Έδεσμα παντός καιρού και εποχής, η λαδόπιτα της Σκύρου προσφέρεται παντού στο νησί: σε ξενοδοχεία στο πρωινό, σε καφενεία και ζαχαροπλαστεία, στα σπίτια και φυσικά στα εστιατόρια χειμώνα-καλοκαίρι. Ο τρόπος παρασκευής της είναι γενικά ο ίδιος, με κάποιες μικρές παραλλαγές ανά σπιτικό ή περιοχή.

Έδεσμα παντός καιρού και εποχής, η λαδόπιτα της Σκύρου προσφέρεται παντού στο νησί: σε ξενοδοχεία στο πρωινό, σε καφενεία και ζαχαροπλαστεία, στα σπίτια και φυσικά στα εστιατόρια χειμώνα-καλοκαίρι. Ο τρόπος παρασκευής της είναι γενικά ο ίδιος, με κάποιες μικρές παραλλαγές ανά σπιτικό ή περιοχή.

ΠΗΓΗ: www.greekgastronomyguide.gr | Κείμενο, φωτογραφίες: Γιώργος Πίττας

Συνταγή με ακριβή δοσολογία δεν υπάρχει, άλλωστε η κάθε νοικοκυρά έχει τον τρόπο της, αλλά σε γενικές γραμμές βάση της λαδόπιτας είναι η ζύμη. Σε μια λεκάνη ζύμης για δύο κιλά αλεύρι, χρησιμοποείται ένα φακελάκι ξηρής μαγιάς, μία μυτιά αλάτι και νερό μέχρι να σχηματιστεί μια ζύμη εύπλαστη, λίγο πιο ρευστή από του ψωμιού. Αφού μείνει καμιά ώρα  στη λεκάνη, ώσπου να φουσκώσει, καλυμμένη με πετσέτα, η ζύμη πλάθεται σε μικρές μπάλες που να χωράνε ανάμεσα στις παλάμες των χεριών και κατόπιν ακουμπιούνται  πάνω στον λαδωμένο πάγκο. Εκεί αρχίζει η φάση τους απλώματος της ζύμης με τα δάκτυλα ώστε να απλωθεί πολύ και να φτάσει το μέγεθος ενός πιάτου, με πάχος περίπου μισό με ένα εκατοστό.
Στο μεταξύ σ’ ένα τηγάνι ζεσταίνεται λάδι (σπολέλαιο ή ελαιόλαδο) ώσπου να κάψει και ρίχνεται η  πίτα. Ένα λεπτό από τη μια μεριά, άλλο ένα από την άλλη και η λαδόπιτα βγαίνει στο πιάτο.

Λεπτές και τραγανές ή πιο ψωμομένες, συμπαγείς ή με μια τρύπα στη μέση, λιγότερο ή περισσότερο αφράτες, οι σκυριανές λαδόπιτες συνοδεύονται με φρέκια μυζήθρα και μέλι.
Μάθετε περισσότερα και δείτε φωτογραφίες πατώντας εδώ.