4 οδηγούς και αποφασίσαμε και βγήκαμε στην αγορά με αυτά τα 4 αυτοκίνητα αρχικά. Αποφασίστηκε να βγουν τα αυτοκίνητα στις 6 το απόγευμα της Μεγάλης Παρασκευής. Επέστρεψαν άδεια στη 1 τα ξημερώματα. Εμείς εδώ, απίκο! Την άλλη μέρα, Μεγάλο Σάββατο, τα ίδια! Και μετά Δευτέρα, Τρίτη του Πάσχα συνεχίστηκαν οι διανομές. Τέσσερα αυτοκίνητα όλα κι όλα… Δεν είχαμε παραπάνω. Η ζήτηση ήταν μεγάλη! Είχε γίνει ένας χαμός όταν βγήκαμε. Ο κόσμος χαιρόταν γιατί είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει και μια νέα μπίρα.»
Διαβάστε ολόκληρη την ιστορία της στο cnn.gr