ΠΡΟΣΩΠΑ | Ο Μπολ Μποκίζ, ο επονομαζόμενος και «πάπας της γαλλικής γαστρονομίας», άφησε την τελευταία του πνοή σήμερα.

Ο Μπολ Μποκίζ, ο επονομαζόμενος «πάπας της γαλλικής γαστρονομίας», την οποία εκπροσώπησε επί δεκαετίες σε ολόκληρο τον κόσμο, άφησε την τελευταία του πνοή σήμερα, ανακοίνωσε μέσω του Twitter ο υπουργός Εσωτερικών και πρώην δήμαρχος της Λιόν, Ζεράρ Κολόμπ.

ΑΠΕ-ΜΠΕ | ΦΩΤΟ: από την Σελίδα του Paul Bocuse στο Facebook

Ο πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, εξέφρασε τα συλλυπητήριά του για τον θάνατο του Μποκίζ, χαρακτηρίζοντάς τον «ενσάρκωση της γαλλικής κουζίνας».

«Ο μάγειρας του αιώνα», όπως είχε ανακηρυχθεί το 2011, πέθανε σε ηλικία 91 ετών στο Κολόνζ-ο-Μον-ντ’Ορ, κοντά στη Λιόν, σύμφωνα με σεφ της πόλης, στενό φίλο της οικογένειας. Ο Μποκίζ έπασχε εδώ και πολλά χρόνια από τη νόσο του Πάρκινσον.

Ο «κύριος Πολ» γεννήθηκε το 1926 στο Κολόνζ-ο-Μον-ντ’Ορ. Μεγαλώνοντας σε μια οικογένεια μαγείρων, άρχισε να εκπαιδεύεται στην κουζίνα από την ηλικία 16 ετών, στο πλευρό μεγάλων σεφ όπως η Εζενί Μπραζιέ, η πρώτη γυναίκα που απέσπασε τρία αστέρια Μισελέν για τα εστιατόριά της. 

Το πρώτο δικό του αστέρι Μισελέν το κέρδισε το 1958 και ακολούθησε ένα δεύτερο, δύο χρόνια αργότερα, αφού μετέτρεψε την οικογενειακή ταβέρνα του σε ναό της γαλλικής γαστρονομίας. Άνοιξε νέους ορίζοντες στη γαλλική κουζίνα, αναγάγοντας το όνομά του σε διεθνώς αναγνωρισμένο …brand name, τόσο που το 1989 ο οδηγός Gault et Millau τον ανακήρυξε «μάγειρα του αιώνα» και το 2011 το περίφημο Culinary Institute of America του απένειμε τον τίτλο του «σεφ του αιώνα». Ταξίδεψε πολύ στην Ευρώπη, την Ιαπωνία και τις ΗΠΑ και άνοιξε εστιατόρια σε πολλές πόλεις σε όλον τον κόσμο. Είχε ιδρύσει δική του σχολή μαγειρικής στη Λιόν ενώ το 1987 ξεκίνησε τον διεθνή διαγωνισμό «Bocuse d’Or» για νέους σεφ.

Στη βιογραφία του «Πολ Μποκίζ, η ιερή φωτιά», που εκδόθηκε το 2005, ο πρωτοπόρος της nouvelle cuisine αυτοχαρακτηριζόταν «λάτρης της παραδοσιακής κουζίνας» που «του αρέσει το βούτυρο, η κρέμα γάλακτος, το κρασί» και όχι «τα μικρά μπιζέλια κομμένα στα τέσσερα». 

«Δουλεύω σαν να επρόκειτο να ζήσω 100 χρόνια και απολαμβάνω τη ζωή σαν η κάθε μέρα να ήταν η τελευταία» έλεγε ο ίδιος. Το πάθος του για τη ζωή εκφράστηκε και στον ιδιωτικό βίο αυτού του δεδηλωμένου πολύγαμου: αν και από το 1946 ήταν παντρεμένος με τη Ρεϊμόντ, που του χάρισε μια κόρη, μοιράστηκε τη ζωή του ταυτόχρονα με άλλες δύο γυναίκες: τη Ραϊμόν, μητέρα του γιου του Ζερόμ, με την οποία ήταν σύντροφοι για πάνω από 60 χρόνια και την Πατρίσια, την επικεφαλής των δημοσίων σχέσεων του για 40 χρόνια. «Λατρεύω τις γυναίκες και σήμερα ζούμε πάρα πολύ για να περάσουμε μια ολόκληρη ζωή μόνο με μία» είχε δηλώσει ο ίδιος το 2005 στην εφημερίδα Daily Telegraph.