Ποια κόκκινα και λευκά κρασιά του ελληνικού αμπελώνα ξεχώρισαν μέσα στο 2014; Οι ειδικοί των Cellier καταγράφουν τις ετικέτες που μας πρόσφεραν μοναδικές γευστικές εμπειρίες!
Ποια κόκκινα και λευκά κρασιά του ελληνικού αμπελώνα ξεχώρισαν μέσα στο 2014; Οι ειδικοί των Cellier καταγράφουν τις ετικέτες που μας πρόσφεραν μοναδικές γευστικές εμπειρίες!
Τα κόκκινα
Κτήμα Παπαϊωάννου Νεμέα
Για τα κόκκινα κρασιά οι επιλογές μας δεν μπορούσαν να μην ξεκινήσουν από το Αγιωργίτικο και τη Νεμέα. Πιστεύουμε ότι η πραγματική δύναμη της ποικιλίας και της περιοχής είναι τα κρασιά που εκφράζουν καλύτερα την φρουτώδη υπόσταση της και όχι τη δύναμη και τη συγκέντρωση της καθώς θα χρειαστεί πολύ δουλειά στο αμπέλι για να φτάσουμε ποιοτικά σε υψηλό επίπεδο σε αυτή την κατηγορία. Το Κτήμα Παπαϊωάννου με την μαύρη ετικέτα του 2007 που βρίσκεται στην αγορά αυτή τη στιγμή και κοστίζει κάτω από 10 ευρώ στο ράφι αποτελεί ένα από τα πιο κλασσικά παραδείγματα αυτής της έκφρασης. Άφθονο ώριμο φρούτο, γλυκά μπαχαρικά, ισορροπημένο βαρέλι, τεράστιες επιλογές για το φαγητό. Η οικογένεια Παπαϊωάννου συνδυάζοντας τη σοφία της περιοχής με την εργατικότητα, μας παρουσιάζει σταθερά ένα κρασί που είναι παράδειγμα απόλαυσης σε εξαιρετική τιμή.
Ξινόμαυρο Κτήμα Άλφα
Το Ξινόμαυρο είναι η άλλη σπουδαία ερυθρή ποικιλία του Ελληνικού αμπελώνα που μας ενθουσιάζει για τον αρωματικό της πλούτο αν και εξαιρετικά δύσκολο στο στόμα. Τα δύο επόμενα κρασιά έχουν δείξει ένα διαφορετικό δρόμο για την εξομάλυνση αυτού του προβλήματος. Το πρώτο μας έρχεται από τη Φλώρινα και το Κτήμα Άλφα από έναν υπέργηρο προφυλλοξηρικό αμπελώνα που παράγει τόσο μικρές ποσότητες που αν και το κάνει αντιεμπορικό ο Άγγελος Ιατρίδης και ο Μάκης Σταυρίδης του συμπεριφέρονται με τον δέοντα σεβασμό που αρμόζει στα χρόνια του. Ένα Ξινόμαυρο που έχει πιο γυαλισμένες τανίνες, υψηλή οξύτητα, αλλά με τέτοιο όγκο και αρωματική ένταση που τα δύο χρόνια στο βαρέλι μόλις που φαίνονται. Ένα κρασί που θυμίζει τα μεγάλα Barbaresco του Gaja, όσο υπερβολικό και αν ακούγεται, που εξελίσσεται μοναδικά και φτάνει στην κορύφωση του στην δεκαετία.
Γιαννακοχώρι Κτήμα Κυρ – Γιάννη
Το επόμενο κρασί που μόλις έκλεισε την εικοσαετία από την πρώτη χρονιά της παραγωγής του, σταματάει την παραγωγή του -ελπίζουμε τουλάχιστον σαν όνομα και όχι σαν χαρμάνι. Το Γιαννακοχώρι του Κυρ-Γιάννη μας έδειξε το 1992 τον τρόπο για να μαλακώσουμε το Ξινόμαυρο προσθέτοντας Merlot στο blend. Οι πειραματισμοί από το Κτήμα Κυρ-Γιάννη συνεχίστηκαν και με άλλες βελτιωτικές ποικιλίες, όπως το Syrah, αλλά το Merlot είναι αυτό που μας έχει κλέψει την καρδιά. Σε μια διαφορετική χώρα ίσως να μιλούσαμε για την Super-Νάουσα, εδώ όμως περιοριζόμαστε λίγο από τους ίδιους τους εαυτούς μας. Ελπίζουμε ότι ο Στέλιος Μπουτάρης θα συνεχίσει με επιτυχία την βαριά παράδοση που κουβαλάει και θα μας δώσει ένα ανάλογο κρασί στο μέλλον. Μέχρι τότε το πραγματικά απολαυστικό Γιαννακοχώρι Last Vintage είναι η επιλογή μας.
Syrah Κτήμα Αβαντίς
Αν υπάρχει μια ξενική ποικιλία που ξεχωρίζει για τις επιδόσεις της στον Ελληνικό αμπελώνα αυτό είναι το Syrah. Κι αν υπάρχει ένας παραγωγός που το υπηρετεί πιστά είναι το Κτήμα Αβαντίς. Αν και παράγει ακόμα δύο υψηλότατου επιπέδου κρασιά, όπως το Άγιος Χρόνος και το Collection, το βασικό Syrah του κτήματος αποτελεί για εμάς το κρασί ορισμός της κατηγορίας του. Είναι αυτό με το οποίο συγκρίνουμε όλα τα κρασιά από Syrah στην κατηγορία τιμής από 10 έως 15 ευρώ. Η πυκνότητα του, η στρογγυλάδα του, η απολαυστικότητα που χαρίζει είναι μοναδική. Αν πάλι το κρατήσετε και για μια πενταετία θα σας χαρίσει μεγαλύτερη πολυπλοκότητα. Όπως λέει και ο Απόστολος Μούντριχας στα πρώτα 25 χρόνια φτάσαμε σε ποιότητα τα premium κρασιά από Syrah όλου του κόσμου. Ελπίζουμε στα επόμενα 25 χρόνια να πλησιάσουμε ακόμα περισσότερο τα Super και Ultra-premium κρασιά του παγκόσμιου αμπελώνα. Με τις καλύτερες ευχές μας Απόστολε.
Άβατον Κτήμα Γεροβασιλείου
Αν οι Ελληνικές ποικιλίες από μόνες τους είναι δύσκολο να μας δώσουν ένα πραγματικά σπουδαίο κρασί, τότε το blend ελληνικών ποικιλιών μπορεί να μας δώσει τη λύση. Ένα ανοιχτό μυαλό με φιλοδοξία να πλησιάσει αυτό τον στόχο, δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από αυτό του Βαγγέλη Γεροβασιλείου. Δημιούργησε ένα κρασί από τις ποικιλίες Λημνιό, Μαυρούδι και Μαυροτράγανο που ουδεμία σχέση είχαν στο παρελθόν μεταξύ τους για να έχουμε κάποια ένδειξη, κάνοντας ακόμα πιο επιτυχημένο το κρασί με το όνομα Άβατον. Η διαφορετικότητα του είναι εντυπωσιακή καθώς δεν μοιάζει με τίποτε άλλο, αλλά είναι ταυτόχρονα απολαυστικά σύνθετο και ισορροπημένο. Δυστυχώς έχουμε δει πολλά παραδείγματα διαφορετικότητας που δεν προσφέρουν καμιά απόλαυση και απλώς προωθούνται για να ξεχωρίσουν οι ίδιοι που τα προωθούν και όχι να προσφέρουν απόλαυση. Το Άβατον στέκει σαν φάρος για το τι μπορούν να κάνουν οι Ελληνικές ποικιλίες συνεργαζόμενες, χαρίζοντας μας σπουδαία κρασιά, φθάνει να υπάρχουν ανοιχτά μυαλά χωρίς προκαταλήψεις όπως του Βαγγέλη Γεροβασιλείου.
Τα λευκά
KITRVS ΜΑΛΑΓΟΥΖΙΑ
Το 2104 ήταν η χρονιά της Μαλαγουζιάς, καθώς αποτελεί το μεγάλο trend της αμπελοοινικής κοινότητας. Τα δείγματα πάρα πολλά, αλλά αυτά με πραγματική διαφορετική πρόταση ελάχιστα. Το έχουμε ξαναπεί ότι η Μαλαγουζιά δεν έχει πρότυπο, όπως για παράδειγμα το Ασύρτικο της Σαντορίνης ή το Μοσχοφίλερο της Μαντινείας και αντί να χρησιμοποιηθεί σαν ένα πρότυπο ελεύθερης δημιουργίας, απλώς αναπαράγεται προς εκμετάλλευση της εμπορικής της επιτυχίας. Ένα από τα κρασιά που ξεχωρίσαμε προέρχεται από την Πύδνα της Πιερίας και την οικογένεια Γαρυπίδη, που ασχολείται με τρόπο συνετό, σοβαρό και με γνώμονα το αύριο και όχι το σήμερα. Το κρασί παράγεται από ιδιόκτητους αμπελώνες, οινοποιείται στο μικρό οινοποιείο του κτήματος με ιδιαίτερη φροντίδα. Είναι ένα κρασί δεξαμενής που δουλεύεται με τις οινολάσπες του, για να δώσει μεγαλύτερο πλούτο στο κρασί. Ανήκει στην κατηγορία των κρασιών που είναι μέτριου σώματος και τα ποικιλιακά αρώματα της Μαλαγουζιάς δοσμένα με μέτρο και απόλυτη καθαρότητα. Η σοβαρότητα και το ύφος της οικογένειας Γαρυπίδη αποτυπώνεται πλήρως σε αυτό το κρασί, που πιστεύουμε ότι θα αποτελέσει πρότυπο Μαλαγουζιάς τα επόμενα χρόνια.
Βιδιανό, Κτήμα Λυραράκη
Το Βιδιανό είναι η επόμενη ποικιλία που μας απασχόλησε, από την Κρήτη, για το 2014. Μια ποικιλία η οποία έχει την ικανότητα να μας δώσει κρασιά γεμάτου σώματος, με ευχάριστη λιπαρότητα, που ισορροπεί με την δροσερή οξύτητα όταν καλλιεργείται σε υψόμετρο και σε πλαγιές με δροσερό κλίμα. Διαφορετικά μας δίνει ένα κουραστικό κρασί που δεν προσφέρει ιδιαίτερη απόλαυση καθώς στερείται ισορροπίας. Η οικογένεια Λυραράκη από τις πρώτες που μας έδωσαν εμπορικά δείγματα της ποικιλίας, μας προσφέρει ένα από τα πιο τυπικά κρασιά. Το κρασί προέρχεται από ένα αμπελώνα σε υψόμετρο 500 μέτρων σε κοντινή απόσταση από τη θάλασσα, που μετριάζει τις ακραίες θερμοκρασίες της Κρητικής γης το καλοκαίρι. Το κρασί δέχεται μια μικρή επιρροή από το βαρέλι για 2 μήνες που του επιτρέπει να αναδείξει το πλούτο του χωρίς να το καλύψει, δείγμα σύγχρονης αντίληψης, καθώς θέλουμε να γευόμαστε περισσότερο το σταφύλι παρά το βαρέλι. Πιστεύουμε ότι το Βιδιανό είναι η ποικιλία που θα αποτελέσει μαζί με το Ασύρτικο της Σαντορίνης το βαρύ πυροβολικό για τις λευκές ποικιλίες.
Φολόη, Κτήμα Μερκούρη
Μια από τις ποικιλίες που δεν μας απασχόλησε το 2014, αλλά θα έπρεπε, είναι ο Ροδίτης της ορεινής Αιγιαλείας. Ο Ροδίτης Αλεπού δίνει ένα από τα πιο δροσιστικά και απολαυστικά κρασιά του Ελληνικού αμπελώνα. Στέκεται ιδιαίτερα επιτυχημένα ανάμεσα στο βάρος του Ασύρτικου και τη φινέτσα του Μοσχοφίλερου. Από τα πιο οικονομικά κρασιά που κυκλοφορούν και δυστυχώς δεν έχουν βρει τη θέση που τους αξίζει στην Ελληνική αγορά. Το Κτήμα Μερκούρη παράγει τη Φολόη ένα κρασί από Ροδίτη που αποτελεί ένα πρότυπο της ποικιλίας από την ορεινή Αιγιαλεία. Ένα ελαφρύ κρασί, με δροσερή οξύτητα, κρυστάλλινη φρουτώδη έκφραση ιδανικό για τα λαδερά και τα θαλασσινά της Ελληνικής κουζίνας. Μια ποικιλία που πιστεύουμε ότι αξίζει την προσοχή μας για τα επόμενα χρονιά ειδικά στο καθημερινό μας τραπέζι.
Οβηλός Λευκό, Κτήμα Βιβλία Χώρα
Η Βιβλία Χώρα και το δίδυμο Βαγγέλη Γεροβασιλείου και Βασίλη Τσακτσαρλή δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις καθώς μας έχουν προσφέρει μοναδικές στιγμές απόλαυσης μέσα από τα κρασιά τους. Στο συγκεκριμένο Κτήμα ωστόσο θα δούμε την αναζήτηση για την παραγωγή κρασιών από το Ασύρτικο υψηλότατου επιπέδου. Ξεκινώντας από το Ασύρτικο-Sauvignon Blanc που συνέχισε μια μεγάλη παράδοση που έχει δημιουργηθεί στη Βόρεια Ελλάδα εδώ και 20 χρόνια. Το επόμενο κρασί που παράχθηκε το Ασύρτικο-Semillon με το εμπορικό όνομα Όβηλος, αποτελεί ένα κρασί μάθημα για το πώς φτιάχνεται ένα λευκό κρασί με σκοπό να εξελιχθεί στον χρόνο. Η πολυπλοκότητα και η αρμονία αυτού του κρασιού μετά από μια πενταετία μας έχει πείσει ότι πρόκειται πραγματικά για ένα λευκό κρασί παλαίωσης. Δεν έχουμε άλλωστε και πολλά τέτοια λευκά κρασιά. Είναι από τα κρασιά που προτείνουμε για παλαίωση και όχι για άμεση κατανάλωση.
Villa Amalia, Κτήμα Τσελεπού
Ολοκληρώνοντας με τα λευκά κρασιά δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε εκτός το Μοσχοφίλερο. Η επιλογή μας είναι ένα διαφορετικό Μοσχοφίλερο αφρώδες, που γίνεται με ιδιαίτερη μαεστρία καθώς διατηρεί τον ποικιλιακό χαρακτήρα και ταυτόχρονα αποκτά ελαφριές νότες μαγιάς. Μιλάμε φυσικά για το Amalia Brut από το Κτήμα Τσέλεπου που πραγματικά μας δίνει ένα διαφορετικό Μοσχοφίλερο αφρώδες, με την παραδοσιακή μέθοδο, που βάζει κάτω με ευκολία τα Prosecco. Το ότι παράγεται εδώ και μια δεκαετία το κάνει κλασσικό, καθώς αποτελεί την πιο σίγουρη λύση για ένα Ελληνικό αφρώδες κρασί είτε σαν απεριτίφ είτε και μόνο του για την έξοδο μας.
