Τέρμα το βύσσινο: Μια φίλη από τη Φινλανδία
Μια φίλη από τη Φινλανδία, με όνομα-γλωσσοδέτη και αμιγώς vegan διατροφικές συνήθειες με είχε ρωτήσει κάποτε, καθώς έκοβα ανυπόμονα το κομματάκι μιας ζουμερής μοσχαρίσιας: «Μα καλά, δεν έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί στο νοσοκομείο, για οποιονδήποτε λόγο και να μπεις, το πρώτο πράγμα που σου κόβουν είναι το κρέας;». Όχι δεν είχα, αλλά τότε με προβλημάτισε. Δέκα χρόνια μετά βέβαια και με εκατοντάδες επιστημονικές έρευνες στο χέρι, νομίζω πως πια ξέρω. Και μπορεί, παρ’ όλ’ αυτά, να μην είμαι διατεθειμένη ως άλλη Lydia Guevara (βλ. σχετικό blog) να υψώσω τη γροθιά μου και να προσχωρήσω στη Χορτοφαγική Επανάσταση, που με καλεί η PETA, όμως καλοβλέπω τη No Meat Today* πρόσκληση της Άρτεμης Τζίτζη. 3-4 φορές την εβδομάδα αποχή από το κρέας θεωρώ πως είναι κάτι που αξίζει να δοκιμάσουμε. Ειδικά όταν η Άρτεμη υπόσχεται συνταγές πεντανόστιμες –καμιά σχέση με τις …κλινικές που λέγαμε– εύκολες και γρήγορες. Τρώγοντας σπιτική πράσινη κουζίνα ίσως μάλιστα μας έρθει και πιο ελαφρύ το τηλεοπτικό μενού του χειμώνα. Έντρομοι, οι σύμβουλοι προγράμματος, μπροστά στον οδοστρωτήρα «Κάτι Ψήνεται», που ισοπέδωσε το τηλε-κύρος «έγκριτων δημοσιογράφων και διαπρεπών πολιτικών αναλυτών», βγαίνουν στην αντεπίθεση …κοτσάροντας ένα μαχαιροπίρουνο σε κάθε ζώνη. Τα cooking-realities που είδαμε μέχρι τώρα περιλαμβάνουν όλα τα «σιγουράκια» της AGB: κυρίους που ψάχνουν στα κρυφά κρεβατοκάμαρες κυριών, καταστηματάρχες στα πρόθυρα αυτοκτονίας, σεφ ικανούς να λένε «shit» και «what the fuck» 6 φορές στα 30 δευτερόλεπτα, ίντριγκες, καβγάδες, ξεκατινιάσματα και –βέβαια– μια ατμίζουσα κατσαρόλα στο βάθος για φόντο. Το πώς και το γιατί γεμίσαμε συνταγές σηκώνει πολλή κουβέντα. Η Κάλλια Καστάνη* κάνει την αρχή… Θα θυμάστε τον Έναν εκείνο Φίλο μας, που τους προηγούμενους μήνες μας γύριζε πίσω στις τελευταίες μέρες της αθωότητας. Συνεπής στο ραντεβού του –άργησε μόνο 24ώρες, γεγονός που πρέπει να θεωρηθεί αστικός άθλος, σε μια Αθήνα με ανοιχτά πλέον τα σχολεία– μας παρέδωσε το τρίτο και τελευταίο μέρος του Βύσσινού* του. Ο έφηβος Θάνος και η Μαίρη-που-ακούει-κι-αυτή-new-wave πάνε (επιτέλους) στο ποτάμι…Εκείνος θα αποχαιρετίσει τρυφερά τον κόσμο του αγοριού. Κι εμείς μαζί του το ανέμελο καλοκαίρι μας. Όσο για εκείνη…Ποτέ δε μάθαμε για εκείνη. Τι ένιωσε, αν ένιωσε, τι αποχαιρέτησε αν αποχαιρέτησε κάτι. «Ας είναι καλά -πάντως- όπου κι αν βρίσκεται, ό,τι κι αν ψηφίζει». Όπως κι όλες οι Μαίρες που χαράχτηκαν όπως μπόρεσαν κι έπειτα σβήστηκαν με γενναιοδωρία…
