ΕΡΕΥΝΑ| Ομάδα Ιαπώνων ερευνητών ταυτοποίησε τους υπαίτιους νευρώνες που μεγιστοποιούν την επιθυμία για υδατάνθρακες σε συνθήκες στρες διευρύνοντας τους ορίζοντες της έρευνας που διεξάγεται για τα υπέρβαρα άτομα.

Γιατί πέφτουμε με τα μούτρα στη σοκολάτα και σε άλλα γλυκίσματα όταν αγχωνόμαστε; Ομάδα Ιαπώνων ερευνητών ταυτοποίησε τους «φταίχτες» νευρώνες προσφέροντας ελπίδα για την προώθηση της έρευνας που διεξάγεται για τα υπέρβαρα άτομα.

Επιστήμονες του Εθνικού Ινστιτούτου Φυσιολογικών Επιστημών, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ανακάλυψαν πως όταν ενεργοποιούνταν στα ποντίκια νευρώνες γνωστοί ότι αντιδρούν στο στρες, εντεινόταν η μεγάλη τους επιθυμία για υδατάνθρακες. Διαπιστώθηκε ότι τα πειραματόζωα έτρωγαν τριπλάσιες ποσότητες γλυκαντικών ουσιών σε σχέση με τις κανονικές συνθήκες, μειώνοντας παράλληλα στο ήμισυ τα λίπη που προσελάμβαναν.

Η μελέτη που πρόκειται να δημοσιευτεί στην ηλεκτρονική έκδοση της αμερικανικής επιθεώρησης «Cell Reports» είναι η πρώτη που καταδεικνύει τον ρόλο του εγκεφάλου στις προτιμήσεις για τους υδατάνθρακες και τα λίπη, εξηγεί ο Γιασουχίκο Μινοκόσι, επικεφαλής των ερευνών.

«Πολλοί άνθρωποι που καταναλώνουν υπερβολικά πολλά γλυκίσματα, όταν είναι αγχωμένοι, έχουν την τάση να σκέφτονται ότι είναι δικό τους λάθος που δεν καταφέρνουν να ελέγχουν τις ακατάσχετες επιθυμίες του», ενώ στην πραγματικότητα είναι θέμα νευρώνων.

Ο ερευνητής υπογράμμισε, πάντως, ότι θα χρειαστεί χρόνος για την ανάπτυξη συγκεκριμένων εφαρμογών. Μια απλή καταστολή των εμπλεκομένων νευρώνων μπορεί να έχει παρενέργειες, προειδοποίησε ο δρ Μινοκόσι. Αντίθετα, «αν καταφέρουμε να βρούμε ένα ειδικό μόριο στους νευρώνες και να εστιάσουμε σε αυτό για να καταργήσουμε ένα μέρος των δραστηριοτήτων του, αυτό ενδεχομένως να επιτρέψει τη μείωση της υπερβολικής κατανάλωσης υδατανθράκων. Αντίθετα, μια ενεργοποίηση αυτού του μορίου θα είναι επωφελής για τους ασθενείς που καταναλώνουν πολλά λίπη».